Vader: Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met Abishag 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Bilgia van Arabie1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Nn van Libanon1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (5) met Nn van Syrië1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Makeda van Sheba1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (7) met Naama 1, dr. van Hanun en Nn. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (2).

• Moeder:
  Tascheri van Egypte¹, dr. van Siamun en Nn, geb. circa 985 BC^1,1.

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

• Vader:
  Rehabeam van Juda^1,2, zn. van Salomo en Naama, geb. in 965 BC^1,1,2, koning te Juda [Isr] van 922 BC tot 915 BC, ovl. (ongeveer 55 jaar oud) in 910 BC, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met zijn achternicht Michaja ¹. Uit dit huwelijk een zoon¹., tr. (2).

• Moeder:
  Mahalath , dr. van Jerimoth en Nn.

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

• Vader:
  Rehabeam van Juda^1,2, zn. van Salomo en Naama, geb. in 965 BC^1,1,2, koning te Juda [Isr] van 922 BC tot 915 BC, ovl. (ongeveer 55 jaar oud) in 910 BC, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met zijn achternicht Michaja ¹. Uit dit huwelijk een zoon¹., tr. (2).

• Moeder:
  Mahalath , dr. van Jerimoth en Nn.

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

• Vader:
  Rehabeam van Juda^1,2, zn. van Salomo en Naama, geb. in 965 BC^1,1,2, koning te Juda [Isr] van 922 BC tot 915 BC, ovl. (ongeveer 55 jaar oud) in 910 BC, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met zijn achternicht Michaja ¹. Uit dit huwelijk een zoon¹., tr. (2).

• Moeder:
  Mahalath , dr. van Jerimoth en Nn.

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

tr.
met

Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (2) met Tascheri van Egypte1. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (3) met Bilgia van Arabie1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Nn van Libanon1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (5) met Nn van Syrië1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Makeda van Sheba1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (7) met Naama 1. Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Salomo .
Koning Salomo van Israël was een zoon die David bij Bathseba had. Hij werd op haar aandringen Davids troonopvolger. Shlomo (de Hebreeuwse naam van Salomo), regeerde volgens de bijbelse geschriften van ongeveer 970 v.Chr. tot 930 v.Chr. en bouwde volgens de Hebreeuwse Bijbel de eerste Joodse Tempel.
*.
Wijsheid.
Salomo (Salomon of Solomon; Sulayman in de Arabische traditie) is bekend om zijn wijsheid, wat onder meer blijkt uit zijn vermogen recht te spreken - bijvoorbeeld het beroemde salomonsoordeel. De Bijbelboeken Prediker, Spreuken - die tot de wijsheidliteratuur worden gerekend -, alsmede het Hooglied, worden traditioneel beschouwd als van de hand van Salomo, al wordt door velen tegenwoordig aangenomen dat de boeken een latere (2e - 3e eeuw v.Chr.) compilatie zijn van verschillende geschriften die in omloop waren. Overigens kunnen onder deze bundels heel goed originele geschriften van Salomo zijn geweest maar werd zijn naam aan de hele compilatie gegeven. Ook bij de naburige beschavingen van Egypte en Mesopotamië deden dergelijke wijsheidsgeschriften de ronde. Een bekende Egyptische bundel wijze spreuken wordt toegeschreven aan farao Ramses I.
*.
Regering en bouwactiviteit.
Tijdens de regering van Salomo was het de Gouden Eeuw van het oude Israël. Het rijk strekte zich uit van Egypte tot de Eufraat en van de zee tot diep in het huidige Jordanië. Gedurende zijn regering was er geen oorlogsvoering nodig en konden de bewoners zich wijden aan de winstgevende tussenhandel via de vele handelswegen die door Israël en Jeruzalem liepen. Salomo sloot in 965 v.Chr. een handelscontract met koning Hiram van Tyrus, en bestelde bij hem materiaal en vaklui voor het opzetten van een vloot aan de Rietzee, waarop Hiram personeel plaatste met ervaring.[1] Bij Eilat (vroeger: Elot) was de werf van de schepen voor Salomo. In samenwerking met zijn bondgenoot Hiram van Tyrus breidde Salomo daarna ook de scheepvaart en handel op de Middellandse Zee en de Rode Zee uit. Volgens sommige legendarische verhalen gingen op deze reizen vele Israëlieten mee als scheepsbemanning en als kooplieden die zich vaak ook vestigden op verre handelsposten zoals in Tharsish, Libië, Etrurië en Ophir (wat misschien het huidige Jemen was). Zo begon er al een soort vrijwillige Diaspora 500 jaar voor de latere val van Jeruzalem door de Babyloniërs.
*.
Op het laatst van zijn leven kwam hij, onder meer door de invloed van zijn vele heidense vrouwen en buitenlandse bezoekers, tot 'afgoderij', of tenminste tot het gedogen daarvan, hetgeen in de ogen van steile joden bijna even erg was. Om die reden voorspelden de profeten van God zijn nageslacht zware tijden en de spoedige ondergang van de eenheidsstaat. Na zijn dood eindigde de gouden eeuw voor Israël en brak bijna onmiddellijk een burgeroorlog uit. De noorderlingen (eigenlijke Israëlieten) vroegen Salomo's opvolger Rehabeam belastingvermindering, maar tevergeefs. Zij scheidden zich daarop af, wat uitdraaide op de splitsing van het eerste rijk in de koninkrijkjes Juda en Israël. Tijdens de onrust en instabiliteit die daarop volgde, begonnen ook weer de overvallen en invasies van de buurlanden, die al in de tijd van de Richteren gebruikelijk waren. Tenslotte maakten de Assyriërs en Babyloniërs een eind aan Israël en Juda als zelfstandige naties. Tot aan de stichting van de moderne staat Israël hadden de joden geen sterk en onafhankelijk thuisland meer.
*.
De eerste tempel in Jeruzalem.
reconstructie van de tempelSalomo keerde zich van het traditionele nomadische bestaan af[2] en bouwde, tegen de bezwaren van de profeten in[3], de eerste joodse tempel aldus de Bijbel. Zijn vader David wou hier al mee beginnen maar God zou, bij monde van de profeet Nathan [4], hem dit niet hebben toegestaan. Salomo kreeg wel toestemming voor de bouw en deed daarvoor beroep op geschoolde bouwmeesters, metselaars en kunstenaars. Ook vakarbeiders liet hij uit Fenicië komen. Zo bestelde hij bij Hiram (een 'bekwaam metaalbewerker uit Tyrus')[5] een aantal metaalbewerkers. Zij maakten voor hem twee bronzen zuilen, twee bronzen kapitelen, een vlechtwerk van snoeren in kettingvorm, rijen granaatappels, een grote 'zee' van gegoten metaal op twaalf bronzen runderen, tien bronzen onderstellen met ingedreven reliëfs, tien bronzen bekkens, veel potten, bestek en offerschalen. Dit alles diende om de tempel in te richten voor gebruik. De tempel werd ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt" (I.Kon.8:36). De beschrijving van de tempel zelf in de Bijbel is redelijk globaal waarmee men een algemeen beeld krijgt van de opzet maar mist architectonische precisie, zodat er voor afbeeldingen en modellen verschillende interpretaties mogelijk zijn.
*.
Archeologische opgravingen elders in Palestina en Syrië tonen aan hoe tempels in die tijd naar oudere Kanaänietische voorbeelden gebouwd werden, zoals die van Baäl-Hadad in Hasor, die als voorbeeld zou hebben gediend.[6][7] Deze bestond uit drie kamers. Het heilige der heiligen lag op het noorden, een kamer van ca. 13 bij 9 meter, met een diepe nis in de noordmuur. Daarvoor lag de grote zaal met het portaal ervoor. In het portaal stonden twee zuilen voor de ingang naar de grote zaal. Salomo's tempel was echter oost-west georiënteerd, en bevatte de Ark van het verbond, mogelijk met enkele bewakende cherubim en de grote bronzen slang.
