Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Nn
Nn .

relatie
met

Berend Oldenburger, Schipper.

Uit deze relatie een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Heiltje Berends*1785 Oude Pekela [Gr] †1857 Bellingwolde [Gr] 721 5 

Nn
Nn.

tr. Bron:
Titel Westerwolders en hun woningbezit van 1568 tot 1829 Deel 4
Korte titel Wegman 4
Auteur C.J. en R.M.A. Wegman
Bron-ID S4
met

Willem Wierdinck, zn. van Geert Wierdinck, geb. te Onstwedde [Gr] circa 1480, ovl. (ongeveer 89 jaar oud) te Onstwedde [Gr] in 1569 Overleden tussen 1568 en 1570 te Onstwedde
Bron:
Titel Westerwolders en hun woningbezit van 1568 tot 1829 Deel 4
Korte titel Wegman 4
Auteur C.J. en R.M.A. Wegman
Bron-ID S4.


Aantekeningen bij Willem Wierdinck.
Overleden tussen 1568 en 1570.
Bron:.
Titel Westerwolders en hun woningbezit van 1568 tot 1829 Deel 4.
Korte titel Wegman 4.
Auteur C.J. en R.M.A. Wegman.
Bron-ID S4.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jacob*1510 Onstwedde [Gr] †1588 Onstwedde [Gr] 781 1 

Eelsingh
Eelsingh, geb. te Ellersinghuizen circa 1658.

Spa
Doodgeb. kind Spa, geb. en ovl. te Vriescheloo [Gr] op dinsdag 9 aug 1881.



Bronnen:
1.Burg. Stand (Genlias); Gron. Arch.: Aktenr. 24, gem. Bellingwolde., S300
2.Burg. Stand (Genlias); Gron. Arch.: Aktenr. 19, gem. Wedde., S306

Hulsing
Hulsing, geb. te Nieuweschans [Gr] op woensdag 5 mrt 1873, ovl. te Nieuweschans [Gr] op maandag 5 mei 1873 Overleden op de dag van geboorte.



Bronnen:
1.BS Huwelijksregister Nieuweschans, RHC GA (zaterdag 16 dec 1871 akte 16)
2.BS Geboorteregister Beerta, RHC GA, Collectie DTB (zaterdag 25 nov 1848 akte 80)

Heeren
Heeren1, geb. te Kostverloren op maandag 26 aug 18951, ovl. te Kostverloren op maandag 26 aug 1895 levenloos geboren in de gemeente Finsterwolde.



Bronnen:
1.BS Overlijdensregister Finsterwolde, RHC GA (akte 36)

Hulsing
Doodgeb. dochter Hulsing, geb. en ovl. te Finsterwolderhamrik, Gem. Finsterwolde op maandag 26 sep 1910, Overlijdens aangifte op woensdag 28 sep 19101.

  • Vader:
    Berend Hulsing2,3, zn. van Jan Hulsing en Harmke van Dijk, geb. te Oudedijk, Gem. Beerta2 circa dinsdag 24 sep 18782, boerenknecht na zaterdag 16 dec 1899, arbeider voor vrijdag 8 nov 1918, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) te Finsterwolderhamrik, Gem. Finsterwolde3 op vrijdag 8 nov 19183,3, begr. te Finsterwolde [Gr], geen kinderen, tr. (resp. ongeveer 21 en 20 jaar oud) te Beerta [Gr]5 op zaterdag 16 dec 18995 Wettiging 1 kind.
 



Bronnen:
1.Burg. Stand (Genlias); Gron. Arch.: Aktenr. 26, gem. Finsterwolde., S303
2.BS Geboorteregister Beerta, RHC GA, Collectie DTB (donderdag 26 sep 1878 akte 104)
3.BS Overlijdensregister Finsterwolde, RHC GA (vrijdag 8 nov 1918 akte 58)
4.Wettingsakte: Burg. Stand (Genlias); Gron. Arch.: Aktenr. 41, gem. Beert a., S296
5.BS Huwelijksregister Beerta, RHC GA (zaterdag 16 dec 1899 akte 41)
6.BS Geboorteregister Beerta, RHC GA, Collectie DTB (zaterdag 11 jan 1879 akte 4)
7.BS Overlijdensregister Finsterwolde, RHC GA (maandag 5 nov 1962 akte 14)
8.Burg. Stand (Genlias); Gron. Arch.: Aktenr. 41, gem. Finsterwolde., S297

Elsien van der Laan
Elsien (Taante) van der Laan.

