Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Philippos I van Macedonië
Philippos I van Macedonië1,2, geb. circa 640 BC1,1,1, Koning van de Makedonen van 640 tot 602, ovl. (ongeveer 38 jaar oud) in 602 BC1.


Aantekeningen bij Philippos I van Macedonië.
Philippus I of Phlippos was koning van Macedonië van 640 tot 602 v. Chr. uit het huis der Argeaden. Hij was zoon van Argaeus I van Macedonië en kleinzoon van Perdiccas I van Macedonië en net als zijn verre afstammeling en naamgenoot Philippus II van Macedonië een goed strateeg en kundig bestuurder die voor een grote bloei zorgde van Macedonië. Hij was de vader van Aeropus I van Macedonië die hem na zijn dood opvolgde.

tr.
met

Nikonoe N2.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aeropos I*-640  †-576  64



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Nikonoe N
Nikonoe N1.

tr.
met

Philippos I van Macedonië2,1, zn. van Argaeus I van Macedonië en Prothoe N, geb. circa 640 BC2,2,2, Koning van de Makedonen van 640 tot 602, ovl. (ongeveer 38 jaar oud) in 602 BC2.


Aantekeningen bij Philippos I van Macedonië.
Philippus I of Phlippos was koning van Macedonië van 640 tot 602 v. Chr. uit het huis der Argeaden. Hij was zoon van Argaeus I van Macedonië en kleinzoon van Perdiccas I van Macedonië en net als zijn verre afstammeling en naamgenoot Philippus II van Macedonië een goed strateeg en kundig bestuurder die voor een grote bloei zorgde van Macedonië. Hij was de vader van Aeropus I van Macedonië die hem na zijn dood opvolgde.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aeropos I*-640  †-576  64



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Argaeus I van Macedonië
Argaeus I van Macedonië1,2, geb. in 678 BC1,1,1,2, Koning van de Macedonen van 678 BC tot 640 BC, ovl. (ongeveer 38 jaar oud) in 640 BC1,1.


Aantekeningen bij Argaeus I van Macedonië.
Argaeus I was koning van Macedonië van 678 tot 640 v.Chr,uit het huis der Argeaden. Hij was zoon van Perdiccas I van Macedonië en daarmee vader van Philippos I van Macedonië.Waarschijnlijk kwam tijdens zijn regering het eerste muntgeld {de Drachme} in omloop.

tr.
met

Prothoe N2.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Philippos I*-640  †-602  38



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Prothoe N
Prothoe N1.

tr.
met

Argaeus I van Macedonië2,1, zn. van Perdiccas I van Macedonië en Kleopatra N, geb. in 678 BC2,2,2,1, Koning van de Macedonen van 678 BC tot 640 BC, ovl. (ongeveer 38 jaar oud) in 640 BC2,2.


Aantekeningen bij Argaeus I van Macedonië.
Argaeus I was koning van Macedonië van 678 tot 640 v.Chr,uit het huis der Argeaden. Hij was zoon van Perdiccas I van Macedonië en daarmee vader van Philippos I van Macedonië.Waarschijnlijk kwam tijdens zijn regering het eerste muntgeld {de Drachme} in omloop.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Philippos I*-640  †-602  38



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Perdiccas I van Macedonië
Perdiccas I van Macedonië1,2, geb. in 750 BC1,2,1,2,1,2, Koning van de Macedonen van 750 BC tot 678 BC, ovl. (ongeveer 72 jaar oud) in 678 BC1,2,1,2.


Aantekeningen bij Perdiccas I van Macedonië.
Perdiccas I was een koning van Macedonië van 700 tot 678 v.Chr. en stichter van de dynastie der Argeaden. Zijn vader kwam uit Argos, waar de naam Argeaden van is afgeleid.
*.
Grondlegger koningshuis.
Perdiccas legde de basis voor het Macedonische koninkrijk en de dynastie der Argeaden toen hij Edessa innam. Hij veranderde de naam van de stad in Aigeia en begon de traditie om hem en alle nakomelingen van zijn dynastie daar te begraven. Hij zette herders ertoe aan het nomadenbestaan op te geven en zich te wijden aan het boerenbedrijf, wat bijdroeg aan de vormgeving en ontwikkeling van Macedonië. Perdiccas werd opgevolgd door zijn zoon Argaeus I van Macedonië.

tr.
met

Kleopatra N1,2.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Argaeus I*-678  †-640  38



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Kleopatra N
Kleopatra N1,2.

tr.
met

Perdiccas I van Macedonië1,2, zn. van Tyrimmas van Macedonië en Kleonike, geb. in 750 BC1,2,1,2,1,2, Koning van de Macedonen van 750 BC tot 678 BC, ovl. (ongeveer 72 jaar oud) in 678 BC1,2,1,2.


Aantekeningen bij Perdiccas I van Macedonië.
Perdiccas I was een koning van Macedonië van 700 tot 678 v.Chr. en stichter van de dynastie der Argeaden. Zijn vader kwam uit Argos, waar de naam Argeaden van is afgeleid.
*.
Grondlegger koningshuis.
Perdiccas legde de basis voor het Macedonische koninkrijk en de dynastie der Argeaden toen hij Edessa innam. Hij veranderde de naam van de stad in Aigeia en begon de traditie om hem en alle nakomelingen van zijn dynastie daar te begraven. Hij zette herders ertoe aan het nomadenbestaan op te geven en zich te wijden aan het boerenbedrijf, wat bijdroeg aan de vormgeving en ontwikkeling van Macedonië. Perdiccas werd opgevolgd door zijn zoon Argaeus I van Macedonië.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Argaeus I*-678  †-640  38



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Tyrimmas van Macedonië
Tyrimmas van Macedonië1,2, geb. 1,1, ovl. 1,1.


Aantekeningen bij Tyrimmas van Macedonië.
Tyrimmas was de derde koning van Macedonië. Hij volgde op een onduidelijk moment Coenus van Macedonië op. Er is niet veel bekend over deze halfmythische koning, behalve dat er in 700 v.Chr. een einde kwam aan zijn regering, waarna Perdiccas I van Macedonië de dynastie der Argeaden stichtte.

tr.
met

Kleonike 2, geb. 2,2.

Uit dit huwelijk een zoon:1,2

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Perdiccas I*-750  †-678  72



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Kleonike
Kleonike 1, geb. 1,1.

tr.
met

Tyrimmas van Macedonië2,1, geb. 2,2, ovl. 2,2.


Aantekeningen bij Tyrimmas van Macedonië.
Tyrimmas was de derde koning van Macedonië. Hij volgde op een onduidelijk moment Coenus van Macedonië op. Er is niet veel bekend over deze halfmythische koning, behalve dat er in 700 v.Chr. een einde kwam aan zijn regering, waarna Perdiccas I van Macedonië de dynastie der Argeaden stichtte.