*.
Bouwwerken in andere steden.
Onder Salomo werd niet alleen in Jeruzalem gebouwd, maar werd bijvoorbeeld ook de stad Megiddo herbouwd en versterkt met solide muren en met een typisch nieuw driedubbel poortcomplex, dat overigens door archeologen gesitueerd wordt in de 11e eeuw v.Chr. In Hazor en in Gezer dateert uit dezelfde tijd een kazematmuur met telkens een gelijkaardig poortcomplex.
De keerzijde van de glorie die Salomo zijn land bracht waren de zware belastingen die hij hief om zijn vele bouwprojecten en zijn extravagante levensstijl te bekostigen. Zo zou hij een groot liefhebber van vrouwen zijn geweest die ereen uitgebreide harem op nahield. Salomo had, steeds aldus de Bijbel, zevenhonderd vrouwen en driehonderd bijvrouwen. Deze 'verzamelwoede' werd streng afgekeurd door de toenmalige profeten en ook de Tenach verbiedt de veelwijverij, wat erop wijst dat Salomo nog sterk met de oude Kanaänitische religie gelieerd was. De tempel was aanvankelijk ook niet alleen voor Jahweh bedoeld, ook andere goden werden er nog een hele tijd vereerd, zoals Dumuzi. Hij werd trouwens ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt",[8] een toespeling op de eigenschappen van Baäl als regengod en god van de vruchtbaarheid.[9].
*.
Op geen enkele plaats in Palestina is archeologisch materiaal gevonden dat zou wijzen op de bijbelse 'rijkdom van Salomo's hof'. Alles in de Bijbel klinkt wat dat betreft sterk overdreven: zijn wijsheid, zijn rijkdom, zijn vrouwen, bijvrouwen, zelfs de bouw van de tempel (een betrekkelijk klein bouwwerk).[10].
*.
De Stallen van Salomo.
De zogenaamde 'Stallen van Salomo' in Megiddo waren volgens archeologen geen paardenstallen, maar waarschijnlijk vooral voorraadmagazijnen. Ze dateren uit latere tijd en zouden rond 850 v.Chr. door Achab gebouwd zijn en niet door Salomo. Ook het watertoevoersysteem met diepe grote schacht en trappen, evenals datzelfde in Hazor zou door dezelfde koning zijn gebouwd, aldus Yadin.[11] Hazor is volgens archeologen wel herbouwd in de tijd van Salomo (11e eeuw v.Chr.) Stratum X toont een versterkte stad met kazematmuur (dubbele muur met kamers), met ook een typische Salomo poort. Tussendoor zijn er lagen die sporen van nomadisch verblijf aangeven.[12] Ook Megiddo blijkt herbouwd in de tijd van Salomo en versterkt met solide muren en een driedubbel poortcomplex.[13].
*.
Salomo en de religie.
Salomo had volgens de Bijbel een harem van 300 vrouwen. Mogelijk paste dit in een algemeen systeem in het Midden-Oosten destijds met het politiek oogmerk om opperste regeringsrecht over veroverde gebieden veilig te stellen door erfprinsessen te trouwen. Ook de Egyptische farao's gebruikten dit systeem van uitwisseling van prinsen en prinsessen als een soort borgstelling voor vrede en om de goede relaties te onderhouden. Onder Salomo werd niet enkel de dienst van de God Jaweh in de tempel onderhouden, maar ook de oudere Kanaänitische dienst van de Godin Ashtoreth, wat hem door de Levieten en profeten werd kwalijk genomen. I. Epstein[14] meent dat Salomo's vrouwen hem tot deze 'afgoderij' brachten. De relatie tussen de rechten op menige troon in het Nabije Oosten en het matrilineale afstammingspatroon van de mensen die de Godin vereerden zou de aanwezigheid van het grote aantal koninklijke buitenlandse vrouwen en de religies die zij onder de Hebreeën met zich mee brachten kunnen verklaren[15].
*.
Later zou de godinnencultus volledig in de verdrukking raken: in 630 v.Chr. verwijderde Josia de asherah, verontreinigde 'de hoogten… welke Salomo, de koning van Israël, gebouwd had voor Astoreth.. hij verbrijzelde de gewijde stenen, hieuw de gewijde palen om en wierp die plaats vol met mensenbeenderen.'[16].
*.
Latere invloed van Salomo's regering.
In de Joods-christelijke traditie zijn enkele apocriefen en pseudepigrafen uit later tijd op naam van Salomo gezet, namelijk:.
*.
De wijsheid van Salomo, een apocrief bij het Oude Testament.
Psalmen van Salomo, een (Joodse) verzameling van 18 liederen uit de eerste eeuw v. Chr.
Oden van Salomo, een (christelijke) verzameling van 42 liederen uit de eerste tot derde eeuw na Chr.
Testament van Salomo, een legendarische vertelling uit de 3e eeuw na Chr.
In de Arabische en Perzische literatuur zijn nog vele verhalen overgeleverd over de wijsheid, rijkdom en magische krachten die Salomo (Suleiman) bezeten zou hebben.
*.
In de archeologie van Israël zijn tot nu toe weinig sporen van Salomo's regering gevonden, wat waarschijnlijk te wijten is aan de vele verwoestingen en wederopbouwperiodes, waarbij oud bouwmateriaal hergebruikt werd, die bijna alle plaatsen en steden in Israël hebben ondergaan in de 3000 jaar sinds Salomo.
*.
Salomo in andere culturen.
De oudste afbeelding van Salomo bevindt zich in het "Huis van de Geneesheer" in Pompeii. De fresco is overgebracht naar het Nationale Historische Museum te Napels. Het is een Romeinse fresco waarop het bekende oordeel van Salomo staat afgebeeld: Salomo zittend op zijn troon, en twee vrouwen met een baby, waarvan ze allebei beweren de moeder te zijn. De baby is op een hakblok gezet en een soldaat wacht op het bevel van Salomo om het kind in tweeën te hakken. (Door de dreigen het kind in tweeën te delen zou Salomo hebben gepoogd in te spelen op het moedergevoel, en zo de echte moeder te identificeren) De fresco stamt waarschijnlijk uit de periode vlak voor de vernietiging van Pompeii in 79. Er staat ook een menigte afgebeeld die zich verwondert over Salomo's wijsheid. Twee figuren zijn gedetailleerder afgebeeld dan de rest van de groep, volgens Theodore Feder (auteur van Great Treasures of Pompeii and Herculaneum) beelden deze twee figuren Socrates en Aristoteles af. [17].
*.
In Iran zijn verschillende bouwwerken die aan Salomo refereren. Bekend is het werelderfgoed De troon van Salomo.
In het christendom wordt de regering van Salomo en de voorspoed die er toen was wel gezien als een voorafschaduwing van de regering van de Messias tijdens het 1000-jarige rijk.
*.
Noten.
1, Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 144-145.
2. Michaël Kerrigan e.a, Midden-Oosterse Mythen, De eerste Heldendichten, p. 104.
3. II.Sam.7:5-7:.
4. II.Sam.7:5-7 :"Heb Ik ooit een van de stamhoofden van Israël gesproken: Waarom bouwt ge Mij geen huis van cederhout?".
5. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 144.
6. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 140 (dr. Yigael Yadin).
7. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
8. I.Kon.8:36.
9. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
10. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 148.
11. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 165.
12. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 86, 153.
13. op. cit. p. 153.
14. geschiedenis v.h. Jodendom, 1959.
15. Stone M. , Eens was God als Vrouw belichaamd. De onderdrukking van de riten van de vrouw, Katwijk, 1979. ISBN 9060775821, p. 194.
16. II Kon. 23:4-14.
17. Biblical Archeology Review, Solomon, Socrates and Aristotle In Earliest Biblical Painting, Greek Philosophers Admire King’s Wisdom, Theodore Feder.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