  • Moeder:
    Elsien Nanninga, dr. van Geert Nanninga en Moetje (Moutje) Kiewiet, geb. te Finsterwolde [Gr] op zaterdag 22 aug 1891, ovl. (65 jaar oud) te Finsterwolde [Gr] op zondag 13 jan 1957 De begrafenis op 17-01-1957 heeft 's middags om 14.00 uur plaatsgevonden op de begraafplaats te Finsterwolde. De laatste eer kon bewezen worden a an het sterfhuis. In de rouwadvertentie worden dokter Wiersema en zuster De Vries bedankt voor de zorgvuldige behandeling aan de overledene, begr. te Finsterwolde [Gr] op donderdag 17 jan 19573.
 

tr.
met

Nn Nanninga.


Bronnen:
1.BS Overlijdensregister Finsterwolde, RHC GA (vrijdag 15 nov 1918 akte 71)
2.BS Huwelijksregister Finsterwolde, RHC GA (vrijdag 29 okt 1909 akte 18)
3.Grafsteen op de begraafplaats van Finsterwolde. Rouwadvertenties., S552

Niet Openbaar
in
Parenteel van Rypert Ripperda.

Niet Openbaar.

Reneke Fraeylema
in
Genealogie van Hendrik Clant.
Genealogie van Johan Rengers.
Parenteel van Hendrik Clant.
Parenteel van Johan Rengers.

Reneke Fraeylema (Fraeijlema), geb. in 1550 (circa 1500).

kerk.huw. (beiden ongeveer 25 jaar oud) (1) in 1575
met

Egbert Clant (Egbert) (Clant van Menkema), zn. van Allard Clant van Menkema en Johanna Wicheringe, geb. in 1550.

Uit dit huwelijk 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jonker Osebrandt*1575  †1624  493 3 
2 Assuerus Clant*1571  †1629  582 4 

tr. (Zweder (Sweer) minstens 30 jaar oud) (2) na 1530
met

Zweder (Sweer) Rengers van ten Post, zn. van Johan Rengers Van Ten Post en Jutta ten Water, geb. circa 1500.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Judith*1531  †1618  871 0 

NN Hindriks
NN Hindriks, geb. circa 1536, Meeden [Gr] na 7121.

tr. (resp. ongeveer 21 en ongeveer 32 jaar oud) te Midwolda [Gr] circa 1557
met

Elteko Eltekens, zn. van Elteke Eltekens en NN Nn, geb. te Midwolda [Gr] circa 1525, Meeden [Gr] na 7121, landbouwer voor 15671, Elteko wordt hier genoemd als eigenaar. (BWO 47) Status in 15761, ovl. (hoogstens 57 jaar oud) voor 15822.


Aantekeningen bij Elteko Eltekens.
Eltijen Eltkens verkoopt het land welke hij heeft geërfd van zijn overleden moeder. Het land ligt te Meeden, van de A in het noorden tot [?] behorend tot het Grijze Vrouwenklooster. Verder nog land te Scheemderhamrik, strekkende van Scheemderzwaag tot [?] Getuigen: Synko Eppens en Rynnolt Synckens.

Uit dit huwelijk 5 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hendrick*1558  †1631 Midwolda [Gr] 731 2 
2 Assa     0 0 
3 Heero     0 0 
4 Elteko     0 0 
5 Assa Eltekens*1574 Midwolda [Gr] †1637 Midwolda [Gr] 621 8 



Bronnen:
1.Boerderijenboek Wold-Oldambt, S560
2.De Nederlandse Leeuw (O.D.J.Roemeling); 100:421 (1983), S626

Esther
Esther, geb. in 1607, ovl. in 1610.