Uit dit huwelijk een zoon:2,1

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Perdiccas I*-750  †-678  72



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Menelaos van Macedonië
Menelaos van Macedonië, geb. in 490 BC1,1, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) in 450 BC1,1.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Statonike van Macedonië
Statonike van Macedonië, geb. circa 475 BC1,1.

tr.
met

Seuthes I 1, zn. van Sparatos, geb. in 475 BC1,1,1, koning van de Odrysen van 424 BC tot 410 BC, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) in 410 BC1,1.


Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Phillipp I van Macedonië
Phillipp I van Macedonië1, geb. circa 488 BC1,1,1, koning van de Macedonen, ovl. (ongeveer 52 jaar oud) in 436 BC1 Hij wordt vermoord door Perdiccas II1.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Perdiccas II van Macedonië
Perdiccas II van Macedonië1,2, geb. in 485 BC1,1, koning van Macedonië van 454 BC tot 413 BC, ovl. (ongeveer 72 jaar oud) in 413 BC1,1.


Aantekeningen bij Perdiccas II van Macedonië.
Perdiccas II was koning van Macedonië van 454 tot 413 v.Chr. uit het huis der Argeaden. Hij was een van de vele zonen en uiteindelijke opvolger van Alexander I van Macedonië.
*.
Opvolging Alexander.
Toen Alexander I vermoord werd, besloot de Macedonische volksraad dat hij moest worden opgevolgd door drie volwassen zonen die elk een deel van het land kregen: Philippus, Alcetas II en Perdiccas. De drie broers voerden echter al gauw een onderlinge strijd en de Macedonische volksraad zette Perdiccas' broers af, zodat deze de troon besteeg als Perdiccas II.
*.
Conflict met Athene.
Perdiccas raakte in conflict met Athene dat zijn grenzen probeerde uit te breiden in het door interne conflicten erg verzwakte Macedonische koninkrijk. Athene vestigde zelfs koloniën om dit de onderstrepen. Daarop deed Perdiccas een oproep aan de steden in Chalcidice om in opstand te komen tegen het Atheense gezag. Zijn oproep werkte: Potidaea kwam inderdaad in opstand tegen Athene, maar werd na een belegering door Athene ingenomen. Dit leidde weer tot een slepende strijd tussen Athene en Sparta: de Peloponnesische oorlog zoals verslagen door Thucydides. Daarin liep Perdiccas telkens over aan de hand van wat hem het beste uitkwam. Zo wist hij een einde te maken aan de Atheense dreiging, doordat Sparta en Athene elkaar erg verzwakten.
*.
Cultuurbeleid.
Op cultureel gebied zette Perdiccas het werk van zijn vader voort. Hij haalde veel dichters, filosofen, schrijvers en kunstenaars naar het hof en zorgde zo voor een grote culturele bloei. Hij nodigde zelfs Socrates uit, maar deze weigerde -volgens Aristoteles- omdat hij de corruptie en slechte reputatie van het hof verafschuwde.
*.
Nageslacht.
Perdiccas had een hoop kinderen, ook een zoon, Archelaüs I van Macedonië, uit een relatie met de slavin van zijn broer. Deze zou na zijn dood door veel intriges de macht krijgen.

tr. (1)
met

Simiche 2. Zij is slavin geweest.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Archelaos I     

tr. (2)
met

Cleopatra I , geb. in 420 BC, (mede)koningin van de Macedonen in 411 BC, ovl. (ongeveer 30 jaar oud) in 390 BC, tr. (2) met zoon van haar man Archelaos I van Macedonië, zn. van Perdiccas II van Macedonië en Simiche. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Amyntas     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Alcetas II van Macedonië
Alcetas II van Macedonië1, geb. circa 480 BC1,1,1, koning van de Macedonen in 454, ovl. (ongeveer 26 jaar oud) in 454 BC1 Hij wordt vermoord1.


Aantekeningen bij Alcetas II van Macedonië.
Alcetas II van Macedonië (? - 448 v.Chr.) is een zoon van Alexander I van Macedonië en tijdelijk een van de drie koningen van Macedonië. Als Alexander in 454 v.Chr. wordt vermoord besluit de Macedonische volksraad dat hij moet worden opgevolgd door drie volwassen zonen die elk een deel van het land krijgen: Perdiccas II van Macedonië, Philippus en Alcetas. Alcetas en zijn broers krijgen al gauw hevige conflicten, waarna de Macedonische volksraad Philippus en Alcetas afzet, waarna Perdiccas de troon bestijgt. Alcetas wordt samen met zijn zoon Alexander vermoord door Archelaus I van Macedonië, de zoon van Perdiccas II.
Hij staat bekend om zijn alcoholverslaving.

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Alexander     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Arrhidaios van Macedonië
Arrhidaios van Macedonië, geb. in 460 BC, prins van Macedonië.

tr.
met

Nn .

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Amyntas III*-430  †-370  60



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Thais N
Thais N.

tr.
met

Ptolemaios I Soter I van Egypte, zn. van Lagos en Arsinoe van Macedonië, geb. in 367 BC, veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte,
Stichter van de Egyptische-Dynastie, de Ptolemaeën,
De Ptolemaeën (meervoud van Ptolemaeus), ook wel Ptolemaeërs (soms ook "Ptolemeërs"), is de naam van de uit Macedonië stammende Koninklijke dynastie die over Egypte regeerde van 305 v.Chr. tot 30 v.Chr. De Ptolemaeën stammen af van Ptolemaeus I Soter I die een van de generaals van Alexander de Grote was. Zij worden ook wel eens de Lagiden genoemd, naar de naam van Ptolemaeus' vader Lagos.
Ovl. (Ongeveer 83 jaar oud) circa dec 283 BC, tr. (2) met Artakama van Perzië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Eurydike van Macedonië. Uit dit huwelijk 6 kinderen, tr. (4) met Berenike I van Macedonië1, dr. van Antigone van Macedonië en Magas. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (5) met Lamia N2,1. Uit dit huwelijk geen kinderen.

