Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Nahid-Marduk van Babylon
Nahid-Marduk van Babylon.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Nn
Nn 1.

tr.
met

Schamasch-Schum-Ukin van Assyriè1, zn. van Eserhaddon van Assyriè en Esara-Hammat, geb. circa 693 BC1,1,1, koning te Babylon [Bab] van 669 BC tot 648 BC, ovl. (ongeveer 75 jaar oud) te Babylon [Bab] Hij is verbrand in het koninklijk paleis in 618 BC1,1.

Uit dit huwelijk een dochter:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Shuadamqa*-650     1 2 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
Nebukadnezar II van Babylon
 
Nebukadnezar II van Babylon1,2, geb. circa 635 BC1,2,1,2,1,2, koning te Babylon [Bab] van 605 BC tot 562 BC, ovl. (ongeveer 72 jaar oud) in okt 562 BC1,2,1,2.



Aantekeningen bij Nebukadnezar II van Babylon.
Nebukadnezar (Nabu-kudur-uzur II, wat zoveel betekent als Nebo, bescherm de kroon! of Nebo, bescherm de grenzen!) regeerde van 605-562 v.Chr. Nebukadnezar was de zoon en opvolger van Nabopolassar en was de machtigste koning van het Nieuw-Babylonische rijk. 95% van alle ruïnes die gevonden zijn in zijn koninkrijk, zijn gemaakt van bakstenen waar zijn naam op staat. Het lijkt er op dat hij bijna elke stad en elke tempel in het hele land heeft laten bouwen of restaureren. Hij onderwierp Syrië en breidde zijn rijk uit tot aan de grens van Egypte. Een haard van onrust bleef het kleine koninkrijk Juda. Als koning van het Nieuw-Babylonische rijk bewees Nebukadnezar een verlicht vorst te zijn. Onder hem werd de hoofdstad Babylon in zijn vroegere luister hersteld. Tot de vele projecten die hij liet uitvoeren, behoorde de herbouw van de schitterende tempel van Marduk en de bouw van een paleisburcht, gelegen op een terrasgewijs verlopende, met veel planten begroeide heuvel; dit waren de Hangende tuinen van Babylon, een van de zeven wereldwonderen.
*.
Het is (vanuit de chronologie berekend) waarschijnlijk dat de in Herodotos' "Historiën" (1.74) genoemde Labynetos een en dezelfde persoon is als Nebukadnezar.
*.
Nebukadnezar in de boeken Daniël en Jeremia.
Nebukadnezar is verreweg het meest bekend vanwege zijn optreden in de Bijbel. In het derde regeringsjaar van koning Jehojakim van Juda kwam Nebukadnezar naar Jeruzalem en belegerde deze stad. Nebukadnezar nam veel joden gevangen, waaronder Daniël (die daarna Beltsazar genoemd werd). Na meerdere belegeringen verwoestte Nebukadnezar Jeruzalem volledig in 587 v.Chr..
In zijn tweede regeringsjaar (klaarblijkelijk geteld vanaf zijn verovering van de Joden), droomde Nebukadnezar over een groot beeld dat uit verschillende metalen bestond (goud, zilver, brons, ijzer en klei). De profeet Daniël vertelde hem Gods interpretatie, namelijk dat het beeld stond voor de opkomst en val van wereldmachten (Daniël hoofdstuk 2).
Bij een ander voorval richtte Nebukadnezar een groot afgodsbeeld op om bij een publieke ceremonie op de vlakte van Dura te aanbidden. Toen drie Joden (met Babylonische namen aangeduid als Sadrach, Mesach en Abednego) weigerden deel te nemen, liet hij hen in een vurige oven werpen. Zij werden beschermd door een engel en kwamen ongedeerd en zelfs zonder de geur van rook weer tevoorschijn (Daniël hoofdstuk 3).
Nog een droom werd geïnterpreteerd door de profeet Daniël, deze keer over een enorme boom (Daniël hoofdstuk 4). Terwijl hij over zijn prestaties pochte, werd Nebukadnezar vernederd door God. De koning verloor zijn verstand en leefde zeven jaar als een wild dier. Hierna werd zijn verstand en positie hersteld. Noch de ziekte noch het interregnum zijn terug te vinden in de Babylonische annalen; toch is er een opmerkelijke afwezigheid van decreten van welke vorst dan ook in de periode 582-575 v.Chr.
De meeste wetenschappers geloven dat het boek Daniël lang na de gebeurtenissen werd geschreven, in de tweede eeuw v.Chr, en zijn dus sceptisch over de details van Daniël's portret van Nebukadnezar. Ze denken dat deze weergave een mengsel is van tradities over Nebukadnezar (hij was inderdaad de koning die Jeruzalem veroverde) en Nabonidus, de laatste koning van Babylon. Nabonidus was bijvoorbeeld de echte vader van Belsazar en de zeven jaren van waanzin zouden betrekking kunnen hebben op Nabonidus' terugtrekking in de oase Tayma. Aanwijzingen die deze mening ondersteunen zijn fragmenten in de Dodezeerollen die naar Nabonidus verwijzen als neergeworpen door God door een koorts van zeven jaar tijdens zijn regering waarin zijn zoon Belsazar regent was.
In het boek Jeremia (Jeremia 4:7) wordt een profetie over een verwoester van natiën gewoonlijk beschouwd als verwijzing naar Nebukadnezar.
*.
Modern voorkomen.
In 1842 schreef de Italiaanse componist Giuseppe Verdi de succesvolle opera, "Nabucco" (ook wel: "Nabucodonosor"), gebaseerd op het leven van Nebukadnezar II.
*.
In de succesvolle sciencefictionfilm The Matrix (1999) komt een schip voor dat als naam heeft Nebukadnezar. In het vervolg van deze film, The Matrix Reloaded (2003), komen nog andere verwijzingen naar koning Nebukadnezar voor zoals een citaat door een hoofdrolspeler (Morpheus) uit het oudtestamentisch boek: Daniël, hoofdstuk twee, vers drie, waarin koning Nebukadnezar vertelt over zijn droom. Via deze film is de naam Nebukadnezar bekend geworden bij een groot publiek.
Tijdens de laatste jaren van zijn regime liet het Iraakse staatshoofd Saddam Hoessein zich graag afbeelden als Nebukadnezar, vermoedelijk als dreigend gebaar richting Israël (zie het verhaal van Nebukadnezar en Daniël hierboven) en was een van de divisies van de Iraakse Nationale Garde naar hem genoemd.
*.
Champagne.
Ook in de wijnwereld komt Nebukadnezar voor. De 15 litermaat van de champagnefles is vernoemd naar Nebukadnezar (dat is de inhoud van 20 flessen a 0,75 cl.).