Tengnagel
Tengnagel.


een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Jonkvrouw Samuelle Theophile Gansneb Gen.*1788 Zwolle †1861 Utrecht [Ut] 722 0 

Ruodhaid van Trier
Ruodhaid Ook: Ruaheid van Trier1, geb. in 6901,1,1, ovl. (ongeveer 34 jaar oud) in 7241,1.


Aantekeningen bij Ruodhaid van Trier.
Komt ook voor als Chrotrud. Zij is de eerste vrouw van Karel Martel en de moeder van Pepijn en wordt niet in de oude annalen genoemd, met uitzondering van de dood van een zekere Rotrude in 724, hetgeen automatisch inhoudt dat het een persoon van grote importantie is geweest. Mede door de perfecte synchronisatie met Karel’s tweede huwelijk wordt aangenomen dat Rotrude de eerste vrouw van Karel is geweest.

tr.
Ruaheid was de maitresse van Karel Martel
met

Karel Martel Ook: Karel der Franken, zn. van Pippijn II van Herstal en Komt ook voor als Alpais en Chalpaida, geb. op maandag 23 aug 686 (676) Karel Martel is een bastaardzoon van Pippijn II, Hofmeier van Austrasië en hertog van Brabant, hertog van Franken. Hofmeier van Neustrië in 719, koning der Franken in 737, ovl. (55 jaar oud) te Quierzy [Fra] (te Ciersy) op zaterdag 22 okt 741, begr. te Parijs Begraven in het klooster aldaar, te Parijs St. Denis, tr. (1) met zijn achternicht Rotrudis (Chrotrud) , dr. van Lambert II van Neustrië en Chrodelind der Franken. Uit dit huwelijk 7 kinderen, tr. (resp. ongeveer 37 en ongeveer 14 jaar oud) (2) in 724 met Swanehild van Beieren1 (Swanahilde), dr. van Tassilo II van Beieren en Imma Nn, geb. circa 7101,1, koning der Franken in 727, ovl. (minstens 31 jaar oud) na 7411,1. Uit dit huwelijk een zoon, geen kinderen.

 