 



Aantekeningen bij Ptolemaios I Soter I van Egypte.
Ptolemaeus I Soter I (Grieks: ?t??eµa??? S?t??, Macedonië, 367 - Alexandrië, 283 v.Chr.) was een veldheer onder Alexander de Grote en na diens dood koning van Egypte. Hij was de stichter van de Egyptische-dynastie, de Ptolemaeën.
*.
Afkomst.
Over zijn exacte afkomst bestond reeds in de Oudheid veel onduidelijkheid. Officieel was hij de zoon van een zekere Lagos, een verder onbekend Macedonisch edelman, maar er waren ook geruchten dat hij een zoon van Philippus II (en zijn concubine Arsinoë) was, de vader van Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) en koning van Macedonië; in dat geval zou hij een halfbroer van Alexander zijn. Ook over zijn jeugd is weinig bekend. Hij was waarschijnlijk bevriend met Alexander en zou met hem verbannen geweest zijn door Philippus II, maar keerde in 336 v.Chr. bij de dood van Philippus naar Macedonië terug.
*.
In dienst van Alexander.
Ptolemaeus zou deelgenomen hebben aan Alexanders veldtocht in het noorden tegen onder meer de Triballiërs en zou ook aanwezig geweest zijn bij de verwoesting van Thebe. Ook aan Alexanders grote veldtocht tegen Perzië nam hij deel. Aanvankelijk was hij hier een achtergrondfiguur, maar hij kreeg steeds belangrijkere commando's toegewezen, zoals de arrestatie van de Pers Bessos, die de Perzische koning Darius III vermoord had.
*.
Diadochos.
In juni 323 v.Chr. overleed Alexander de Grote in Babylon. Hij werd opgevolgd door zijn zwakzinnige halfbroer, Philippus Arrhidaeus, en zijn op dat moment nog ongeboren zoon, Alexander IV. Perdiccas, een van Alexander de Grotes meest naaste medewerkers, trad op als regent voor de regeringsonbekwame koningen. Ptolemaeus kreeg de satrapie (provincie) Egypte toegewezen. Hij moest er samenwerken met de door Alexander aangestelde gouverneur Cleomenes van Naukratis. Al snel schakelde Ptolemaeus hem uit om de provincie alleen te kunnen besturen. In 321 v.Chr. kaapte hij in Damascus het konvooi dat Alexanders lijk vervoerde en hij liet het in Memphis begraven met een grootse plechtigheid. Later kreeg Alexander een monumentaal graf in de nieuwe hoofdstad Alexandrië. De symbolische waarde van het bezit van het lichaam van de voorganger was enorm. Rond deze tijd nam Ptolemaeus ook allerlei maatregelen om zijn militaire macht uit te bouwen: hij begon een eigen leger op de been te brengen, hij wist Cyrene (ten westen van Egypte) onder zijn gezag te krijgen en hij sloot verdragen met verschillende stadskoningen in Cyprus. Op deze manier bouwde hij een persoonlijke machtsbasis uit in Egypte, wat niet noodzakelijk wil zeggen dat hij het gebied van het Alexanderrijk wilde afscheuren. De andere regent of diadoch Perdiccas vertrouwde hem kennelijk niet en ondernam een veldtocht naar Egypte tegen hem, maar sneuvelde daarbij. Ptolemaeus' positie in Egypte werd daardoor zo versterkt dat hij zelfs het regentschap over heel het rijk kreeg aangeboden, maar dat weigerde hij.
*.
In de jaren daarna bouwde probeerde Ptolemaeus zijn invloed te vestigen over een groot deel van het oostelijke Middellandse-Zeegebied. Hij veroverde onder andere Syrië en delen van Klein-Azië, en zond Seleucus I Nicator naar Babylon. Deze ontketende de Babylonische Oorlog en slaagde erin alle oostelijke gebiedsdelen te ontnemen aan Antigonus, die zo tweederde van zijn rijk verspeelde.
*.
Zelf trok Ptolemaeus rond 309 v.Chr. zelfs naar Griekenland, maar slaagde er niet in daar echt vaste voet aan de grond te krijgen, terwijl hij wel zijn bondgenoot Cassander bruuskeerde. Rond dezelfde tijd zocht hij, net als vele andere ambitieuze heersers, toenadering tot Cleopatra van Macedonië, de zus van Alexander de Grote. Als hij met haar kon trouwen, kon hij zijn macht legitimeren door een band met het koningshuis. De Macedonische edelman Antigonus I Monophthalmus saboteerde echter al deze ambities door Cleopatra in 308 v.Chr. te vermoorden.
*.
Koning.
Nog éénmaal werd zijn heerschappij serieus bedreigd, namelijk in 306 v.Chr. Toen werd hij namelijk verslagen in de slag bij Salamis op Cyprus, dat door Antigonus veroverd werd. Deze waagde een aanval op Egypte zelf, maar Ptolemaeus wist deze te weerstaan. Kort daarop liet hij zich tot koning kronen. Zo legde hij de basis voor de Ptolemaeïsche dynastie die 300 over Egypte zou heersen. Of hij ook de titel Farao aannam is niet bekend. In 304 kreeg hij van de bevolking van Rhodos de eretitel Soter (d.w.z. redder), die later ook zijn officiële bijnaam werd in de Ptolemaeïsche dynastiecultus. Ptolemaeus Soter begon met de bouw van de vuurtoren van Pharos en had ook plannen voor de bouw van een grote bibliotheek. Beide werden voltooid door zijn zoon en opvolger Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
Historicus.
Het is nauwelijks bekend, maar Ptolemaeus I Soter heeft een geschiedeniswerk geschreven over de veldtocht van Alexander de Grote. Dat ging verloren, maar het werd wel als bron gebruikt door een latere schrijver, Arrianus van Nicomedië. Diens Anabasis Alexandri wordt als een van de belangrijkste bronnen (vroeger zelfs als dé belangrijkste) beschouwd die men nog heeft over Alexander de Grote. Vroeger werd Ptolemaeus' werk als een meesterstuk van objectiviteit beschouwd, maar dit beeld is zeker verkeerd. Ptolemaeus overdrijft zijn eigen rol in het werk, terwijl hij zijn concurrenten (vooral Perdiccas) zo slecht mogelijk voorstelt of doodzwijgt. Ook Alexander wordt zeer positief voorgesteld: de talrijke moordpartijen, stadsplunderingen, massale executies en beestachtige daden die hij uithaalde in o.m. India worden zo veel mogelijk doodgezwegen. Een interpretatie van Alexanders politiek komt in het werk niet voor: Ptolemaeus interesseerde zich blijkbaar vooral voor militaire aangelegenheden. Al bij al moet het vrij saaie lectuur geweest zijn (een zakelijk, droog, schijnbaar objectief verslag; geen anekdotes; nauwelijks interesse voor iets anders dan het militaire; voortdurende troepenbewegingen en gevechten), wat zou kunnen verklaren waarom het werk nooit veel gelezen werd, ook in de Oudheid niet. Ptolemaeus' doel met het werk (waarvan onbekend is wanneer het geschreven werd) was waarschijnlijk zijn eigen positie als koning te verstevigen: hij wilde via het werk tonen dat hij zich in Alexanders veldtocht een goed generaal betoond had, een zaak die in die tijd van een niet te onderschatten belang was.
*.
Ptolemaeus stierf in 283 v.Chr. op circa 82-jarige leeftijd, na ruim 30 jaar over Egypte geheerst te hebben. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
De stamboom en de elkaar vaak overlappende regeringsperioden van de verschillende Ptolemaeën is erg lastig in beeld te krijgen omdat ze allemaal de naam Ptolemeus of Cleopatra hadden. Ook waren incestueuze huwelijken tussen broer en zus, naar oud faraonisch gebruik maar door de Grieken verafschuwd, heel gewoon bij hen. Vaak regeerden ze ook samen met een broer of zus. De bekendste Ptolemee was tevens de laatste: Cleopatra (VII).