tr.
met

Amyntas (Amytis) van Medie1, dr. van Kyaxares I van Medie en Nn, geb. in 625 BC1.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Nitokris*-605     1 2 
2 Amel-Marduk     0 0 
3 Kassschaya     0 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

Nn
Nn 1.

tr.
met

Mordones van Perzië1, zn. van Gobryas van Babylon en Nn van Harran, geb. circa 585 BC1,1.

Uit dit huwelijk een zoon:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Gobryas*-560  †-498  621 1 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Gobryas van Perzië
Gobryas van Perzië1,2, geb. circa 560 BC1,1,2, gouverneur, ovl. (minstens 62 jaar oud) na 498 BC1,1.


Aantekeningen bij Gobryas van Perzië.
In 546 v.Chr. loopt hij als Babylonische gouverneur (Gobyas of Gubara) van Gutium (Elam) over naar de Perzen, wat een grote bedreiging is voor Babylon.

tr.
met

Rhadasname van Perzië1, dr. van Hystaspes van Perzië en Rhodugune van Perzië, geb. circa 555 BC1,1, ovl. (minstens 57 jaar oud) na 498 BC1,1.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Artabama*-540     1 4 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Rhadasname van Perzië
Rhadasname van Perzië1, geb. circa 555 BC1,1, ovl. (minstens 57 jaar oud) na 498 BC1,1.

tr.
met

Gobryas van Perzië1,2, zn. van Mordones van Perzië en Nn, geb. circa 560 BC1,1,2, gouverneur, ovl. (minstens 62 jaar oud) na 498 BC1,1.


Aantekeningen bij Gobryas van Perzië.
In 546 v.Chr. loopt hij als Babylonische gouverneur (Gobyas of Gubara) van Gutium (Elam) over naar de Perzen, wat een grote bedreiging is voor Babylon.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Artabama*-540     1 4 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Ghese Wikboldus
Ghese Wikboldus, geb. circa 1430.

tr.
met

Nn Lewe, zn. van Wigbold Lewe en Sijert Meijma, geb. circa 1430, tr. (2) met Ghese Wigboldes. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Serubbabel (Zorobabel) van Juda
Serubbabel (Zorobabel) van Juda.

tr.
met

Rhodugune (Rhodogune) van Perzië, dr. van Gobryas van Babylon en Nn van Harran, geb. circa 575 BC, tr. (2) met Hystaspes van Perzië1. Uit dit huwelijk 11 kinderen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hananiah     0 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Hananiah
Hananiah .