tr.
met

Jerimoth ¹, zn. van David en Nn.

Uit dit huwelijk een dochter:¹

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Mahalath						1	5

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Vader: David 1,2, zn. van Isai Ben Obed en Abala, geb. in 1035 BC1,1,2,2,1,2, koning te Juda [Isr] in 1004 BC, koning te Israël [Isr] in 998 BC, ovl. (ongeveer 70 jaar oud) te Jerusalem [Isr]1,2 in 965 BC1,1,2, begr. te Jerusalem [Isr]2,1, tr. (1) met Michael 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Ahinoam 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (3) met Abigail 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (4) met Maascha van Gessur1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (5) met Haggith 1. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (6) met Abital 1. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (7) met Eglah 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (8) met Nn 1. Uit dit huwelijk 6 zonen., tr. (9) met Batseba . Uit dit huwelijk 5 kinderen., tr. (10).

• Moeder:
  Nn .

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel

Vader: David 1,2, zn. van Isai Ben Obed en Abala, geb. in 1035 BC1,1,2,2,1,2, koning te Juda [Isr] in 1004 BC, koning te Israël [Isr] in 998 BC, ovl. (ongeveer 70 jaar oud) te Jerusalem [Isr]1,2 in 965 BC1,1,2, begr. te Jerusalem [Isr]2,1, tr. (1) met Michael 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Ahinoam 1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (3) met Abigail 1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (4) met Maascha van Gessur1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (5) met Haggith 1. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (6) met Abital 1. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (7) met Eglah 1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (8) met Nn 1. Uit dit huwelijk 6 zonen, tr. (9) met Batseba . Uit dit huwelijk 5 kinderen, tr. (10).

• Moeder:
  Nn .

tr.
met

Nn ¹.

Uit dit huwelijk een dochter:¹

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Mahalath						1	5

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel

Vader: David 1,2, zn. van Isai Ben Obed en Abala, geb. in 1035 BC1,1,2,2,1,2, koning te Juda [Isr] in 1004 BC, koning te Israël [Isr] in 998 BC, ovl. (ongeveer 70 jaar oud) te Jerusalem [Isr]1,2 in 965 BC1,1,2, begr. te Jerusalem [Isr]2,1, tr. (1) met Michael 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Ahinoam 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (3) met Abigail 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (4) met Maascha van Gessur1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (5) met Haggith 1. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (6) met Abital 1. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (7) met Eglah 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (8) met Nn 1. Uit dit huwelijk 6 zonen., tr. (9) met Batseba . Uit dit huwelijk 5 kinderen., tr. (10).

• Moeder:
  Nn .

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel

Vader: David 1,2, zn. van Isai Ben Obed en Abala, geb. in 1035 BC1,1,2,2,1,2, koning te Juda [Isr] in 1004 BC, koning te Israël [Isr] in 998 BC, ovl. (ongeveer 70 jaar oud) te Jerusalem [Isr]1,2 in 965 BC1,1,2, begr. te Jerusalem [Isr]2,1, tr. (1) met Michael 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Ahinoam 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (3) met Abigail 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (4) met Maascha van Gessur1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (5) met Haggith 1. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (6) met Abital 1. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (7) met Eglah 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (8) met Nn 1. Uit dit huwelijk 6 zonen., tr. (9) met Batseba . Uit dit huwelijk 5 kinderen., tr. (10).

• Moeder:
  Nn .