Uit dit huwelijk 3 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Lagus     
Leontiskos     
Eirene     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Artakama van Perzië
Artakama van Perzië.

tr.
met

Ptolemaios I Soter I van Egypte, zn. van Lagos en Arsinoe van Macedonië, geb. in 367 BC, veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte,
Stichter van de Egyptische-Dynastie, de Ptolemaeën,
De Ptolemaeën (meervoud van Ptolemaeus), ook wel Ptolemaeërs (soms ook "Ptolemeërs"), is de naam van de uit Macedonië stammende Koninklijke dynastie die over Egypte regeerde van 305 v.Chr. tot 30 v.Chr. De Ptolemaeën stammen af van Ptolemaeus I Soter I die een van de generaals van Alexander de Grote was. Zij worden ook wel eens de Lagiden genoemd, naar de naam van Ptolemaeus' vader Lagos.
Ovl. (Ongeveer 83 jaar oud) circa dec 283 BC, tr. (1) met Thais N. Uit dit huwelijk 3 zonen, tr. (3) met Eurydike van Macedonië. Uit dit huwelijk 6 kinderen, tr. (4) met Berenike I van Macedonië1. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (5) met Lamia N2,1. Uit dit huwelijk geen kinderen.

 



Aantekeningen bij Ptolemaios I Soter I van Egypte.
Ptolemaeus I Soter I (Grieks: ?t??eµa??? S?t??, Macedonië, 367 - Alexandrië, 283 v.Chr.) was een veldheer onder Alexander de Grote en na diens dood koning van Egypte. Hij was de stichter van de Egyptische-dynastie, de Ptolemaeën.
*.
Afkomst.
Over zijn exacte afkomst bestond reeds in de Oudheid veel onduidelijkheid. Officieel was hij de zoon van een zekere Lagos, een verder onbekend Macedonisch edelman, maar er waren ook geruchten dat hij een zoon van Philippus II (en zijn concubine Arsinoë) was, de vader van Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) en koning van Macedonië; in dat geval zou hij een halfbroer van Alexander zijn. Ook over zijn jeugd is weinig bekend. Hij was waarschijnlijk bevriend met Alexander en zou met hem verbannen geweest zijn door Philippus II, maar keerde in 336 v.Chr. bij de dood van Philippus naar Macedonië terug.
*.
In dienst van Alexander.
Ptolemaeus zou deelgenomen hebben aan Alexanders veldtocht in het noorden tegen onder meer de Triballiërs en zou ook aanwezig geweest zijn bij de verwoesting van Thebe. Ook aan Alexanders grote veldtocht tegen Perzië nam hij deel. Aanvankelijk was hij hier een achtergrondfiguur, maar hij kreeg steeds belangrijkere commando's toegewezen, zoals de arrestatie van de Pers Bessos, die de Perzische koning Darius III vermoord had.
*.
Diadochos.
In juni 323 v.Chr. overleed Alexander de Grote in Babylon. Hij werd opgevolgd door zijn zwakzinnige halfbroer, Philippus Arrhidaeus, en zijn op dat moment nog ongeboren zoon, Alexander IV. Perdiccas, een van Alexander de Grotes meest naaste medewerkers, trad op als regent voor de regeringsonbekwame koningen. Ptolemaeus kreeg de satrapie (provincie) Egypte toegewezen. Hij moest er samenwerken met de door Alexander aangestelde gouverneur Cleomenes van Naukratis. Al snel schakelde Ptolemaeus hem uit om de provincie alleen te kunnen besturen. In 321 v.Chr. kaapte hij in Damascus het konvooi dat Alexanders lijk vervoerde en hij liet het in Memphis begraven met een grootse plechtigheid. Later kreeg Alexander een monumentaal graf in de nieuwe hoofdstad Alexandrië. De symbolische waarde van het bezit van het lichaam van de voorganger was enorm. Rond deze tijd nam Ptolemaeus ook allerlei maatregelen om zijn militaire macht uit te bouwen: hij begon een eigen leger op de been te brengen, hij wist Cyrene (ten westen van Egypte) onder zijn gezag te krijgen en hij sloot verdragen met verschillende stadskoningen in Cyprus. Op deze manier bouwde hij een persoonlijke machtsbasis uit in Egypte, wat niet noodzakelijk wil zeggen dat hij het gebied van het Alexanderrijk wilde afscheuren. De andere regent of diadoch Perdiccas vertrouwde hem kennelijk niet en ondernam een veldtocht naar Egypte tegen hem, maar sneuvelde daarbij. Ptolemaeus' positie in Egypte werd daardoor zo versterkt dat hij zelfs het regentschap over heel het rijk kreeg aangeboden, maar dat weigerde hij.
*.
In de jaren daarna bouwde probeerde Ptolemaeus zijn invloed te vestigen over een groot deel van het oostelijke Middellandse-Zeegebied. Hij veroverde onder andere Syrië en delen van Klein-Azië, en zond Seleucus I Nicator naar Babylon. Deze ontketende de Babylonische Oorlog en slaagde erin alle oostelijke gebiedsdelen te ontnemen aan Antigonus, die zo tweederde van zijn rijk verspeelde.
*.
Zelf trok Ptolemaeus rond 309 v.Chr. zelfs naar Griekenland, maar slaagde er niet in daar echt vaste voet aan de grond te krijgen, terwijl hij wel zijn bondgenoot Cassander bruuskeerde. Rond dezelfde tijd zocht hij, net als vele andere ambitieuze heersers, toenadering tot Cleopatra van Macedonië, de zus van Alexander de Grote. Als hij met haar kon trouwen, kon hij zijn macht legitimeren door een band met het koningshuis. De Macedonische edelman Antigonus I Monophthalmus saboteerde echter al deze ambities door Cleopatra in 308 v.Chr. te vermoorden.
*.
Koning.
Nog éénmaal werd zijn heerschappij serieus bedreigd, namelijk in 306 v.Chr. Toen werd hij namelijk verslagen in de slag bij Salamis op Cyprus, dat door Antigonus veroverd werd. Deze waagde een aanval op Egypte zelf, maar Ptolemaeus wist deze te weerstaan. Kort daarop liet hij zich tot koning kronen. Zo legde hij de basis voor de Ptolemaeïsche dynastie die 300 over Egypte zou heersen. Of hij ook de titel Farao aannam is niet bekend. In 304 kreeg hij van de bevolking van Rhodos de eretitel Soter (d.w.z. redder), die later ook zijn officiële bijnaam werd in de Ptolemaeïsche dynastiecultus. Ptolemaeus Soter begon met de bouw van de vuurtoren van Pharos en had ook plannen voor de bouw van een grote bibliotheek. Beide werden voltooid door zijn zoon en opvolger Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
Historicus.
Het is nauwelijks bekend, maar Ptolemaeus I Soter heeft een geschiedeniswerk geschreven over de veldtocht van Alexander de Grote. Dat ging verloren, maar het werd wel als bron gebruikt door een latere schrijver, Arrianus van Nicomedië. Diens Anabasis Alexandri wordt als een van de belangrijkste bronnen (vroeger zelfs als dé belangrijkste) beschouwd die men nog heeft over Alexander de Grote. Vroeger werd Ptolemaeus' werk als een meesterstuk van objectiviteit beschouwd, maar dit beeld is zeker verkeerd. Ptolemaeus overdrijft zijn eigen rol in het werk, terwijl hij zijn concurrenten (vooral Perdiccas) zo slecht mogelijk voorstelt of doodzwijgt. Ook Alexander wordt zeer positief voorgesteld: de talrijke moordpartijen, stadsplunderingen, massale executies en beestachtige daden die hij uithaalde in o.m. India worden zo veel mogelijk doodgezwegen. Een interpretatie van Alexanders politiek komt in het werk niet voor: Ptolemaeus interesseerde zich blijkbaar vooral voor militaire aangelegenheden. Al bij al moet het vrij saaie lectuur geweest zijn (een zakelijk, droog, schijnbaar objectief verslag; geen anekdotes; nauwelijks interesse voor iets anders dan het militaire; voortdurende troepenbewegingen en gevechten), wat zou kunnen verklaren waarom het werk nooit veel gelezen werd, ook in de Oudheid niet. Ptolemaeus' doel met het werk (waarvan onbekend is wanneer het geschreven werd) was waarschijnlijk zijn eigen positie als koning te verstevigen: hij wilde via het werk tonen dat hij zich in Alexanders veldtocht een goed generaal betoond had, een zaak die in die tijd van een niet te onderschatten belang was.
*.
Ptolemaeus stierf in 283 v.Chr. op circa 82-jarige leeftijd, na ruim 30 jaar over Egypte geheerst te hebben. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
De stamboom en de elkaar vaak overlappende regeringsperioden van de verschillende Ptolemaeën is erg lastig in beeld te krijgen omdat ze allemaal de naam Ptolemeus of Cleopatra hadden. Ook waren incestueuze huwelijken tussen broer en zus, naar oud faraonisch gebruik maar door de Grieken verafschuwd, heel gewoon bij hen. Vaak regeerden ze ook samen met een broer of zus. De bekendste Ptolemee was tevens de laatste: Cleopatra (VII).


Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Eurydike van Macedonië
Eurydike van Macedonië.

tr.
met

Ptolemaios I Soter I van Egypte, zn. van Lagos en Arsinoe van Macedonië, geb. in 367 BC, veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte,
Stichter van de Egyptische-Dynastie, de Ptolemaeën,
De Ptolemaeën (meervoud van Ptolemaeus), ook wel Ptolemaeërs (soms ook "Ptolemeërs"), is de naam van de uit Macedonië stammende Koninklijke dynastie die over Egypte regeerde van 305 v.Chr. tot 30 v.Chr. De Ptolemaeën stammen af van Ptolemaeus I Soter I die een van de generaals van Alexander de Grote was. Zij worden ook wel eens de Lagiden genoemd, naar de naam van Ptolemaeus' vader Lagos.
Ovl. (Ongeveer 83 jaar oud) circa dec 283 BC, tr. (1) met Thais N. Uit dit huwelijk 3 zonen, tr. (2) met Artakama van Perzië, dr. van Artabazos II van Daskyleion en Nn von Rhodos. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Berenike I van Macedonië1. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (5) met Lamia N2,1. Uit dit huwelijk geen kinderen.

 



Aantekeningen bij Ptolemaios I Soter I van Egypte.
Ptolemaeus I Soter I (Grieks: ?t??eµa??? S?t??, Macedonië, 367 - Alexandrië, 283 v.Chr.) was een veldheer onder Alexander de Grote en na diens dood koning van Egypte. Hij was de stichter van de Egyptische-dynastie, de Ptolemaeën.
*.
Afkomst.
Over zijn exacte afkomst bestond reeds in de Oudheid veel onduidelijkheid. Officieel was hij de zoon van een zekere Lagos, een verder onbekend Macedonisch edelman, maar er waren ook geruchten dat hij een zoon van Philippus II (en zijn concubine Arsinoë) was, de vader van Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) en koning van Macedonië; in dat geval zou hij een halfbroer van Alexander zijn. Ook over zijn jeugd is weinig bekend. Hij was waarschijnlijk bevriend met Alexander en zou met hem verbannen geweest zijn door Philippus II, maar keerde in 336 v.Chr. bij de dood van Philippus naar Macedonië terug.
*.
In dienst van Alexander.
Ptolemaeus zou deelgenomen hebben aan Alexanders veldtocht in het noorden tegen onder meer de Triballiërs en zou ook aanwezig geweest zijn bij de verwoesting van Thebe. Ook aan Alexanders grote veldtocht tegen Perzië nam hij deel. Aanvankelijk was hij hier een achtergrondfiguur, maar hij kreeg steeds belangrijkere commando's toegewezen, zoals de arrestatie van de Pers Bessos, die de Perzische koning Darius III vermoord had.
*.
Diadochos.
In juni 323 v.Chr. overleed Alexander de Grote in Babylon. Hij werd opgevolgd door zijn zwakzinnige halfbroer, Philippus Arrhidaeus, en zijn op dat moment nog ongeboren zoon, Alexander IV. Perdiccas, een van Alexander de Grotes meest naaste medewerkers, trad op als regent voor de regeringsonbekwame koningen. Ptolemaeus kreeg de satrapie (provincie) Egypte toegewezen. Hij moest er samenwerken met de door Alexander aangestelde gouverneur Cleomenes van Naukratis. Al snel schakelde Ptolemaeus hem uit om de provincie alleen te kunnen besturen. In 321 v.Chr. kaapte hij in Damascus het konvooi dat Alexanders lijk vervoerde en hij liet het in Memphis begraven met een grootse plechtigheid. Later kreeg Alexander een monumentaal graf in de nieuwe hoofdstad Alexandrië. De symbolische waarde van het bezit van het lichaam van de voorganger was enorm. Rond deze tijd nam Ptolemaeus ook allerlei maatregelen om zijn militaire macht uit te bouwen: hij begon een eigen leger op de been te brengen, hij wist Cyrene (ten westen van Egypte) onder zijn gezag te krijgen en hij sloot verdragen met verschillende stadskoningen in Cyprus. Op deze manier bouwde hij een persoonlijke machtsbasis uit in Egypte, wat niet noodzakelijk wil zeggen dat hij het gebied van het Alexanderrijk wilde afscheuren. De andere regent of diadoch Perdiccas vertrouwde hem kennelijk niet en ondernam een veldtocht naar Egypte tegen hem, maar sneuvelde daarbij. Ptolemaeus' positie in Egypte werd daardoor zo versterkt dat hij zelfs het regentschap over heel het rijk kreeg aangeboden, maar dat weigerde hij.
*.
In de jaren daarna bouwde probeerde Ptolemaeus zijn invloed te vestigen over een groot deel van het oostelijke Middellandse-Zeegebied. Hij veroverde onder andere Syrië en delen van Klein-Azië, en zond Seleucus I Nicator naar Babylon. Deze ontketende de Babylonische Oorlog en slaagde erin alle oostelijke gebiedsdelen te ontnemen aan Antigonus, die zo tweederde van zijn rijk verspeelde.
*.
Zelf trok Ptolemaeus rond 309 v.Chr. zelfs naar Griekenland, maar slaagde er niet in daar echt vaste voet aan de grond te krijgen, terwijl hij wel zijn bondgenoot Cassander bruuskeerde. Rond dezelfde tijd zocht hij, net als vele andere ambitieuze heersers, toenadering tot Cleopatra van Macedonië, de zus van Alexander de Grote. Als hij met haar kon trouwen, kon hij zijn macht legitimeren door een band met het koningshuis. De Macedonische edelman Antigonus I Monophthalmus saboteerde echter al deze ambities door Cleopatra in 308 v.Chr. te vermoorden.
*.
Koning.
Nog éénmaal werd zijn heerschappij serieus bedreigd, namelijk in 306 v.Chr. Toen werd hij namelijk verslagen in de slag bij Salamis op Cyprus, dat door Antigonus veroverd werd. Deze waagde een aanval op Egypte zelf, maar Ptolemaeus wist deze te weerstaan. Kort daarop liet hij zich tot koning kronen. Zo legde hij de basis voor de Ptolemaeïsche dynastie die 300 over Egypte zou heersen. Of hij ook de titel Farao aannam is niet bekend. In 304 kreeg hij van de bevolking van Rhodos de eretitel Soter (d.w.z. redder), die later ook zijn officiële bijnaam werd in de Ptolemaeïsche dynastiecultus. Ptolemaeus Soter begon met de bouw van de vuurtoren van Pharos en had ook plannen voor de bouw van een grote bibliotheek. Beide werden voltooid door zijn zoon en opvolger Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
Historicus.