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Nn van Perzië
Nn van Perzië, geb. circa 550 BC.

tr.
met

Otanes van Perzië, zn. van Parnaspes van Perzië en Nn, geb. circa 575 BC, ovl. (minstens 95 jaar oud) na 480 BC.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Amestris     0 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Evert Wikboldus
Evert Wikboldus, geb. circa 1400.

tr.
met

Nn.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Ghese*1430     1 0 

Artames van Perzië
Artames van Perzië.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Artobanos van Perzië
Artobanos van Perzië.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Ariomardos van Perzië
Ariomardos van Perzië.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Otanes van Perzië
Otanes van Perzië, geb. circa 575 BC, ovl. (minstens 95 jaar oud) na 480 BC.

tr.
met

Nn van Perzië, dr. van Hystaspes van Perzië en Rhodugune van Perzië, geb. circa 550 BC.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Amestris     0 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Amestris van Perzië
Amestris van Perzië.

Parnaspes van Perzië
Parnaspes van Perzië1, geb. circa 605 BC1,1,1, Achaimenidenprins.

relatie
met

Nn 1.

Uit deze relatie 2 kinderen:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Otanes*-575  †-480  951 1 
2 Kassandane*-575  †-545  301 3 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Nn
Nn 1.

relatie
met

Parnaspes van Perzië1, geb. circa 605 BC1,1,1, Achaimenidenprins.

Uit deze relatie 2 kinderen:1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Otanes*-575  †-480  951 1 
2 Kassandane*-575  †-545  301 3 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Kassandane van Perzië
Kassandane van Perzië1, geb. circa 575 BC1,1,1, ovl. (minstens 30 jaar oud) tussen 545 BC en 530 BC1,1.

tr.
met

Cyrus II Ook: Kyros II van Perzië2, zn. van Cambyses I van Anschan en Mandana van Medien, 2, begr. te Pasargadee [Irn] Pasargadae is een archeologische vindplaats in Iran. De stad ligt ongeveer 87km ten noordoosten van de historische stad Persepolis. Het was de eerste hoofdstad van het Achaemeniden (het vroege Perzische Rijk). De stad is gebouwd door Cyrus II en bleef hoofdstad totdat Darius I Persepolis tot zijn hoofdstad benoemde.
Het rijk van Cyrus strekte zich uit van de Middellandse Zee tot Centraal-Azië en India en was waarschijnlijk het eerste rijk van die grootte. De architectuur van de stad weerspiegelt de variëteit van de verschillende culturen die in het rijk leefden.
De archeologische site beslaat 160 hectare. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn het mausoleum van Cyrus II, het fort Tall-e Takht en het koninklijk paleis.
Tuinen van Pasargadae
De ruïnes in Pasargadae, zoals de "tuinen" van Cyrus de Grote vormden een rijke oase te midden van het dorre landschap en waren aangelegd volgens een geometrisch patroon. Kalkstenen waterleidingen met een gezamenlijke lengte van meer dan 900 meter voerden water door de tuin, waarin zich om de 15 meter kleine vijvers bevonden. Deze leidingen hadden slechts een decoratieve functie; de irrigatie werd via open greppels verzorgd. Tot de vegetatie behoorden fruit- en cipressebomen, geurige wilde grassen en inheemse bloemen: lelies, rozen en jasmijn. Pasargadae, diende als voorbeeld voor tuinen die andere rijke Perzen lieten aanleggen. Maar zowel voor rijke als voor arme Perzen gold een tuin als iets wat de hemel het dichtst benaderde; het woord "paradijs" is dan ook afgeleid van pairidaeza, het Perzische woord voor "ommuurde tuin".
*
Werelderfgoed
Pasargadae is door UNESCO in 2003 tot werelderfgoed verklaard, tr. (2) met zijn tante Amytis van Medie. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Niethiti 1. Uit dit huwelijk een dochter.