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel

tr.
met

Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met Abishag 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Tascheri van Egypte1. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (4) met Nn van Libanon1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (5) met Nn van Syrië1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Makeda van Sheba1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (7) met Naama 1. Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Salomo .
Koning Salomo van Israël was een zoon die David bij Bathseba had. Hij werd op haar aandringen Davids troonopvolger. Shlomo (de Hebreeuwse naam van Salomo), regeerde volgens de bijbelse geschriften van ongeveer 970 v.Chr. tot 930 v.Chr. en bouwde volgens de Hebreeuwse Bijbel de eerste Joodse Tempel.
*.
Wijsheid.
Salomo (Salomon of Solomon; Sulayman in de Arabische traditie) is bekend om zijn wijsheid, wat onder meer blijkt uit zijn vermogen recht te spreken - bijvoorbeeld het beroemde salomonsoordeel. De Bijbelboeken Prediker, Spreuken - die tot de wijsheidliteratuur worden gerekend -, alsmede het Hooglied, worden traditioneel beschouwd als van de hand van Salomo, al wordt door velen tegenwoordig aangenomen dat de boeken een latere (2e - 3e eeuw v.Chr.) compilatie zijn van verschillende geschriften die in omloop waren. Overigens kunnen onder deze bundels heel goed originele geschriften van Salomo zijn geweest maar werd zijn naam aan de hele compilatie gegeven. Ook bij de naburige beschavingen van Egypte en Mesopotamië deden dergelijke wijsheidsgeschriften de ronde. Een bekende Egyptische bundel wijze spreuken wordt toegeschreven aan farao Ramses I.
*.
Regering en bouwactiviteit.
Tijdens de regering van Salomo was het de Gouden Eeuw van het oude Israël. Het rijk strekte zich uit van Egypte tot de Eufraat en van de zee tot diep in het huidige Jordanië. Gedurende zijn regering was er geen oorlogsvoering nodig en konden de bewoners zich wijden aan de winstgevende tussenhandel via de vele handelswegen die door Israël en Jeruzalem liepen. Salomo sloot in 965 v.Chr. een handelscontract met koning Hiram van Tyrus, en bestelde bij hem materiaal en vaklui voor het opzetten van een vloot aan de Rietzee, waarop Hiram personeel plaatste met ervaring.[1] Bij Eilat (vroeger: Elot) was de werf van de schepen voor Salomo. In samenwerking met zijn bondgenoot Hiram van Tyrus breidde Salomo daarna ook de scheepvaart en handel op de Middellandse Zee en de Rode Zee uit. Volgens sommige legendarische verhalen gingen op deze reizen vele Israëlieten mee als scheepsbemanning en als kooplieden die zich vaak ook vestigden op verre handelsposten zoals in Tharsish, Libië, Etrurië en Ophir (wat misschien het huidige Jemen was). Zo begon er al een soort vrijwillige Diaspora 500 jaar voor de latere val van Jeruzalem door de Babyloniërs.
*.
Op het laatst van zijn leven kwam hij, onder meer door de invloed van zijn vele heidense vrouwen en buitenlandse bezoekers, tot 'afgoderij', of tenminste tot het gedogen daarvan, hetgeen in de ogen van steile joden bijna even erg was. Om die reden voorspelden de profeten van God zijn nageslacht zware tijden en de spoedige ondergang van de eenheidsstaat. Na zijn dood eindigde de gouden eeuw voor Israël en brak bijna onmiddellijk een burgeroorlog uit. De noorderlingen (eigenlijke Israëlieten) vroegen Salomo's opvolger Rehabeam belastingvermindering, maar tevergeefs. Zij scheidden zich daarop af, wat uitdraaide op de splitsing van het eerste rijk in de koninkrijkjes Juda en Israël. Tijdens de onrust en instabiliteit die daarop volgde, begonnen ook weer de overvallen en invasies van de buurlanden, die al in de tijd van de Richteren gebruikelijk waren. Tenslotte maakten de Assyriërs en Babyloniërs een eind aan Israël en Juda als zelfstandige naties. Tot aan de stichting van de moderne staat Israël hadden de joden geen sterk en onafhankelijk thuisland meer.
*.
De eerste tempel in Jeruzalem.
reconstructie van de tempelSalomo keerde zich van het traditionele nomadische bestaan af[2] en bouwde, tegen de bezwaren van de profeten in[3], de eerste joodse tempel aldus de Bijbel. Zijn vader David wou hier al mee beginnen maar God zou, bij monde van de profeet Nathan [4], hem dit niet hebben toegestaan. Salomo kreeg wel toestemming voor de bouw en deed daarvoor beroep op geschoolde bouwmeesters, metselaars en kunstenaars. Ook vakarbeiders liet hij uit Fenicië komen. Zo bestelde hij bij Hiram (een 'bekwaam metaalbewerker uit Tyrus')[5] een aantal metaalbewerkers. Zij maakten voor hem twee bronzen zuilen, twee bronzen kapitelen, een vlechtwerk van snoeren in kettingvorm, rijen granaatappels, een grote 'zee' van gegoten metaal op twaalf bronzen runderen, tien bronzen onderstellen met ingedreven reliëfs, tien bronzen bekkens, veel potten, bestek en offerschalen. Dit alles diende om de tempel in te richten voor gebruik. De tempel werd ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt" (I.Kon.8:36). De beschrijving van de tempel zelf in de Bijbel is redelijk globaal waarmee men een algemeen beeld krijgt van de opzet maar mist architectonische precisie, zodat er voor afbeeldingen en modellen verschillende interpretaties mogelijk zijn.
*.
Archeologische opgravingen elders in Palestina en Syrië tonen aan hoe tempels in die tijd naar oudere Kanaänietische voorbeelden gebouwd werden, zoals die van Baäl-Hadad in Hasor, die als voorbeeld zou hebben gediend.[6][7] Deze bestond uit drie kamers. Het heilige der heiligen lag op het noorden, een kamer van ca. 13 bij 9 meter, met een diepe nis in de noordmuur. Daarvoor lag de grote zaal met het portaal ervoor. In het portaal stonden twee zuilen voor de ingang naar de grote zaal. Salomo's tempel was echter oost-west georiënteerd, en bevatte de Ark van het verbond, mogelijk met enkele bewakende cherubim en de grote bronzen slang.
*.
Bouwwerken in andere steden.
Onder Salomo werd niet alleen in Jeruzalem gebouwd, maar werd bijvoorbeeld ook de stad Megiddo herbouwd en versterkt met solide muren en met een typisch nieuw driedubbel poortcomplex, dat overigens door archeologen gesitueerd wordt in de 11e eeuw v.Chr. In Hazor en in Gezer dateert uit dezelfde tijd een kazematmuur met telkens een gelijkaardig poortcomplex.
De keerzijde van de glorie die Salomo zijn land bracht waren de zware belastingen die hij hief om zijn vele bouwprojecten en zijn extravagante levensstijl te bekostigen. Zo zou hij een groot liefhebber van vrouwen zijn geweest die ereen uitgebreide harem op nahield. Salomo had, steeds aldus de Bijbel, zevenhonderd vrouwen en driehonderd bijvrouwen. Deze 'verzamelwoede' werd streng afgekeurd door de toenmalige profeten en ook de Tenach verbiedt de veelwijverij, wat erop wijst dat Salomo nog sterk met de oude Kanaänitische religie gelieerd was. De tempel was aanvankelijk ook niet alleen voor Jahweh bedoeld, ook andere goden werden er nog een hele tijd vereerd, zoals Dumuzi. Hij werd trouwens ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt",[8] een toespeling op de eigenschappen van Baäl als regengod en god van de vruchtbaarheid.[9].
*.
Op geen enkele plaats in Palestina is archeologisch materiaal gevonden dat zou wijzen op de bijbelse 'rijkdom van Salomo's hof'. Alles in de Bijbel klinkt wat dat betreft sterk overdreven: zijn wijsheid, zijn rijkdom, zijn vrouwen, bijvrouwen, zelfs de bouw van de tempel (een betrekkelijk klein bouwwerk).[10].
*.
De Stallen van Salomo.
De zogenaamde 'Stallen van Salomo' in Megiddo waren volgens archeologen geen paardenstallen, maar waarschijnlijk vooral voorraadmagazijnen. Ze dateren uit latere tijd en zouden rond 850 v.Chr. door Achab gebouwd zijn en niet door Salomo. Ook het watertoevoersysteem met diepe grote schacht en trappen, evenals datzelfde in Hazor zou door dezelfde koning zijn gebouwd, aldus Yadin.[11] Hazor is volgens archeologen wel herbouwd in de tijd van Salomo (11e eeuw v.Chr.) Stratum X toont een versterkte stad met kazematmuur (dubbele muur met kamers), met ook een typische Salomo poort. Tussendoor zijn er lagen die sporen van nomadisch verblijf aangeven.[12] Ook Megiddo blijkt herbouwd in de tijd van Salomo en versterkt met solide muren en een driedubbel poortcomplex.[13].
*.
Salomo en de religie.
Salomo had volgens de Bijbel een harem van 300 vrouwen. Mogelijk paste dit in een algemeen systeem in het Midden-Oosten destijds met het politiek oogmerk om opperste regeringsrecht over veroverde gebieden veilig te stellen door erfprinsessen te trouwen. Ook de Egyptische farao's gebruikten dit systeem van uitwisseling van prinsen en prinsessen als een soort borgstelling voor vrede en om de goede relaties te onderhouden. Onder Salomo werd niet enkel de dienst van de God Jaweh in de tempel onderhouden, maar ook de oudere Kanaänitische dienst van de Godin Ashtoreth, wat hem door de Levieten en profeten werd kwalijk genomen. I. Epstein[14] meent dat Salomo's vrouwen hem tot deze 'afgoderij' brachten. De relatie tussen de rechten op menige troon in het Nabije Oosten en het matrilineale afstammingspatroon van de mensen die de Godin vereerden zou de aanwezigheid van het grote aantal koninklijke buitenlandse vrouwen en de religies die zij onder de Hebreeën met zich mee brachten kunnen verklaren[15].
*.
Later zou de godinnencultus volledig in de verdrukking raken: in 630 v.Chr. verwijderde Josia de asherah, verontreinigde 'de hoogten… welke Salomo, de koning van Israël, gebouwd had voor Astoreth.. hij verbrijzelde de gewijde stenen, hieuw de gewijde palen om en wierp die plaats vol met mensenbeenderen.'[16].
*.
Latere invloed van Salomo's regering.
In de Joods-christelijke traditie zijn enkele apocriefen en pseudepigrafen uit later tijd op naam van Salomo gezet, namelijk:.
*.
De wijsheid van Salomo, een apocrief bij het Oude Testament.
Psalmen van Salomo, een (Joodse) verzameling van 18 liederen uit de eerste eeuw v. Chr.
Oden van Salomo, een (christelijke) verzameling van 42 liederen uit de eerste tot derde eeuw na Chr.
Testament van Salomo, een legendarische vertelling uit de 3e eeuw na Chr.
In de Arabische en Perzische literatuur zijn nog vele verhalen overgeleverd over de wijsheid, rijkdom en magische krachten die Salomo (Suleiman) bezeten zou hebben.
*.
In de archeologie van Israël zijn tot nu toe weinig sporen van Salomo's regering gevonden, wat waarschijnlijk te wijten is aan de vele verwoestingen en wederopbouwperiodes, waarbij oud bouwmateriaal hergebruikt werd, die bijna alle plaatsen en steden in Israël hebben ondergaan in de 3000 jaar sinds Salomo.
*.
Salomo in andere culturen.
De oudste afbeelding van Salomo bevindt zich in het "Huis van de Geneesheer" in Pompeii. De fresco is overgebracht naar het Nationale Historische Museum te Napels. Het is een Romeinse fresco waarop het bekende oordeel van Salomo staat afgebeeld: Salomo zittend op zijn troon, en twee vrouwen met een baby, waarvan ze allebei beweren de moeder te zijn. De baby is op een hakblok gezet en een soldaat wacht op het bevel van Salomo om het kind in tweeën te hakken. (Door de dreigen het kind in tweeën te delen zou Salomo hebben gepoogd in te spelen op het moedergevoel, en zo de echte moeder te identificeren) De fresco stamt waarschijnlijk uit de periode vlak voor de vernietiging van Pompeii in 79. Er staat ook een menigte afgebeeld die zich verwondert over Salomo's wijsheid. Twee figuren zijn gedetailleerder afgebeeld dan de rest van de groep, volgens Theodore Feder (auteur van Great Treasures of Pompeii and Herculaneum) beelden deze twee figuren Socrates en Aristoteles af. [17].
*.
In Iran zijn verschillende bouwwerken die aan Salomo refereren. Bekend is het werelderfgoed De troon van Salomo.
In het christendom wordt de regering van Salomo en de voorspoed die er toen was wel gezien als een voorafschaduwing van de regering van de Messias tijdens het 1000-jarige rijk.
*.
Noten.
1, Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 144-145.
2. Michaël Kerrigan e.a, Midden-Oosterse Mythen, De eerste Heldendichten, p. 104.
3. II.Sam.7:5-7:.
4. II.Sam.7:5-7 :"Heb Ik ooit een van de stamhoofden van Israël gesproken: Waarom bouwt ge Mij geen huis van cederhout?".
5. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 144.
6. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 140 (dr. Yigael Yadin).
7. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
8. I.Kon.8:36.
9. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
10. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 148.
11. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 165.
12. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 86, 153.
13. op. cit. p. 153.
14. geschiedenis v.h. Jodendom, 1959.
15. Stone M. , Eens was God als Vrouw belichaamd. De onderdrukking van de riten van de vrouw, Katwijk, 1979. ISBN 9060775821, p. 194.
16. II Kon. 23:4-14.
17. Biblical Archeology Review, Solomon, Socrates and Aristotle In Earliest Biblical Painting, Greek Philosophers Admire King’s Wisdom, Theodore Feder.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