Het is nauwelijks bekend, maar Ptolemaeus I Soter heeft een geschiedeniswerk geschreven over de veldtocht van Alexander de Grote. Dat ging verloren, maar het werd wel als bron gebruikt door een latere schrijver, Arrianus van Nicomedië. Diens Anabasis Alexandri wordt als een van de belangrijkste bronnen (vroeger zelfs als dé belangrijkste) beschouwd die men nog heeft over Alexander de Grote. Vroeger werd Ptolemaeus' werk als een meesterstuk van objectiviteit beschouwd, maar dit beeld is zeker verkeerd. Ptolemaeus overdrijft zijn eigen rol in het werk, terwijl hij zijn concurrenten (vooral Perdiccas) zo slecht mogelijk voorstelt of doodzwijgt. Ook Alexander wordt zeer positief voorgesteld: de talrijke moordpartijen, stadsplunderingen, massale executies en beestachtige daden die hij uithaalde in o.m. India worden zo veel mogelijk doodgezwegen. Een interpretatie van Alexanders politiek komt in het werk niet voor: Ptolemaeus interesseerde zich blijkbaar vooral voor militaire aangelegenheden. Al bij al moet het vrij saaie lectuur geweest zijn (een zakelijk, droog, schijnbaar objectief verslag; geen anekdotes; nauwelijks interesse voor iets anders dan het militaire; voortdurende troepenbewegingen en gevechten), wat zou kunnen verklaren waarom het werk nooit veel gelezen werd, ook in de Oudheid niet. Ptolemaeus' doel met het werk (waarvan onbekend is wanneer het geschreven werd) was waarschijnlijk zijn eigen positie als koning te verstevigen: hij wilde via het werk tonen dat hij zich in Alexanders veldtocht een goed generaal betoond had, een zaak die in die tijd van een niet te onderschatten belang was.
*.
Ptolemaeus stierf in 283 v.Chr. op circa 82-jarige leeftijd, na ruim 30 jaar over Egypte geheerst te hebben. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
De stamboom en de elkaar vaak overlappende regeringsperioden van de verschillende Ptolemaeën is erg lastig in beeld te krijgen omdat ze allemaal de naam Ptolemeus of Cleopatra hadden. Ook waren incestueuze huwelijken tussen broer en zus, naar oud faraonisch gebruik maar door de Grieken verafschuwd, heel gewoon bij hen. Vaak regeerden ze ook samen met een broer of zus. De bekendste Ptolemee was tevens de laatste: Cleopatra (VII).

Uit dit huwelijk 6 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ptolemaios Keraunos     
Meleager     
Nn     
Argaeus     
Prolemais     
Lysandra     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Lamia N
Lamia N1,2,1,2, fluitist, wordt in de slag van Salamis gevangen genomen,
Hetaere, courtisanes,
Hetaere (Oud-Grieks: hetaíra; vrouwelijke vorm van hetairos, wat makker, kameraad, vriend betekent) was een eufemisme voor courtisanes, die hun beroep voornamelijk uitoefenden in Korinthe en Athene.
*
Oorsprong
In Korinthe werden zij met de eredienst van Aphrodite verbonden. In Athene werden ze door een verordening van Solon geïntroduceer­d, die hiermee hoopte om erger kwaad te vervangen dat de huwelijksband en de kuisheid van huishoudelijke leven in gevaar bracht. De betrekkingen van ongetrouwde mannen met hetairai werden in geen geval als onzedelijk beschouwd. Voor getrouwde mannen was het wel ongepast, maar men werd na de Peloponnesische oorlog hierin steeds lakser net als in andere zaken.
*
Slavinnen en vrije vrouwen
De hetairai die in speciale etablissementen werkten en die aan de staat een belasting moesten betalen, waren allen slavinnen. Maar er waren anderzijds ook vrouwen - hetairai in de engere zin van het woord - die onafhankelijk werkten. Deze waren vooral buitenlanders en vrouwelijke vrijgelatenen. Het was echter volkomen onaanvaardbaar dat een dochter van een Atheense burger een hetaere werd.
*
Rol in Athene
De belangrijke positie die de hetairai innamen in het sociale leven van Athene na de Peloponnesische oorlog kan men duidelijk opmaken uit de late Attische komedie, waar de meeste plotten van de stukken draaiden om de avonturen van een hetaere. Daar men uit gewoonte alle fatsoenlijke vrouwen en meisjes uitsloot van de mannenwereld, waren hetairai het enige vrouwelijke element in deze besloten wereld. Velen van hen werden bekend doordat ze vaak artistiek en intellectueel hoog ontwikkeld waren (enigszins te vergelijken met de Japanse geisha's), anders dan gewone vrouwelijke burgers die van opleiding waren uitgesloten door hun afgezonderd leven.
*
Omdat de Griekse mannen verondersteld waren zich in het openbaar nooit in gezelschap van hun echtgenote te vermaken, werd het gezelschap van hetaeren erg gewaardeerd: zij werden zelfs als enige gelijkwaardige gesprekspartners erkend bij symposia, waar over filosofie, kunst en politiek werd gesproken. Uiteraard zullen de hetaeren zich niet enkel tot intellectueel hoogstaande gesprekken hebben beperkt. Zo waren zij zelfs in staat vooraanstaande mannen aan te trekken. Aspasia van Milete maakte van haar huis te Athene het ontmoetingspunt van de beroemdste mannen van haar tijd, onder meer zelfs Sokrates en Perikles, die zijn vrouw verliet om haar te huwen.
*
Vermaarde hetaeren
- de Atheense Phryne, die model stond voor de beeldhouwer Praxiteles. Naar verluidt zou zij tijdens een proces, waarin haar leven op het spel stond, op verzoek van haar verdediger Hyperides haar borsten ontbloot hebben voor de rechters, die vertederd door de aanblik van al dat fraais weigerden het doodvonnis uit te spreken.
- de eveneens Atheense Thaïs, die Alexander de Grote op zijn veldtocht volgde en naar men beweerde hem tijdens een feest had uitgedaagd om Persepolis in brand te steken. Zij werd later de levensgezellin van Ptolemaeus I.
- Aspasia, met wie Pericles in concubinaat leefde, werd door zijn tegenstanders in de regel ook minachtend een hetaere genoemd.
*
Referentie: O. Seyffert, art. Hetæræ, in O. Seyffert, Dictionary of Classical Antiquities, Londen, 1894, p. 293.
Ovl. na 306 BC2,2.