Aantekeningen bij Karel Martel Ook: Karel der Franken.
Karel Martel (Herstal, 23 augustus 676 - Quierzy, 22 oktober 741) was hof meier van het Frankische Rijk. Zijn bijnaam Martel (klemtoon op de laats te lettergreep) betekent hamer, namelijk die de Arabieren 'vermorzelde'.
Karel Martel werd geboren in Herstal in het huidige Wallonië, in België. Hij was een onechte zoon van Pepijn II en zijn concubine Alpaida. Hij wi st zich met zijn aanhang tegenover zijn jongere halfbroers, de Pepiniden en rechtmatige erfgenamen van de Pepijn II, door te zetten en werd daarm ee de stamvader van de Karolingische dynastie.
*.
Leven.
In de onzekere toestand na de dood van Pepijn in 714 had de Friese koni ng Radbod Utrecht heroverd op de Franken en met zijn vloot in 716 zelfs K eulen bedreigd tijdens de Slag bij Keulen, die de Friezen wonnen. De eers te overwinning na deze nederlaag was in 716 in de Slag bij Amel. Daar ver sloeg hij de Neustrische koning Chilperik II door een hinderlaag. In 717 maakte Karel Martel zich van de regering meester. Het jaar daarop verdre ef hij de Saksen en won waarschijnlijk ook Utrecht terug. In 734 verslo eg hij de Friezen in de Slag aan de Boorne, waardoor de rijksgrens bij de Lauwers kwam te liggen.
Karel Martel is het bekendst door zijn overwinning in de Slag bij Poitie rs in 732, die gezien wordt als de "redding van Europa van de Arabieren ". Martels Frankische leger versloeg een Arabisch leger, dat de islam tra chtte te verspreiden. Hoewel de Arabieren Europa niet geheel konden verov eren, slaagden ze er toch in het Iberisch Schiereiland en een groot deel van Zuid-Frankrijk te bezetten. Toch wordt door verschillende geschiedkun digen het belang van deze slag in twijfel getrokken. Sommige moderne hist orici zijn geneigd dit feit te relativeren en stellen dat vooral het rela tief koude klimaat van Frankrijk en de natuurlijke grenzen van Spanje er oorzaak van zijn dat de moslims zich terugtrokken.
Anderen, zoals de schrijver Rolf Palm, auteur van het boek genaamd De Ara bieren, betogen zelfs dat er geen sprake was van een slag om Poitiers, ma ar dat het een schermutseling betrof tussen het leger van Karel Martel en een groep Moorse soldaten die op de verkenningstocht waren naar de gou dschat bij het graf van Sint-Maarten te Tours.
De graftombe van Karel Martel, in de Saint-Denisbasiliek.Hier komt nog b ij dat de toenmalige Kalief in Damascus, Al-Walid ibn Abd al-Malik, aan de overste van generaal Tariq ibn al Ziyad, Musa bin Nusair, te kennen h ad gegeven niet geïnteresseerd te zijn in een invasie van West-Europa. Er wordt gespeculeerd dat de reden was dat de kalief van Damascus wilde v oorkomen dat hij (al dan niet gedeeltelijke) controle over delen van het rijk zou moeten verliezen wegens het buitenproportioneel uitdijen van h et rijk.
In het volgende decennium leidde Karel het Frankische leger tegen de oost elijke hertogdommen Beieren en Alemannië, en tegen de zuidelijke hertogdo mmen Aquitanië en Provence. Hij trad op in het conflict met de Saksen, m et gematigd succes, maar de volledige overwinning op de Saksen zou echt er voor zijn kleinzoon Karel de Grote zijn.
Karel Martel sterft op 22 oktober 741 in Quierzy, in het huidige departem ent Aisne (Frankrijk). Hij ligt nog altijd begraven in de Saint-Denisbasi liek te Saint-Denis, nabij Parijs.
*.
Huwelijken en kinderen.
Karel Martel was getrouwd met Rotrudis (690-724). Ze hadden de volgende kinderen:.
• H. Hadeloga (710-750) (?).
• Carloman (713-755),.
• Pepijn de Korte (714-768).
• Bernard (?-784) (onwettig).
• H. Landrada (?).
• Chiltrudis (716-754), gehuwd met hertog Odilo van Beieren (?-748), en m et Grifo (?-753).
• Oda.
Na de dood van Rotrudis in 724 huwde Karel Martel de Beierse Swanahilde. Uit dit huwelijk werd geboren:.
• Grifo (726-752).
Karel Martel had ook kinderen bij zijn maîtresse (Ruadheid).
• Bernard (geboren vóór 732-787).
• Hieronymus.
• Remigius, aartsbisschop van Rouen.
• Ian.

Uit deze relatie 4 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Hieronymus*727  †775  481 2 
2 Bernhard*732  †787  552 5 
3      0 0 
4      0 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Alpaida
Komt ook voor als Alpais en Chalpaida, geb. circa 654, zij komt in stukken voor tussen 690 en 705, ovl. na 705.


Aantekeningen bij Komt ook voor als Alpais en Chalpaida..
Van haar is niet veel bekend behalve dat zij reeds de tweede vrouw van Pepijn zal zijn geweest als die nog getrouwd is met Plectrude, de theorie dat zij eerder een concubine is dan zijn echtgenote ligt natuurlijk voor de hand, zij wordt door verschillende bronnen genoemd, o.a. de kroniek van Frédégaire waarin ze beschreven wordt als “noble et charmante”, maar aangezien deze kroniek geredigeerd is door Childebrand, broer van Karel Martel, is dit amper objectief te noemen.
Uit een tweede biografie van St. Landbert zal blijken dat deze kerkvorst Pepijn regelmatig zijn huwelijk met Alpaïde verwijt omdat Plectrude nog leeft, reden dat deze vermoord wordt op aanstichten zelfs van Alpaïde, het vervolg laat zich lezen als een –bloedige- roman, echter een uit die tijd daterende eerdere biografie van St. Landbert geeft aan dat Landbert vermoord wordt door handlangers van Dodo als wraak op de moord van Dodo’s ouders op instignatie van Landbert; Alpaïde wordt hierin wel genoemd als rechtmatige echtgenote van Pepijn maar zonder haar op enigerlei manier bij de moord te betrekken.