tr.
met

Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met Abishag 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Tascheri van Egypte1. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (3) met Bilgia van Arabie1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (5) met Nn van Syrië1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Makeda van Sheba1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (7) met Naama 1. Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Salomo .
Koning Salomo van Israël was een zoon die David bij Bathseba had. Hij werd op haar aandringen Davids troonopvolger. Shlomo (de Hebreeuwse naam van Salomo), regeerde volgens de bijbelse geschriften van ongeveer 970 v.Chr. tot 930 v.Chr. en bouwde volgens de Hebreeuwse Bijbel de eerste Joodse Tempel.
*.
Wijsheid.
Salomo (Salomon of Solomon; Sulayman in de Arabische traditie) is bekend om zijn wijsheid, wat onder meer blijkt uit zijn vermogen recht te spreken - bijvoorbeeld het beroemde salomonsoordeel. De Bijbelboeken Prediker, Spreuken - die tot de wijsheidliteratuur worden gerekend -, alsmede het Hooglied, worden traditioneel beschouwd als van de hand van Salomo, al wordt door velen tegenwoordig aangenomen dat de boeken een latere (2e - 3e eeuw v.Chr.) compilatie zijn van verschillende geschriften die in omloop waren. Overigens kunnen onder deze bundels heel goed originele geschriften van Salomo zijn geweest maar werd zijn naam aan de hele compilatie gegeven. Ook bij de naburige beschavingen van Egypte en Mesopotamië deden dergelijke wijsheidsgeschriften de ronde. Een bekende Egyptische bundel wijze spreuken wordt toegeschreven aan farao Ramses I.
*.
Regering en bouwactiviteit.
Tijdens de regering van Salomo was het de Gouden Eeuw van het oude Israël. Het rijk strekte zich uit van Egypte tot de Eufraat en van de zee tot diep in het huidige Jordanië. Gedurende zijn regering was er geen oorlogsvoering nodig en konden de bewoners zich wijden aan de winstgevende tussenhandel via de vele handelswegen die door Israël en Jeruzalem liepen. Salomo sloot in 965 v.Chr. een handelscontract met koning Hiram van Tyrus, en bestelde bij hem materiaal en vaklui voor het opzetten van een vloot aan de Rietzee, waarop Hiram personeel plaatste met ervaring.[1] Bij Eilat (vroeger: Elot) was de werf van de schepen voor Salomo. In samenwerking met zijn bondgenoot Hiram van Tyrus breidde Salomo daarna ook de scheepvaart en handel op de Middellandse Zee en de Rode Zee uit. Volgens sommige legendarische verhalen gingen op deze reizen vele Israëlieten mee als scheepsbemanning en als kooplieden die zich vaak ook vestigden op verre handelsposten zoals in Tharsish, Libië, Etrurië en Ophir (wat misschien het huidige Jemen was). Zo begon er al een soort vrijwillige Diaspora 500 jaar voor de latere val van Jeruzalem door de Babyloniërs.
*.
Op het laatst van zijn leven kwam hij, onder meer door de invloed van zijn vele heidense vrouwen en buitenlandse bezoekers, tot 'afgoderij', of tenminste tot het gedogen daarvan, hetgeen in de ogen van steile joden bijna even erg was. Om die reden voorspelden de profeten van God zijn nageslacht zware tijden en de spoedige ondergang van de eenheidsstaat. Na zijn dood eindigde de gouden eeuw voor Israël en brak bijna onmiddellijk een burgeroorlog uit. De noorderlingen (eigenlijke Israëlieten) vroegen Salomo's opvolger Rehabeam belastingvermindering, maar tevergeefs. Zij scheidden zich daarop af, wat uitdraaide op de splitsing van het eerste rijk in de koninkrijkjes Juda en Israël. Tijdens de onrust en instabiliteit die daarop volgde, begonnen ook weer de overvallen en invasies van de buurlanden, die al in de tijd van de Richteren gebruikelijk waren. Tenslotte maakten de Assyriërs en Babyloniërs een eind aan Israël en Juda als zelfstandige naties. Tot aan de stichting van de moderne staat Israël hadden de joden geen sterk en onafhankelijk thuisland meer.
*.
De eerste tempel in Jeruzalem.
reconstructie van de tempelSalomo keerde zich van het traditionele nomadische bestaan af[2] en bouwde, tegen de bezwaren van de profeten in[3], de eerste joodse tempel aldus de Bijbel. Zijn vader David wou hier al mee beginnen maar God zou, bij monde van de profeet Nathan [4], hem dit niet hebben toegestaan. Salomo kreeg wel toestemming voor de bouw en deed daarvoor beroep op geschoolde bouwmeesters, metselaars en kunstenaars. Ook vakarbeiders liet hij uit Fenicië komen. Zo bestelde hij bij Hiram (een 'bekwaam metaalbewerker uit Tyrus')[5] een aantal metaalbewerkers. Zij maakten voor hem twee bronzen zuilen, twee bronzen kapitelen, een vlechtwerk van snoeren in kettingvorm, rijen granaatappels, een grote 'zee' van gegoten metaal op twaalf bronzen runderen, tien bronzen onderstellen met ingedreven reliëfs, tien bronzen bekkens, veel potten, bestek en offerschalen. Dit alles diende om de tempel in te richten voor gebruik. De tempel werd ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt" (I.Kon.8:36). De beschrijving van de tempel zelf in de Bijbel is redelijk globaal waarmee men een algemeen beeld krijgt van de opzet maar mist architectonische precisie, zodat er voor afbeeldingen en modellen verschillende interpretaties mogelijk zijn.
*.
Archeologische opgravingen elders in Palestina en Syrië tonen aan hoe tempels in die tijd naar oudere Kanaänietische voorbeelden gebouwd werden, zoals die van Baäl-Hadad in Hasor, die als voorbeeld zou hebben gediend.[6][7] Deze bestond uit drie kamers. Het heilige der heiligen lag op het noorden, een kamer van ca. 13 bij 9 meter, met een diepe nis in de noordmuur. Daarvoor lag de grote zaal met het portaal ervoor. In het portaal stonden twee zuilen voor de ingang naar de grote zaal. Salomo's tempel was echter oost-west georiënteerd, en bevatte de Ark van het verbond, mogelijk met enkele bewakende cherubim en de grote bronzen slang.
*.
Bouwwerken in andere steden.
Onder Salomo werd niet alleen in Jeruzalem gebouwd, maar werd bijvoorbeeld ook de stad Megiddo herbouwd en versterkt met solide muren en met een typisch nieuw driedubbel poortcomplex, dat overigens door archeologen gesitueerd wordt in de 11e eeuw v.Chr. In Hazor en in Gezer dateert uit dezelfde tijd een kazematmuur met telkens een gelijkaardig poortcomplex.
De keerzijde van de glorie die Salomo zijn land bracht waren de zware belastingen die hij hief om zijn vele bouwprojecten en zijn extravagante levensstijl te bekostigen. Zo zou hij een groot liefhebber van vrouwen zijn geweest die ereen uitgebreide harem op nahield. Salomo had, steeds aldus de Bijbel, zevenhonderd vrouwen en driehonderd bijvrouwen. Deze 'verzamelwoede' werd streng afgekeurd door de toenmalige profeten en ook de Tenach verbiedt de veelwijverij, wat erop wijst dat Salomo nog sterk met de oude Kanaänitische religie gelieerd was. De tempel was aanvankelijk ook niet alleen voor Jahweh bedoeld, ook andere goden werden er nog een hele tijd vereerd, zoals Dumuzi. Hij werd trouwens ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt",[8] een toespeling op de eigenschappen van Baäl als regengod en god van de vruchtbaarheid.[9].
*.
Op geen enkele plaats in Palestina is archeologisch materiaal gevonden dat zou wijzen op de bijbelse 'rijkdom van Salomo's hof'. Alles in de Bijbel klinkt wat dat betreft sterk overdreven: zijn wijsheid, zijn rijkdom, zijn vrouwen, bijvrouwen, zelfs de bouw van de tempel (een betrekkelijk klein bouwwerk).[10].
*.
De Stallen van Salomo.
De zogenaamde 'Stallen van Salomo' in Megiddo waren volgens archeologen geen paardenstallen, maar waarschijnlijk vooral voorraadmagazijnen. Ze dateren uit latere tijd en zouden rond 850 v.Chr. door Achab gebouwd zijn en niet door Salomo. Ook het watertoevoersysteem met diepe grote schacht en trappen, evenals datzelfde in Hazor zou door dezelfde koning zijn gebouwd, aldus Yadin.[11] Hazor is volgens archeologen wel herbouwd in de tijd van Salomo (11e eeuw v.Chr.) Stratum X toont een versterkte stad met kazematmuur (dubbele muur met kamers), met ook een typische Salomo poort. Tussendoor zijn er lagen die sporen van nomadisch verblijf aangeven.[12] Ook Megiddo blijkt herbouwd in de tijd van Salomo en versterkt met solide muren en een driedubbel poortcomplex.[13].
*.
Salomo en de religie.
Salomo had volgens de Bijbel een harem van 300 vrouwen. Mogelijk paste dit in een algemeen systeem in het Midden-Oosten destijds met het politiek oogmerk om opperste regeringsrecht over veroverde gebieden veilig te stellen door erfprinsessen te trouwen. Ook de Egyptische farao's gebruikten dit systeem van uitwisseling van prinsen en prinsessen als een soort borgstelling voor vrede en om de goede relaties te onderhouden. Onder Salomo werd niet enkel de dienst van de God Jaweh in de tempel onderhouden, maar ook de oudere Kanaänitische dienst van de Godin Ashtoreth, wat hem door de Levieten en profeten werd kwalijk genomen. I. Epstein[14] meent dat Salomo's vrouwen hem tot deze 'afgoderij' brachten. De relatie tussen de rechten op menige troon in het Nabije Oosten en het matrilineale afstammingspatroon van de mensen die de Godin vereerden zou de aanwezigheid van het grote aantal koninklijke buitenlandse vrouwen en de religies die zij onder de Hebreeën met zich mee brachten kunnen verklaren[15].
*.
Later zou de godinnencultus volledig in de verdrukking raken: in 630 v.Chr. verwijderde Josia de asherah, verontreinigde 'de hoogten… welke Salomo, de koning van Israël, gebouwd had voor Astoreth.. hij verbrijzelde de gewijde stenen, hieuw de gewijde palen om en wierp die plaats vol met mensenbeenderen.'[16].
*.
Latere invloed van Salomo's regering.
In de Joods-christelijke traditie zijn enkele apocriefen en pseudepigrafen uit later tijd op naam van Salomo gezet, namelijk:.
*.
De wijsheid van Salomo, een apocrief bij het Oude Testament.
Psalmen van Salomo, een (Joodse) verzameling van 18 liederen uit de eerste eeuw v. Chr.
Oden van Salomo, een (christelijke) verzameling van 42 liederen uit de eerste tot derde eeuw na Chr.
Testament van Salomo, een legendarische vertelling uit de 3e eeuw na Chr.
In de Arabische en Perzische literatuur zijn nog vele verhalen overgeleverd over de wijsheid, rijkdom en magische krachten die Salomo (Suleiman) bezeten zou hebben.
*.
In de archeologie van Israël zijn tot nu toe weinig sporen van Salomo's regering gevonden, wat waarschijnlijk te wijten is aan de vele verwoestingen en wederopbouwperiodes, waarbij oud bouwmateriaal hergebruikt werd, die bijna alle plaatsen en steden in Israël hebben ondergaan in de 3000 jaar sinds Salomo.
*.
Salomo in andere culturen.
De oudste afbeelding van Salomo bevindt zich in het "Huis van de Geneesheer" in Pompeii. De fresco is overgebracht naar het Nationale Historische Museum te Napels. Het is een Romeinse fresco waarop het bekende oordeel van Salomo staat afgebeeld: Salomo zittend op zijn troon, en twee vrouwen met een baby, waarvan ze allebei beweren de moeder te zijn. De baby is op een hakblok gezet en een soldaat wacht op het bevel van Salomo om het kind in tweeën te hakken. (Door de dreigen het kind in tweeën te delen zou Salomo hebben gepoogd in te spelen op het moedergevoel, en zo de echte moeder te identificeren) De fresco stamt waarschijnlijk uit de periode vlak voor de vernietiging van Pompeii in 79. Er staat ook een menigte afgebeeld die zich verwondert over Salomo's wijsheid. Twee figuren zijn gedetailleerder afgebeeld dan de rest van de groep, volgens Theodore Feder (auteur van Great Treasures of Pompeii and Herculaneum) beelden deze twee figuren Socrates en Aristoteles af. [17].
*.
In Iran zijn verschillende bouwwerken die aan Salomo refereren. Bekend is het werelderfgoed De troon van Salomo.
In het christendom wordt de regering van Salomo en de voorspoed die er toen was wel gezien als een voorafschaduwing van de regering van de Messias tijdens het 1000-jarige rijk.
*.
Noten.
1, Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 144-145.
2. Michaël Kerrigan e.a, Midden-Oosterse Mythen, De eerste Heldendichten, p. 104.
3. II.Sam.7:5-7:.
4. II.Sam.7:5-7 :"Heb Ik ooit een van de stamhoofden van Israël gesproken: Waarom bouwt ge Mij geen huis van cederhout?".
5. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 144.
6. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 140 (dr. Yigael Yadin).
7. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
8. I.Kon.8:36.
9. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
10. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 148.
11. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 165.
12. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 86, 153.
13. op. cit. p. 153.
14. geschiedenis v.h. Jodendom, 1959.
15. Stone M. , Eens was God als Vrouw belichaamd. De onderdrukking van de riten van de vrouw, Katwijk, 1979. ISBN 9060775821, p. 194.
16. II Kon. 23:4-14.
17. Biblical Archeology Review, Solomon, Socrates and Aristotle In Earliest Biblical Painting, Greek Philosophers Admire King’s Wisdom, Theodore Feder.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