tr. (1)
met

Ptolemaios I Soter I van Egypte, zn. van Lagos en Arsinoe van Macedonië, geb. in 367 BC, veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte,
Stichter van de Egyptische-Dynastie, de Ptolemaeën,
De Ptolemaeën (meervoud van Ptolemaeus), ook wel Ptolemaeërs (soms ook "Ptolemeërs"), is de naam van de uit Macedonië stammende Koninklijke dynastie die over Egypte regeerde van 305 v.Chr. tot 30 v.Chr. De Ptolemaeën stammen af van Ptolemaeus I Soter I die een van de generaals van Alexander de Grote was. Zij worden ook wel eens de Lagiden genoemd, naar de naam van Ptolemaeus' vader Lagos.
Ovl. (Ongeveer 83 jaar oud) circa dec 283 BC, tr. (1) met Thais N. Uit dit huwelijk 3 zonen, tr. (2) met Artakama van Perzië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Eurydike van Macedonië, dr. van Antipater I van Macedonië en Nn. Uit dit huwelijk 6 kinderen, tr. (4) met Berenike I van Macedonië2. Uit dit huwelijk 3 kinderen.

 



Aantekeningen bij Ptolemaios I Soter I van Egypte.
Ptolemaeus I Soter I (Grieks: ?t??eµa??? S?t??, Macedonië, 367 - Alexandrië, 283 v.Chr.) was een veldheer onder Alexander de Grote en na diens dood koning van Egypte. Hij was de stichter van de Egyptische-dynastie, de Ptolemaeën.
*.
Afkomst.
Over zijn exacte afkomst bestond reeds in de Oudheid veel onduidelijkheid. Officieel was hij de zoon van een zekere Lagos, een verder onbekend Macedonisch edelman, maar er waren ook geruchten dat hij een zoon van Philippus II (en zijn concubine Arsinoë) was, de vader van Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) en koning van Macedonië; in dat geval zou hij een halfbroer van Alexander zijn. Ook over zijn jeugd is weinig bekend. Hij was waarschijnlijk bevriend met Alexander en zou met hem verbannen geweest zijn door Philippus II, maar keerde in 336 v.Chr. bij de dood van Philippus naar Macedonië terug.
*.
In dienst van Alexander.
Ptolemaeus zou deelgenomen hebben aan Alexanders veldtocht in het noorden tegen onder meer de Triballiërs en zou ook aanwezig geweest zijn bij de verwoesting van Thebe. Ook aan Alexanders grote veldtocht tegen Perzië nam hij deel. Aanvankelijk was hij hier een achtergrondfiguur, maar hij kreeg steeds belangrijkere commando's toegewezen, zoals de arrestatie van de Pers Bessos, die de Perzische koning Darius III vermoord had.
*.
Diadochos.
In juni 323 v.Chr. overleed Alexander de Grote in Babylon. Hij werd opgevolgd door zijn zwakzinnige halfbroer, Philippus Arrhidaeus, en zijn op dat moment nog ongeboren zoon, Alexander IV. Perdiccas, een van Alexander de Grotes meest naaste medewerkers, trad op als regent voor de regeringsonbekwame koningen. Ptolemaeus kreeg de satrapie (provincie) Egypte toegewezen. Hij moest er samenwerken met de door Alexander aangestelde gouverneur Cleomenes van Naukratis. Al snel schakelde Ptolemaeus hem uit om de provincie alleen te kunnen besturen. In 321 v.Chr. kaapte hij in Damascus het konvooi dat Alexanders lijk vervoerde en hij liet het in Memphis begraven met een grootse plechtigheid. Later kreeg Alexander een monumentaal graf in de nieuwe hoofdstad Alexandrië. De symbolische waarde van het bezit van het lichaam van de voorganger was enorm. Rond deze tijd nam Ptolemaeus ook allerlei maatregelen om zijn militaire macht uit te bouwen: hij begon een eigen leger op de been te brengen, hij wist Cyrene (ten westen van Egypte) onder zijn gezag te krijgen en hij sloot verdragen met verschillende stadskoningen in Cyprus. Op deze manier bouwde hij een persoonlijke machtsbasis uit in Egypte, wat niet noodzakelijk wil zeggen dat hij het gebied van het Alexanderrijk wilde afscheuren. De andere regent of diadoch Perdiccas vertrouwde hem kennelijk niet en ondernam een veldtocht naar Egypte tegen hem, maar sneuvelde daarbij. Ptolemaeus' positie in Egypte werd daardoor zo versterkt dat hij zelfs het regentschap over heel het rijk kreeg aangeboden, maar dat weigerde hij.
*.
In de jaren daarna bouwde probeerde Ptolemaeus zijn invloed te vestigen over een groot deel van het oostelijke Middellandse-Zeegebied. Hij veroverde onder andere Syrië en delen van Klein-Azië, en zond Seleucus I Nicator naar Babylon. Deze ontketende de Babylonische Oorlog en slaagde erin alle oostelijke gebiedsdelen te ontnemen aan Antigonus, die zo tweederde van zijn rijk verspeelde.
*.
Zelf trok Ptolemaeus rond 309 v.Chr. zelfs naar Griekenland, maar slaagde er niet in daar echt vaste voet aan de grond te krijgen, terwijl hij wel zijn bondgenoot Cassander bruuskeerde. Rond dezelfde tijd zocht hij, net als vele andere ambitieuze heersers, toenadering tot Cleopatra van Macedonië, de zus van Alexander de Grote. Als hij met haar kon trouwen, kon hij zijn macht legitimeren door een band met het koningshuis. De Macedonische edelman Antigonus I Monophthalmus saboteerde echter al deze ambities door Cleopatra in 308 v.Chr. te vermoorden.
*.
Koning.
Nog éénmaal werd zijn heerschappij serieus bedreigd, namelijk in 306 v.Chr. Toen werd hij namelijk verslagen in de slag bij Salamis op Cyprus, dat door Antigonus veroverd werd. Deze waagde een aanval op Egypte zelf, maar Ptolemaeus wist deze te weerstaan. Kort daarop liet hij zich tot koning kronen. Zo legde hij de basis voor de Ptolemaeïsche dynastie die 300 over Egypte zou heersen. Of hij ook de titel Farao aannam is niet bekend. In 304 kreeg hij van de bevolking van Rhodos de eretitel Soter (d.w.z. redder), die later ook zijn officiële bijnaam werd in de Ptolemaeïsche dynastiecultus. Ptolemaeus Soter begon met de bouw van de vuurtoren van Pharos en had ook plannen voor de bouw van een grote bibliotheek. Beide werden voltooid door zijn zoon en opvolger Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
Historicus.
Het is nauwelijks bekend, maar Ptolemaeus I Soter heeft een geschiedeniswerk geschreven over de veldtocht van Alexander de Grote. Dat ging verloren, maar het werd wel als bron gebruikt door een latere schrijver, Arrianus van Nicomedië. Diens Anabasis Alexandri wordt als een van de belangrijkste bronnen (vroeger zelfs als dé belangrijkste) beschouwd die men nog heeft over Alexander de Grote. Vroeger werd Ptolemaeus' werk als een meesterstuk van objectiviteit beschouwd, maar dit beeld is zeker verkeerd. Ptolemaeus overdrijft zijn eigen rol in het werk, terwijl hij zijn concurrenten (vooral Perdiccas) zo slecht mogelijk voorstelt of doodzwijgt. Ook Alexander wordt zeer positief voorgesteld: de talrijke moordpartijen, stadsplunderingen, massale executies en beestachtige daden die hij uithaalde in o.m. India worden zo veel mogelijk doodgezwegen. Een interpretatie van Alexanders politiek komt in het werk niet voor: Ptolemaeus interesseerde zich blijkbaar vooral voor militaire aangelegenheden. Al bij al moet het vrij saaie lectuur geweest zijn (een zakelijk, droog, schijnbaar objectief verslag; geen anekdotes; nauwelijks interesse voor iets anders dan het militaire; voortdurende troepenbewegingen en gevechten), wat zou kunnen verklaren waarom het werk nooit veel gelezen werd, ook in de Oudheid niet. Ptolemaeus' doel met het werk (waarvan onbekend is wanneer het geschreven werd) was waarschijnlijk zijn eigen positie als koning te verstevigen: hij wilde via het werk tonen dat hij zich in Alexanders veldtocht een goed generaal betoond had, een zaak die in die tijd van een niet te onderschatten belang was.
*.
Ptolemaeus stierf in 283 v.Chr. op circa 82-jarige leeftijd, na ruim 30 jaar over Egypte geheerst te hebben. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Ptolemaeus II Philadelphus.
*.
De stamboom en de elkaar vaak overlappende regeringsperioden van de verschillende Ptolemaeën is erg lastig in beeld te krijgen omdat ze allemaal de naam Ptolemeus of Cleopatra hadden. Ook waren incestueuze huwelijken tussen broer en zus, naar oud faraonisch gebruik maar door de Grieken verafschuwd, heel gewoon bij hen. Vaak regeerden ze ook samen met een broer of zus. De bekendste Ptolemee was tevens de laatste: Cleopatra (VII).