 



Aantekeningen bij Cyrus II van Perzië.
Cyrus II de Grote (in de Bijbel Kores genaamd) is de stichter van het Perzische Rijk. Hij stamt uit de dynastie van de Achaemeniden, die het Perzische Rijk regeerde.
*.
Biografie.
Afgaande op het verslag van de Griekse auteur Herodotus van Halicarnassus volgde Cyrus in 559 zijn vader Cambyses op als vorst in de gebieden die door de Perzen werden bewoond, en waarover zijn familieleden vermoedelijk al een aantal generaties regeerden. Zij deden dat als vazal van het machtige rijk van de Meden.
Cyrus slaagde er echter in tegen zijn leenheer Astyages in opstand te komen en de Meden te verslaan. Daardoor werd hij in 550 koning van Meden en Perzen; hij beheerste daardoor een gebied dat min of meer samenvalt met het huidige Iran en het oosten van Turkije. Nu begon een reeks veroveringen die dit rijk deden uitgroeien tot het grootste wereldrijk tot dan. Babylon, Palestina, Egypte, Bactrië, Klein-Azië en de Centraal-Aziatische steppenomaden moesten zijn gezag erkennen. Hij liet tevens de eerste hoofdstad van het Achaemeniden (het vroegere Perzische Rijk) bouwen, Pasargadae genaamd, deze lag ongeveer 87 km ten noordoosten van de historische stad Persepolis.
In 542 v.Chr.[1] overwon hij Croesus, koning der Lydiërs. De verovering van het Lydische koninkrijk bracht ook de annexatie van de Griekse steden op de kust van Klein-Azië met zich mee. Dit was het gevolg van hun opportunistische neutraliteitspolitiek: nadat ze geweigerd hadden zich bij Cyrus aan te sluiten, deden zij ook geen inspanning om Croesus te helpen. Herodotus veronderstelde dat de nederlaag van Croesus tegen Cyrus als gevolg van een doorlopende en onvermijdelijke reeks voorvallen leidde tot het grote conflict tussen Oost en West.
De veroveringen werd gevolgd door die van het Neo-Babylonische Rijk, dat nog steeds een ernstige bedreiging vormde voor het Perzische Rijk. Babylon, in die tijd de culturele hoofdstad van de wereld, werd verdedigd door koning Nabonidus en zijn kroonprins Belsazar. Na een jaar vol bloedige gevechten, waarvan de Naboniduskroniek verslag doet, versloeg Cyrus Nabonidus in oktober 539 bij Opis; twee weken later deed hij zijn intrede in de stad. Volgens Cyrus eigen propaganda, bekend uit de Cyruscylinder, werd hij verwelkomd door de inwoners, die ontstemd zouden zijn geweest over de religieuze politiek van de laatste Babylonische koning. Hoeveel hier van waar is, valt niet uit te maken. Wel staat vast dat Cyrus sindsdien ook de titel "koning van Babylonië" voerde.
Cyrus heeft aan verschillende vijanden genade geschonken. Een van de koningen die hij versloeg, zou zelfs nog vijftien jaar zijn staatssecretaris zijn geweest. Na zijn machtsovername stuurde Cyrus onverwijld de godenbeelden en andere religieuze voorwerpen van de verschillende Mesopotamische steden terug, die door de Babylonische koningen vroeger waren geroofd en naar de hoofdstad gesleept. Er is vaak geopperd dat ook de Joden de uit de tempel geroofde voorwerpen terugkregen. Velen die destijds naar Babylonië verbannen waren, zouden toestemming hebben gekregen om naar hun vaderland terug te keren, waarmee een einde kwam aan de "Babylonische ballingschap".[2].
Middeleeuwse afbeelding van Jean Fouquet met daarop Cyrus II en de jodenNa de inname van Babylon trok Cyrus verder om zijn noordoostelijke grens te beveiligen. Zijn doel was het koninkrijk van de Massageten, een van die Aziatische nomadenstammen in de buurt van de Kaspische Zee, die een voortdurende bedreiging vormden voor de meer geëvolueerde sedentaire volkeren in het Rijk. Volgens Herodotus vond Cyrus de dood tijdens deze campagne; andere auteurs noemen andere doodsoorzaken. In elk geval nam zijn zoon Cambyses II in augustus 530 v.Chr. de macht over.
Cyrus wordt genoemd in de Bijbel. Hij wordt daar Kores of Cores genoemd. Behalve in het boek Ezra (waar hij veelvuldig wordt genoemd) wordt ook melding van hem gemaakt in Jesaja 44:28 en 45:1. Daar is geprofeteerd dat Cyrus de stad Babylon zal veroveren, en wordt hij betiteld als herder en gezalfde des Heren. In Daniël 10:1 wordt hij genoemd als koning der Perzen, die in Babylon regeert.
*.
Een oordeel….
De figuur van Cyrus 'de Grote' sprak levendig tot de verbeelding van latere geslachten. Zijn uitzonderlijke bekwaamheid als legeraanvoerder én zijn verondestelde religieuze tolerantie -die in de praktijk niet groter was dan die van andere oosterse vorsten- gaven aanleiding tot het ontstaan van een rijke legendencyclus rond zijn persoon. In het werk van Herodotus komt hij naar voren als een legendarische persoonlijkheid, van wie de historische realiteit dreigt verloren te gaan in een overvloed van volkse verhalen. In Xenophons Cyropaedia is hij zelfs geen wezen van vlees en bloed, maar een ideaalbeeld van deugdzaamheid (van Griekse deugden nog wel) en zijn (grotendeels fictieve) ervaringen leveren stof voor een (Griekse) vorstenspiegel.
Dit positieve Griekse beeld werd als het ware "geflankeerd" door het beeld van de Joden. Van hen verwierf hij de blijvende dankbaarheid, omdat hij hun zou hebben toegestaan uit de gevangenschap huiswaarts te keren, en de heilige voorwerpen die Nebukadnezar had gestolen uit de tempel te Jeruzalem mee terug te nemen.[3].
Hij gold daardoor niet alleen -terecht- als de stichter van het grootste wereldrijk vóór de Romeinse, maar zou ook een visionair vorst zijn geweest met ideeën omtrent een ideaal bestuur, zoals de wereld nog niet eerder had gekend, en die pas weer zouden opkomen bij Alexander de Grote. Hij was zowel een organisator als een veroveraar, en hij gold als wijs en tolerant genoeg om de overwonnen volken hun eigen manier van leven en hun godsdienst te laten behouden. Deze opvattingen bezorgen hem tot heden de naam van de meest liberale vorst uit de Oudheid.
*.
Bronnen:.
- P. Briant, (2002) From Cyrus to Alexander. History of the Persian Empire.
- J-D. Brignoli, Cyrus le Grand. La Fondation d'un Empire, in Histoire Ancienne 12 (L'Empire perse de Cyrus à Alexandre) (2007), pp. 8-17.
*.
Voetnoten:.
1. De vaak genoemde datum 547 is gebaseerd op een verkeerde interpretatie van de zogenaamde Naboniduskroniek. Zie R. Rollinger, "The Median 'Empire', the End of Urartu, and Cyrus' Campaign in 547" in: Proceedings of the First International Conference on Ancient Cultural Relations between Iran and West Asia (2004).
2. Deze interpretatie is onlangs ter discussie gesteld door Diana Edelman, The Origins of the 'Second' Temple. Persian Imperial Policy and the Rebuilding of Jerusalem (2005).
3. Zie het hierboven genoemde boek van Diana Edelman voor de weerlegging van dit idee.