tr.
met

Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met Abishag 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Tascheri van Egypte1. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (3) met Bilgia van Arabie1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Nn van Libanon1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Makeda van Sheba1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (7) met Naama 1. Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Salomo .
Koning Salomo van Israël was een zoon die David bij Bathseba had. Hij werd op haar aandringen Davids troonopvolger. Shlomo (de Hebreeuwse naam van Salomo), regeerde volgens de bijbelse geschriften van ongeveer 970 v.Chr. tot 930 v.Chr. en bouwde volgens de Hebreeuwse Bijbel de eerste Joodse Tempel.
*.
Wijsheid.
Salomo (Salomon of Solomon; Sulayman in de Arabische traditie) is bekend om zijn wijsheid, wat onder meer blijkt uit zijn vermogen recht te spreken - bijvoorbeeld het beroemde salomonsoordeel. De Bijbelboeken Prediker, Spreuken - die tot de wijsheidliteratuur worden gerekend -, alsmede het Hooglied, worden traditioneel beschouwd als van de hand van Salomo, al wordt door velen tegenwoordig aangenomen dat de boeken een latere (2e - 3e eeuw v.Chr.) compilatie zijn van verschillende geschriften die in omloop waren. Overigens kunnen onder deze bundels heel goed originele geschriften van Salomo zijn geweest maar werd zijn naam aan de hele compilatie gegeven. Ook bij de naburige beschavingen van Egypte en Mesopotamië deden dergelijke wijsheidsgeschriften de ronde. Een bekende Egyptische bundel wijze spreuken wordt toegeschreven aan farao Ramses I.
*.
Regering en bouwactiviteit.
Tijdens de regering van Salomo was het de Gouden Eeuw van het oude Israël. Het rijk strekte zich uit van Egypte tot de Eufraat en van de zee tot diep in het huidige Jordanië. Gedurende zijn regering was er geen oorlogsvoering nodig en konden de bewoners zich wijden aan de winstgevende tussenhandel via de vele handelswegen die door Israël en Jeruzalem liepen. Salomo sloot in 965 v.Chr. een handelscontract met koning Hiram van Tyrus, en bestelde bij hem materiaal en vaklui voor het opzetten van een vloot aan de Rietzee, waarop Hiram personeel plaatste met ervaring.[1] Bij Eilat (vroeger: Elot) was de werf van de schepen voor Salomo. In samenwerking met zijn bondgenoot Hiram van Tyrus breidde Salomo daarna ook de scheepvaart en handel op de Middellandse Zee en de Rode Zee uit. Volgens sommige legendarische verhalen gingen op deze reizen vele Israëlieten mee als scheepsbemanning en als kooplieden die zich vaak ook vestigden op verre handelsposten zoals in Tharsish, Libië, Etrurië en Ophir (wat misschien het huidige Jemen was). Zo begon er al een soort vrijwillige Diaspora 500 jaar voor de latere val van Jeruzalem door de Babyloniërs.
*.
Op het laatst van zijn leven kwam hij, onder meer door de invloed van zijn vele heidense vrouwen en buitenlandse bezoekers, tot 'afgoderij', of tenminste tot het gedogen daarvan, hetgeen in de ogen van steile joden bijna even erg was. Om die reden voorspelden de profeten van God zijn nageslacht zware tijden en de spoedige ondergang van de eenheidsstaat. Na zijn dood eindigde de gouden eeuw voor Israël en brak bijna onmiddellijk een burgeroorlog uit. De noorderlingen (eigenlijke Israëlieten) vroegen Salomo's opvolger Rehabeam belastingvermindering, maar tevergeefs. Zij scheidden zich daarop af, wat uitdraaide op de splitsing van het eerste rijk in de koninkrijkjes Juda en Israël. Tijdens de onrust en instabiliteit die daarop volgde, begonnen ook weer de overvallen en invasies van de buurlanden, die al in de tijd van de Richteren gebruikelijk waren. Tenslotte maakten de Assyriërs en Babyloniërs een eind aan Israël en Juda als zelfstandige naties. Tot aan de stichting van de moderne staat Israël hadden de joden geen sterk en onafhankelijk thuisland meer.
*.
De eerste tempel in Jeruzalem.
reconstructie van de tempelSalomo keerde zich van het traditionele nomadische bestaan af[2] en bouwde, tegen de bezwaren van de profeten in[3], de eerste joodse tempel aldus de Bijbel. Zijn vader David wou hier al mee beginnen maar God zou, bij monde van de profeet Nathan [4], hem dit niet hebben toegestaan. Salomo kreeg wel toestemming voor de bouw en deed daarvoor beroep op geschoolde bouwmeesters, metselaars en kunstenaars. Ook vakarbeiders liet hij uit Fenicië komen. Zo bestelde hij bij Hiram (een 'bekwaam metaalbewerker uit Tyrus')[5] een aantal metaalbewerkers. Zij maakten voor hem twee bronzen zuilen, twee bronzen kapitelen, een vlechtwerk van snoeren in kettingvorm, rijen granaatappels, een grote 'zee' van gegoten metaal op twaalf bronzen runderen, tien bronzen onderstellen met ingedreven reliëfs, tien bronzen bekkens, veel potten, bestek en offerschalen. Dit alles diende om de tempel in te richten voor gebruik. De tempel werd ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt" (I.Kon.8:36). De beschrijving van de tempel zelf in de Bijbel is redelijk globaal waarmee men een algemeen beeld krijgt van de opzet maar mist architectonische precisie, zodat er voor afbeeldingen en modellen verschillende interpretaties mogelijk zijn.
*.
Archeologische opgravingen elders in Palestina en Syrië tonen aan hoe tempels in die tijd naar oudere Kanaänietische voorbeelden gebouwd werden, zoals die van Baäl-Hadad in Hasor, die als voorbeeld zou hebben gediend.[6][7] Deze bestond uit drie kamers. Het heilige der heiligen lag op het noorden, een kamer van ca. 13 bij 9 meter, met een diepe nis in de noordmuur. Daarvoor lag de grote zaal met het portaal ervoor. In het portaal stonden twee zuilen voor de ingang naar de grote zaal. Salomo's tempel was echter oost-west georiënteerd, en bevatte de Ark van het verbond, mogelijk met enkele bewakende cherubim en de grote bronzen slang.
*.
Bouwwerken in andere steden.
Onder Salomo werd niet alleen in Jeruzalem gebouwd, maar werd bijvoorbeeld ook de stad Megiddo herbouwd en versterkt met solide muren en met een typisch nieuw driedubbel poortcomplex, dat overigens door archeologen gesitueerd wordt in de 11e eeuw v.Chr. In Hazor en in Gezer dateert uit dezelfde tijd een kazematmuur met telkens een gelijkaardig poortcomplex.
De keerzijde van de glorie die Salomo zijn land bracht waren de zware belastingen die hij hief om zijn vele bouwprojecten en zijn extravagante levensstijl te bekostigen. Zo zou hij een groot liefhebber van vrouwen zijn geweest die ereen uitgebreide harem op nahield. Salomo had, steeds aldus de Bijbel, zevenhonderd vrouwen en driehonderd bijvrouwen. Deze 'verzamelwoede' werd streng afgekeurd door de toenmalige profeten en ook de Tenach verbiedt de veelwijverij, wat erop wijst dat Salomo nog sterk met de oude Kanaänitische religie gelieerd was. De tempel was aanvankelijk ook niet alleen voor Jahweh bedoeld, ook andere goden werden er nog een hele tijd vereerd, zoals Dumuzi. Hij werd trouwens ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt",[8] een toespeling op de eigenschappen van Baäl als regengod en god van de vruchtbaarheid.[9].
*.
Op geen enkele plaats in Palestina is archeologisch materiaal gevonden dat zou wijzen op de bijbelse 'rijkdom van Salomo's hof'. Alles in de Bijbel klinkt wat dat betreft sterk overdreven: zijn wijsheid, zijn rijkdom, zijn vrouwen, bijvrouwen, zelfs de bouw van de tempel (een betrekkelijk klein bouwwerk).[10].
*.
De Stallen van Salomo.
De zogenaamde 'Stallen van Salomo' in Megiddo waren volgens archeologen geen paardenstallen, maar waarschijnlijk vooral voorraadmagazijnen. Ze dateren uit latere tijd en zouden rond 850 v.Chr. door Achab gebouwd zijn en niet door Salomo. Ook het watertoevoersysteem met diepe grote schacht en trappen, evenals datzelfde in Hazor zou door dezelfde koning zijn gebouwd, aldus Yadin.[11] Hazor is volgens archeologen wel herbouwd in de tijd van Salomo (11e eeuw v.Chr.) Stratum X toont een versterkte stad met kazematmuur (dubbele muur met kamers), met ook een typische Salomo poort. Tussendoor zijn er lagen die sporen van nomadisch verblijf aangeven.[12] Ook Megiddo blijkt herbouwd in de tijd van Salomo en versterkt met solide muren en een driedubbel poortcomplex.[13].
*.
Salomo en de religie.
Salomo had volgens de Bijbel een harem van 300 vrouwen. Mogelijk paste dit in een algemeen systeem in het Midden-Oosten destijds met het politiek oogmerk om opperste regeringsrecht over veroverde gebieden veilig te stellen door erfprinsessen te trouwen. Ook de Egyptische farao's gebruikten dit systeem van uitwisseling van prinsen en prinsessen als een soort borgstelling voor vrede en om de goede relaties te onderhouden. Onder Salomo werd niet enkel de dienst van de God Jaweh in de tempel onderhouden, maar ook de oudere Kanaänitische dienst van de Godin Ashtoreth, wat hem door de Levieten en profeten werd kwalijk genomen. I. Epstein[14] meent dat Salomo's vrouwen hem tot deze 'afgoderij' brachten. De relatie tussen de rechten op menige troon in het Nabije Oosten en het matrilineale afstammingspatroon van de mensen die de Godin vereerden zou de aanwezigheid van het grote aantal koninklijke buitenlandse vrouwen en de religies die zij onder de Hebreeën met zich mee brachten kunnen verklaren[15].
*.
Later zou de godinnencultus volledig in de verdrukking raken: in 630 v.Chr. verwijderde Josia de asherah, verontreinigde 'de hoogten… welke Salomo, de koning van Israël, gebouwd had voor Astoreth.. hij verbrijzelde de gewijde stenen, hieuw de gewijde palen om en wierp die plaats vol met mensenbeenderen.'[16].
*.
Latere invloed van Salomo's regering.
In de Joods-christelijke traditie zijn enkele apocriefen en pseudepigrafen uit later tijd op naam van Salomo gezet, namelijk:.
*.
De wijsheid van Salomo, een apocrief bij het Oude Testament.
Psalmen van Salomo, een (Joodse) verzameling van 18 liederen uit de eerste eeuw v. Chr.
Oden van Salomo, een (christelijke) verzameling van 42 liederen uit de eerste tot derde eeuw na Chr.
Testament van Salomo, een legendarische vertelling uit de 3e eeuw na Chr.
In de Arabische en Perzische literatuur zijn nog vele verhalen overgeleverd over de wijsheid, rijkdom en magische krachten die Salomo (Suleiman) bezeten zou hebben.
*.
In de archeologie van Israël zijn tot nu toe weinig sporen van Salomo's regering gevonden, wat waarschijnlijk te wijten is aan de vele verwoestingen en wederopbouwperiodes, waarbij oud bouwmateriaal hergebruikt werd, die bijna alle plaatsen en steden in Israël hebben ondergaan in de 3000 jaar sinds Salomo.
*.
Salomo in andere culturen.
De oudste afbeelding van Salomo bevindt zich in het "Huis van de Geneesheer" in Pompeii. De fresco is overgebracht naar het Nationale Historische Museum te Napels. Het is een Romeinse fresco waarop het bekende oordeel van Salomo staat afgebeeld: Salomo zittend op zijn troon, en twee vrouwen met een baby, waarvan ze allebei beweren de moeder te zijn. De baby is op een hakblok gezet en een soldaat wacht op het bevel van Salomo om het kind in tweeën te hakken. (Door de dreigen het kind in tweeën te delen zou Salomo hebben gepoogd in te spelen op het moedergevoel, en zo de echte moeder te identificeren) De fresco stamt waarschijnlijk uit de periode vlak voor de vernietiging van Pompeii in 79. Er staat ook een menigte afgebeeld die zich verwondert over Salomo's wijsheid. Twee figuren zijn gedetailleerder afgebeeld dan de rest van de groep, volgens Theodore Feder (auteur van Great Treasures of Pompeii and Herculaneum) beelden deze twee figuren Socrates en Aristoteles af. [17].
*.
In Iran zijn verschillende bouwwerken die aan Salomo refereren. Bekend is het werelderfgoed De troon van Salomo.
In het christendom wordt de regering van Salomo en de voorspoed die er toen was wel gezien als een voorafschaduwing van de regering van de Messias tijdens het 1000-jarige rijk.
*.
Noten.
1, Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 144-145.
2. Michaël Kerrigan e.a, Midden-Oosterse Mythen, De eerste Heldendichten, p. 104.
3. II.Sam.7:5-7:.
4. II.Sam.7:5-7 :"Heb Ik ooit een van de stamhoofden van Israël gesproken: Waarom bouwt ge Mij geen huis van cederhout?".
5. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 144.
6. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 140 (dr. Yigael Yadin).
7. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
8. I.Kon.8:36.
9. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
10. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 148.
11. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 165.
12. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 86, 153.
13. op. cit. p. 153.
14. geschiedenis v.h. Jodendom, 1959.
15. Stone M. , Eens was God als Vrouw belichaamd. De onderdrukking van de riten van de vrouw, Katwijk, 1979. ISBN 9060775821, p. 194.
16. II Kon. 23:4-14.
17. Biblical Archeology Review, Solomon, Socrates and Aristotle In Earliest Biblical Painting, Greek Philosophers Admire King’s Wisdom, Theodore Feder.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