tr. (2)
met

Demetrios I (Demtros I) van Macedonië2, zn. van Antigonos I van Macedonië en Stratonike van Traciè, geb. 2,2,2, koning te Macedonië [Gri] in 306 BC, ovl. 2,2, tr. (1) met Phila I van Macedonië, dr. van Antipater I van Macedonië en Nn. Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (2) met Eurydike 2, geb. in 330 BC2,2, ovl. (ongeveer 23 jaar oud) in 307 BC2,2. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (4) met Deidameia van Epiros. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (5) met Lanassa van Syrakus. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (6) met Nn 2. Uit dit huwelijk een zoon, otr. (7) in 299 BC met Ptolemais van Egypte. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (8) met Leaina 2,2, Konkubine (bijvrouw van een gehuwde man). Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (9) met Kratesipolis 2,2, konkubine (bijvrouw van een gehuwde man), weduwe van Alexander v. Tymphaia. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Phila*-306     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Lagus van Egypte
Lagus van Egypte.

  • Vader:
    Ptolemaios I Soter I van Egypte, zn. van Lagos en Arsinoe van Macedonië, geb. in 367 BC, veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte,
    Stichter van de Egyptische-Dynastie, de Ptolemaeën,
    De Ptolemaeën (meervoud van Ptolemaeus), ook wel Ptolemaeërs (soms ook "Ptolemeërs"), is de naam van de uit Macedonië stammende Koninklijke dynastie die over Egypte regeerde van 305 v.Chr. tot 30 v.Chr.. De Ptolemaeën stammen af van Ptolemaeus I Soter I die een van de generaals van Alexander de Grote was. Zij worden ook wel eens de Lagiden genoemd, naar de naam van Ptolemaeus' vader Lagos.
    Ovl. (Ongeveer 83 jaar oud) circa dec 283 BC, tr. (2) met Artakama van Perzië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Eurydike van Macedonië. Uit dit huwelijk 6 kinderen., tr. (4) met Berenike I van Macedonië1. Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (5) met Lamia N2,1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1).
 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Leontiskos van Egypte
Leontiskos van Egypte.

  • Vader:
    Ptolemaios I Soter I van Egypte, zn. van Lagos en Arsinoe van Macedonië, geb. in 367 BC, veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte,
    Stichter van de Egyptische-Dynastie, de Ptolemaeën,
    De Ptolemaeën (meervoud van Ptolemaeus), ook wel Ptolemaeërs (soms ook "Ptolemeërs"), is de naam van de uit Macedonië stammende Koninklijke dynastie die over Egypte regeerde van 305 v.Chr. tot 30 v.Chr.. De Ptolemaeën stammen af van Ptolemaeus I Soter I die een van de generaals van Alexander de Grote was. Zij worden ook wel eens de Lagiden genoemd, naar de naam van Ptolemaeus' vader Lagos.
    Ovl. (Ongeveer 83 jaar oud) circa dec 283 BC, tr. (2) met Artakama van Perzië. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Eurydike van Macedonië. Uit dit huwelijk 6 kinderen., tr. (4) met Berenike I van Macedonië1. Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (5) met Lamia N2,1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1).
 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia
')}