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Smerdis     1 1 
2 Nn*-550  †-524  261 0 
3 Cambyses II*-555  †-521  333 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia

Gaumata
Gaumata 1,2,1,2, koning te Perzië [Per] van vrijdag 1 jul 522 BC tot zaterdag 29 sep 522 BC, ovl. te Pasargadea [Tur] op zondag 29 sep 521 BC Elders wordt 522 v.Chr. genoemd.


Aantekeningen bij Gaumata .
Gaumata (andere bronnen vermelden de naam Bardiya) is de echte naam van de oplichter die in 521 v.Chr. een korte tijd de Perzische koning is geweest. De voorganger van Gaumata is Cambyses II en die is in maart van dat jaar onder mysterieuze omstandigheden gesneuveld.
Gaumata is dus een oplichter, hij behoort niet tot de familie van de Achaemeniden, maar kan het volk ervan overtuigen dat hij Smerdis is, de zoon van Cyrus II: het volk denkt dus dat hij de zoon van een koning is en daardoor recht heeft op de troon. Darius I ontdekt echter de ware identiteit en vermoordt Gaumata, nog in het jaar 521 v.Chr.
Darius I wordt de nieuwe koning, maar zijn troonsbestijging markeert het begin van een grote opstand, die het Perzische Rijk 2 jaar lang zal uiteenscheuren.
Volgens de Behistuninscriptie drijft Darius I Gaumata naar het fort Sikayauvatish in de provincie Nisaya in Medië en doodt hem daar.

tr.
met

Atossa van Perzië1, dr. van Cyrus II van Perzië en Niethiti, geb. circa 545 BC1,1, ovl. (minstens 46 jaar oud) na 499 BC1,1, tr. (1) met haar halfbroer Cambyses II Ook: Kambyses II van Perzië1,2. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Dareios I (De Grote) Ook: Darius I en Darius de Grote, Dareios I van Perzië. Uit dit huwelijk 5 kinderen.


Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia
')}