tr.
met

Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met Abishag 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Tascheri van Egypte1. Uit dit huwelijk 2 dochters, tr. (3) met Bilgia van Arabie1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Nn van Libanon1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (5) met Nn van Syrië1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (7) met Naama 1. Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Salomo .
Koning Salomo van Israël was een zoon die David bij Bathseba had. Hij werd op haar aandringen Davids troonopvolger. Shlomo (de Hebreeuwse naam van Salomo), regeerde volgens de bijbelse geschriften van ongeveer 970 v.Chr. tot 930 v.Chr. en bouwde volgens de Hebreeuwse Bijbel de eerste Joodse Tempel.
*.
Wijsheid.
Salomo (Salomon of Solomon; Sulayman in de Arabische traditie) is bekend om zijn wijsheid, wat onder meer blijkt uit zijn vermogen recht te spreken - bijvoorbeeld het beroemde salomonsoordeel. De Bijbelboeken Prediker, Spreuken - die tot de wijsheidliteratuur worden gerekend -, alsmede het Hooglied, worden traditioneel beschouwd als van de hand van Salomo, al wordt door velen tegenwoordig aangenomen dat de boeken een latere (2e - 3e eeuw v.Chr.) compilatie zijn van verschillende geschriften die in omloop waren. Overigens kunnen onder deze bundels heel goed originele geschriften van Salomo zijn geweest maar werd zijn naam aan de hele compilatie gegeven. Ook bij de naburige beschavingen van Egypte en Mesopotamië deden dergelijke wijsheidsgeschriften de ronde. Een bekende Egyptische bundel wijze spreuken wordt toegeschreven aan farao Ramses I.
*.
Regering en bouwactiviteit.
Tijdens de regering van Salomo was het de Gouden Eeuw van het oude Israël. Het rijk strekte zich uit van Egypte tot de Eufraat en van de zee tot diep in het huidige Jordanië. Gedurende zijn regering was er geen oorlogsvoering nodig en konden de bewoners zich wijden aan de winstgevende tussenhandel via de vele handelswegen die door Israël en Jeruzalem liepen. Salomo sloot in 965 v.Chr. een handelscontract met koning Hiram van Tyrus, en bestelde bij hem materiaal en vaklui voor het opzetten van een vloot aan de Rietzee, waarop Hiram personeel plaatste met ervaring.[1] Bij Eilat (vroeger: Elot) was de werf van de schepen voor Salomo. In samenwerking met zijn bondgenoot Hiram van Tyrus breidde Salomo daarna ook de scheepvaart en handel op de Middellandse Zee en de Rode Zee uit. Volgens sommige legendarische verhalen gingen op deze reizen vele Israëlieten mee als scheepsbemanning en als kooplieden die zich vaak ook vestigden op verre handelsposten zoals in Tharsish, Libië, Etrurië en Ophir (wat misschien het huidige Jemen was). Zo begon er al een soort vrijwillige Diaspora 500 jaar voor de latere val van Jeruzalem door de Babyloniërs.
*.
Op het laatst van zijn leven kwam hij, onder meer door de invloed van zijn vele heidense vrouwen en buitenlandse bezoekers, tot 'afgoderij', of tenminste tot het gedogen daarvan, hetgeen in de ogen van steile joden bijna even erg was. Om die reden voorspelden de profeten van God zijn nageslacht zware tijden en de spoedige ondergang van de eenheidsstaat. Na zijn dood eindigde de gouden eeuw voor Israël en brak bijna onmiddellijk een burgeroorlog uit. De noorderlingen (eigenlijke Israëlieten) vroegen Salomo's opvolger Rehabeam belastingvermindering, maar tevergeefs. Zij scheidden zich daarop af, wat uitdraaide op de splitsing van het eerste rijk in de koninkrijkjes Juda en Israël. Tijdens de onrust en instabiliteit die daarop volgde, begonnen ook weer de overvallen en invasies van de buurlanden, die al in de tijd van de Richteren gebruikelijk waren. Tenslotte maakten de Assyriërs en Babyloniërs een eind aan Israël en Juda als zelfstandige naties. Tot aan de stichting van de moderne staat Israël hadden de joden geen sterk en onafhankelijk thuisland meer.
*.
De eerste tempel in Jeruzalem.
reconstructie van de tempelSalomo keerde zich van het traditionele nomadische bestaan af[2] en bouwde, tegen de bezwaren van de profeten in[3], de eerste joodse tempel aldus de Bijbel. Zijn vader David wou hier al mee beginnen maar God zou, bij monde van de profeet Nathan [4], hem dit niet hebben toegestaan. Salomo kreeg wel toestemming voor de bouw en deed daarvoor beroep op geschoolde bouwmeesters, metselaars en kunstenaars. Ook vakarbeiders liet hij uit Fenicië komen. Zo bestelde hij bij Hiram (een 'bekwaam metaalbewerker uit Tyrus')[5] een aantal metaalbewerkers. Zij maakten voor hem twee bronzen zuilen, twee bronzen kapitelen, een vlechtwerk van snoeren in kettingvorm, rijen granaatappels, een grote 'zee' van gegoten metaal op twaalf bronzen runderen, tien bronzen onderstellen met ingedreven reliëfs, tien bronzen bekkens, veel potten, bestek en offerschalen. Dit alles diende om de tempel in te richten voor gebruik. De tempel werd ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt" (I.Kon.8:36). De beschrijving van de tempel zelf in de Bijbel is redelijk globaal waarmee men een algemeen beeld krijgt van de opzet maar mist architectonische precisie, zodat er voor afbeeldingen en modellen verschillende interpretaties mogelijk zijn.
*.
Archeologische opgravingen elders in Palestina en Syrië tonen aan hoe tempels in die tijd naar oudere Kanaänietische voorbeelden gebouwd werden, zoals die van Baäl-Hadad in Hasor, die als voorbeeld zou hebben gediend.[6][7] Deze bestond uit drie kamers. Het heilige der heiligen lag op het noorden, een kamer van ca. 13 bij 9 meter, met een diepe nis in de noordmuur. Daarvoor lag de grote zaal met het portaal ervoor. In het portaal stonden twee zuilen voor de ingang naar de grote zaal. Salomo's tempel was echter oost-west georiënteerd, en bevatte de Ark van het verbond, mogelijk met enkele bewakende cherubim en de grote bronzen slang.
*.
Bouwwerken in andere steden.
Onder Salomo werd niet alleen in Jeruzalem gebouwd, maar werd bijvoorbeeld ook de stad Megiddo herbouwd en versterkt met solide muren en met een typisch nieuw driedubbel poortcomplex, dat overigens door archeologen gesitueerd wordt in de 11e eeuw v.Chr. In Hazor en in Gezer dateert uit dezelfde tijd een kazematmuur met telkens een gelijkaardig poortcomplex.
De keerzijde van de glorie die Salomo zijn land bracht waren de zware belastingen die hij hief om zijn vele bouwprojecten en zijn extravagante levensstijl te bekostigen. Zo zou hij een groot liefhebber van vrouwen zijn geweest die ereen uitgebreide harem op nahield. Salomo had, steeds aldus de Bijbel, zevenhonderd vrouwen en driehonderd bijvrouwen. Deze 'verzamelwoede' werd streng afgekeurd door de toenmalige profeten en ook de Tenach verbiedt de veelwijverij, wat erop wijst dat Salomo nog sterk met de oude Kanaänitische religie gelieerd was. De tempel was aanvankelijk ook niet alleen voor Jahweh bedoeld, ook andere goden werden er nog een hele tijd vereerd, zoals Dumuzi. Hij werd trouwens ingewijd met de bede: "Geef regen op het land, dat Gij Uw volk ten erfdeel geschonken hebt",[8] een toespeling op de eigenschappen van Baäl als regengod en god van de vruchtbaarheid.[9].
*.
Op geen enkele plaats in Palestina is archeologisch materiaal gevonden dat zou wijzen op de bijbelse 'rijkdom van Salomo's hof'. Alles in de Bijbel klinkt wat dat betreft sterk overdreven: zijn wijsheid, zijn rijkdom, zijn vrouwen, bijvrouwen, zelfs de bouw van de tempel (een betrekkelijk klein bouwwerk).[10].
*.
De Stallen van Salomo.
De zogenaamde 'Stallen van Salomo' in Megiddo waren volgens archeologen geen paardenstallen, maar waarschijnlijk vooral voorraadmagazijnen. Ze dateren uit latere tijd en zouden rond 850 v.Chr. door Achab gebouwd zijn en niet door Salomo. Ook het watertoevoersysteem met diepe grote schacht en trappen, evenals datzelfde in Hazor zou door dezelfde koning zijn gebouwd, aldus Yadin.[11] Hazor is volgens archeologen wel herbouwd in de tijd van Salomo (11e eeuw v.Chr.) Stratum X toont een versterkte stad met kazematmuur (dubbele muur met kamers), met ook een typische Salomo poort. Tussendoor zijn er lagen die sporen van nomadisch verblijf aangeven.[12] Ook Megiddo blijkt herbouwd in de tijd van Salomo en versterkt met solide muren en een driedubbel poortcomplex.[13].
*.
Salomo en de religie.
Salomo had volgens de Bijbel een harem van 300 vrouwen. Mogelijk paste dit in een algemeen systeem in het Midden-Oosten destijds met het politiek oogmerk om opperste regeringsrecht over veroverde gebieden veilig te stellen door erfprinsessen te trouwen. Ook de Egyptische farao's gebruikten dit systeem van uitwisseling van prinsen en prinsessen als een soort borgstelling voor vrede en om de goede relaties te onderhouden. Onder Salomo werd niet enkel de dienst van de God Jaweh in de tempel onderhouden, maar ook de oudere Kanaänitische dienst van de Godin Ashtoreth, wat hem door de Levieten en profeten werd kwalijk genomen. I. Epstein[14] meent dat Salomo's vrouwen hem tot deze 'afgoderij' brachten. De relatie tussen de rechten op menige troon in het Nabije Oosten en het matrilineale afstammingspatroon van de mensen die de Godin vereerden zou de aanwezigheid van het grote aantal koninklijke buitenlandse vrouwen en de religies die zij onder de Hebreeën met zich mee brachten kunnen verklaren[15].
*.
Later zou de godinnencultus volledig in de verdrukking raken: in 630 v.Chr. verwijderde Josia de asherah, verontreinigde 'de hoogten… welke Salomo, de koning van Israël, gebouwd had voor Astoreth.. hij verbrijzelde de gewijde stenen, hieuw de gewijde palen om en wierp die plaats vol met mensenbeenderen.'[16].
*.
Latere invloed van Salomo's regering.
In de Joods-christelijke traditie zijn enkele apocriefen en pseudepigrafen uit later tijd op naam van Salomo gezet, namelijk:.
*.
De wijsheid van Salomo, een apocrief bij het Oude Testament.
Psalmen van Salomo, een (Joodse) verzameling van 18 liederen uit de eerste eeuw v. Chr.
Oden van Salomo, een (christelijke) verzameling van 42 liederen uit de eerste tot derde eeuw na Chr.
Testament van Salomo, een legendarische vertelling uit de 3e eeuw na Chr.
In de Arabische en Perzische literatuur zijn nog vele verhalen overgeleverd over de wijsheid, rijkdom en magische krachten die Salomo (Suleiman) bezeten zou hebben.
*.
In de archeologie van Israël zijn tot nu toe weinig sporen van Salomo's regering gevonden, wat waarschijnlijk te wijten is aan de vele verwoestingen en wederopbouwperiodes, waarbij oud bouwmateriaal hergebruikt werd, die bijna alle plaatsen en steden in Israël hebben ondergaan in de 3000 jaar sinds Salomo.
*.
Salomo in andere culturen.
De oudste afbeelding van Salomo bevindt zich in het "Huis van de Geneesheer" in Pompeii. De fresco is overgebracht naar het Nationale Historische Museum te Napels. Het is een Romeinse fresco waarop het bekende oordeel van Salomo staat afgebeeld: Salomo zittend op zijn troon, en twee vrouwen met een baby, waarvan ze allebei beweren de moeder te zijn. De baby is op een hakblok gezet en een soldaat wacht op het bevel van Salomo om het kind in tweeën te hakken. (Door de dreigen het kind in tweeën te delen zou Salomo hebben gepoogd in te spelen op het moedergevoel, en zo de echte moeder te identificeren) De fresco stamt waarschijnlijk uit de periode vlak voor de vernietiging van Pompeii in 79. Er staat ook een menigte afgebeeld die zich verwondert over Salomo's wijsheid. Twee figuren zijn gedetailleerder afgebeeld dan de rest van de groep, volgens Theodore Feder (auteur van Great Treasures of Pompeii and Herculaneum) beelden deze twee figuren Socrates en Aristoteles af. [17].
*.
In Iran zijn verschillende bouwwerken die aan Salomo refereren. Bekend is het werelderfgoed De troon van Salomo.
In het christendom wordt de regering van Salomo en de voorspoed die er toen was wel gezien als een voorafschaduwing van de regering van de Messias tijdens het 1000-jarige rijk.
*.
Noten.
1, Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 144-145.
2. Michaël Kerrigan e.a, Midden-Oosterse Mythen, De eerste Heldendichten, p. 104.
3. II.Sam.7:5-7:.
4. II.Sam.7:5-7 :"Heb Ik ooit een van de stamhoofden van Israël gesproken: Waarom bouwt ge Mij geen huis van cederhout?".
5. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 144.
6. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 140 (dr. Yigael Yadin).
7. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
8. I.Kon.8:36.
9. Midden-Oosterse Mythen, p. 104.
10. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 148.
11. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, p. 165.
12. Magnussen, M,Graven in Bijbelse Bodem - Archeologie van de landen van de Bijbel, pp. 86, 153.
13. op. cit. p. 153.
14. geschiedenis v.h. Jodendom, 1959.
15. Stone M. , Eens was God als Vrouw belichaamd. De onderdrukking van de riten van de vrouw, Katwijk, 1979. ISBN 9060775821, p. 194.
16. II Kon. 23:4-14.
17. Biblical Archeology Review, Solomon, Socrates and Aristotle In Earliest Biblical Painting, Greek Philosophers Admire King’s Wisdom, Theodore Feder.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Menelik I		Ethiopië [Eth]				0	0