tr.
Chalpaide komt ook voor als Alpaida was de maitresse van Pippijn II van H erstal
met

Pippijn II van Herstal, zn. van Ansegisel van Metz en Begga (Abdes) van Landen, geb. in 635, Hofmeier van Austrasië en Neustrië. Hofmeier van Bourgondië tussen 680 en 714, ovl. (ongeveer 79 jaar oud) te Jupile Sur Meuse [Fra] op donderdag 16 dec 714, tr. (resp. ongeveer 35 en ongeveer 22 jaar oud) (2) circa 670 met Plectrudis Nn, geb. circa 648, ovl. (minstens 69 jaar oud) na 717. Uit dit huwelijk 3 zonen.


Aantekeningen bij Pippijn II van Herstal.
Zijn leven.
Pepijn II van Herstal, ook bekend onder de naam Pepijn de Middelste (Hers tal, 635 of 640 - Jupille-sur-Meuse, 16 december 714) was een Pepinidisc he hofmeier. Hij was de zoon van de Frankische hofmeier Ansegisus en van (de Heilige) Begga, een dochter van de Austrasische hofmeier Pepijn van L anden.
Als hofmeier van Austrasië, Neustrië en Bourgondië (Bourgondië van 680 t ot 714) kreeg hij het Frankische rijk steeds meer in zijn macht. De Merov ingische koning Theuderik III trachtte hem uit zijn post te ontslaan, ma ar werd verslagen bij Tertry in 687. Pepijn werd hierna de feitelijke lei der van Austrasië. Hij hield de andere Frankische koninkrijken onder controle. Zijn nazaten bleven hofmeiers, en zijn kleinzoon, Pepijn de Korte werd koning in 751.
Rond 670 trouwde Pepijn met Plectrudis om haar landen in het gebied rond de Moezel. De twee kregen twee kinderen. Deze kinderen waren zijn wetti ge kinderen en probeerden Karel Martel, de zoon van Pepijn bij zijn maîtr esse Alpaida, te beletten zijn vader als hofmeier op te volgen. Martel h ad echter de bevolking van Austrasië achter zich.
Karel Martel wordt de eerste van de Karolingen genoemd en de kinderen v an Plectrudis de laatste van de Pepiniden.
Pepijn van Herstal stierf op 16 december 714. Hij werd opgevolgd als hofmeier door Karel Martel.
Kinderen.
Getrouwd met Plectrude rond 670 (= Pepiniden):.
• Childebrand (stierf in 678-753).
• Drogo (ongeveer 695-708).
• Grimoald II (vermoord in 714).
Met zijn maitresse Alpaida (= Karolingen):.
• Karel Martel (23 augustus 686 - 22 oktober 741).
•.
Hofmeier.
oorspronkelijk de titel van het hoofd van het huishouden aan het hof van de Germaanse koninkrijken in de vroege middeleeuwen en zou vooral in de Frankische koninkrijken van de 7e en 8e eeuw aan het hof van de Merovingen aan belang winnen.
De maior schijnt oorspronkelijk de leider te zijn geweest van de onvrije leden (knechten, horigen) van het hof (vgl. maiorissa die instond voor het vrouwelijke personeel).[1] Zo blijkt uit een versie van de Salische Wet[2] dat de Seneschalk de hofmeier behandelt als "opperknecht". Het is pas in het Frankische rijk dat we de maior domus terugvinden als vaste functie binnen de hofhouding. Onder de Merovingische koningen was het niet ongebruikelijk dat er meerdere hofmeiers waren, waarbij zowel de koning, als de koning, de koningszonen en koningsdochter een hofmeier had.[3] Met de opdeling van het rijk in Neustrië, Austrië en Bourgondië werden er nu ook drie hofmeiers aangesteld om voor elke vorst zijn hofhouding te zorgen.[4] Het is in die periode dat de hofmeiers zowel de koninklijke goederen gaan beheren als aan het hoofd komen te staan van de trustis dominica (de koninklijke hofhouding bestaande uit edellieden).[5].
De hofmeier was aanvankelijk degene die de hofhouding van de Merovingische vorsten beheerde. Door het stijgend aantal zwakke en jeugdige vorsten op de troon aan het einde van de Merovingische periode, zagen de hofmeiers kans hun macht te vergroten. Ze namen deze geleidelijk over, waardoor er verschillende conflicten ontstonden. Het was uiteindelijk een familie van hofmeiers van Pippiniden (latere Karolingers) die de macht van de Merovingers overnam. Daarop volgde de definitieve machtsovername van Pepijn de Korte in 751 met goedkeuring van de paus.