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

Menelik I van Ethiopië
Menelik I van Ethiopië, geb. te Ethiopië [Eth], koning te Ethiopië [Eth].

Vader: Salomo Ook: Salomon, Solomon, Soleiman, Shlomo, Sulayman) 1,2,3, zn. van David en Batseba, geb. te Jerusalem [Isr]2 circa 970 BC1,2,1,2,1,2,3, koning te Juda [Isr], koning te Israël [Isr], ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Jerusalem [Isr] in 930 BC1,2,1,2, begr. te Jerusalem [Isr], tr. (1) met Abishag 1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Tascheri van Egypte1. Uit dit huwelijk 2 dochters., tr. (3) met Bilgia van Arabie1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Nn van Libanon1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (5) met Nn van Syrië1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (7) met Naama 1. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (6).

• Moeder:
  Makeda van Sheba^1,1,
  Koningin van Sheba te Ethiopië [Eth],
  Sheba is het rijk waar koningin Makeba over heerste. Het wordt genoemd in het Oude Testament en de Koran. De exacte locatie is niet bekend, men vermoedt dat het in Ethiopië of Jemen gelegen zal hebben, of dat (deel van) het huidige Ethiopië en Jemen deel uitmaakten van dit rijk.
  In de Bijbel wordt haar naam niet genoemd, maar in Ethiopië heet ze Makeda en in de Koran Bilqis.
  *
  De Bijbel en de Koran
  In de Bijbel reist de koningin van Sheba naar koning Salomo van Israël, nadat zij van diens grote wijsheid had gehoord, met goud, specerijen en edelstenen als geschenken voor hem. Ze was zo onder de indruk van Salomo's wijsheid en rijkdom dat ze zijn God zegende, waarop Salomo haar "alles gaf wat zij verlangde". De joodse historicus Flavius Josephus interpreteerde dit in de 1e eeuw na Christus als een seksuele relatie. In de Koran staat een vergelijkbaar verhaal, waarin Salomo hoort van een heerseres die de zon aanbidt. Hij stuurt haar een boodschap met daarin de dreiging van een invasie; hierna worden de in de Bijbel genoemde geschenken uitgewisseld, en accepteert Bilqis de monotheïstische godsdienst van Solomon. De koningin speelt ook een rol in de evangelies van Matteüs en Lucas, waarin Jezus zegt dat zij en de inwoners van Ninive de joden die Jezus afwezen zullen veroordelen.
  *
  Ethiopische mythologie
  In Ethiopië beweert de keizerlijke familie dat zij afstamt van de koningin van Sheba, Makeda genoemd, en Salomo; hun zoon Menelik zou de eerste Ethiopische keizer zijn geweest. Dit is waarschijnlijk een mythologische vertaling van de migratie van mensen uit Arabië naar Ethiopië in de eerste eeuwen na Christus. Het koninkrijk Aksum strekte zich tot de opkomst van de islam in de 7e eeuw uit tot aan het huidige Jemen, en de inheemse Ethiopische taal is nauw verwant aan het Zuid-Arabisch.
  

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

tr.
met

Achasja van Juda^1,2,3, zn. van Joram van Juda en Athalia van Israël, geb. in 867 BC³ Ook wordt 863 v.Chr. genoemd^3,2,3, koning te Juda [Isr] van 842 BC tot 841 BC, ovl. (ongeveer 22 jaar oud) in 845 BC³ Hij wordt vermoord³.


Aantekeningen bij Achasja van Juda.
Achazja was koning van Juda. Hij volgde zijn vader Joram op. Over zijn leven valt in de Bijbel te lezen in 2 Koningen 9 en 2 Kronieken 21-25. Zijn regeerperiode duurde erg kort, vermoedelijk slechts enkele maanden. Deze periode wordt tegenwoordig gedateerd op 842 of 841 v.Chr.
*.
De moeder van Achazja was Atalja, een dochter van koning Omri van Israël. Door het huwelijk van zijn vader met een dochter van de koning van Israël, sloten de twee landen een verbond. Achazja voerde samen met zijn oom, de Israëlitische koning Joram, oorlog tegen koning Hazaël van de Arameeërs. Koning Joram raakte hierbij zwaar gewond en toen Achazja hem opzocht werd hij volgens de Bijbel vermoord door Jehu.
*.
In 1993 werd in Tel Dan een stele (zuil) gevonden, met daarin een tekst waarin de auteur beweert zowel Achazja, zoon van Joram, als Joram te hebben vermoord. Waarschijnlijk is deze zuil afkomstig van de Arameeërs. Alhoewel het in die tijd gebruikelijk was dat koningen hun daden overdreven, is het onduidelijk of Achazja en Joram door Jehu zijn vermoord (zoals in de Bijbel te lezen valt) of door Hazaël.

Uit dit huwelijk een zoon:¹

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Joas	*-847		†-801	Jerusalem [Isr]	46	1	2

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Bijbel, Bijbel
3.	Afgeschermd, Wikipedia

• Vader:
  Titus Flavius Stasicles Metrophanes¹, zn. van Titus Flavius Clitosthenes Lulianus en Claudia Frontaniana, geb. in 190 BC^1,1,1, priester, tr.

• Moeder:
  Claudia Capitolina¹, dr. van Tiberius Claudius Bassus Capitolinus en Numera Marcella, geb. in 195^1,1.

tr.
met

Hannibalianus .

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavia	*225					1	1

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

• Vader:
  Titus Flavius Stasicles Metrophanes¹, zn. van Titus Flavius Clitosthenes Lulianus en Claudia Frontaniana, geb. in 190 BC^1,1,1, priester, tr.

• Moeder:
  Claudia Capitolina¹, dr. van Tiberius Claudius Bassus Capitolinus en Numera Marcella, geb. in 195^1,1.

tr.
met

Tiberius Claudius¹, zn. van Tiberius Claudius Thermistocles (Themistocles) en Nn, geb. circa 200^1,1.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Amnia	*245					1	2

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

tr.
met

Flavia ¹, dr. van Titus Flavius Stasicles Metrophanes en Claudia Capitolina, geb. in 210^1,1,1, priester van Zeus.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavia	*225					1	1

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

• Vader:
  Hannibalianus , tr.

• Moeder:
  Flavia ¹, dr. van Titus Flavius Stasicles Metrophanes en Claudia Capitolina, geb. in 210^1,1,1, priester van Zeus.

tr.
met

Nn ¹, Syrië [Syr], is een voorname man.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavius Afranus	*245	Syrië [Syr]	†292		47	1	2

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

')}