Uit deze relatie 2 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Karel*686  †741 Quierzy [Fra] 554 12 
2 Childebrant     0 0 



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

van Begga
van Begga.

Chloduif
Chloduif, geb. circa 615, functie van 656 tot 696, ovl. circa 696.


Aantekeningen bij Chloduif.
De heilige Chlodulf (615 - rond 696) was een zoon van Arnulf van Metz en was, in opvolging van zijn vader, bisschop van Metz van 656 tot aan zijn dood. Hij wordt op 8 juni vereerd.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Martin
Martin, geb. circa 626, titel.



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Plectrudis Nn
Plectrudis Nn, geb. circa 648, ovl. (minstens 69 jaar oud) na 717.

tr. (resp. ongeveer 22 en ongeveer 35 jaar oud) circa 670
met

Pippijn II van Herstal, zn. van Ansegisel van Metz en Begga (Abdes) van Landen, geb. in 635, Hofmeier van Austrasië en Neustrië. Hofmeier van Bourgondië tussen 680 en 714, ovl. (ongeveer 79 jaar oud) te Jupile Sur Meuse [Fra] op donderdag 16 dec 714, relatie (1) met Komt ook voor als Alpais en Chalpaida, dr. van Ervik en Liuvigoto. Uit deze relatie 2 zonen.


Aantekeningen bij Pippijn II van Herstal.
Zijn leven.
Pepijn II van Herstal, ook bekend onder de naam Pepijn de Middelste (Hers tal, 635 of 640 - Jupille-sur-Meuse, 16 december 714) was een Pepinidisc he hofmeier. Hij was de zoon van de Frankische hofmeier Ansegisus en van (de Heilige) Begga, een dochter van de Austrasische hofmeier Pepijn van L anden.
Als hofmeier van Austrasië, Neustrië en Bourgondië (Bourgondië van 680 t ot 714) kreeg hij het Frankische rijk steeds meer in zijn macht. De Merov ingische koning Theuderik III trachtte hem uit zijn post te ontslaan, ma ar werd verslagen bij Tertry in 687. Pepijn werd hierna de feitelijke lei der van Austrasië. Hij hield de andere Frankische koninkrijken onder controle. Zijn nazaten bleven hofmeiers, en zijn kleinzoon, Pepijn de Korte werd koning in 751.
Rond 670 trouwde Pepijn met Plectrudis om haar landen in het gebied rond de Moezel. De twee kregen twee kinderen. Deze kinderen waren zijn wetti ge kinderen en probeerden Karel Martel, de zoon van Pepijn bij zijn maîtr esse Alpaida, te beletten zijn vader als hofmeier op te volgen. Martel h ad echter de bevolking van Austrasië achter zich.
Karel Martel wordt de eerste van de Karolingen genoemd en de kinderen v an Plectrudis de laatste van de Pepiniden.
Pepijn van Herstal stierf op 16 december 714. Hij werd opgevolgd als hofmeier door Karel Martel.
Kinderen.
Getrouwd met Plectrude rond 670 (= Pepiniden):.
• Childebrand (stierf in 678-753).
• Drogo (ongeveer 695-708).
• Grimoald II (vermoord in 714).
Met zijn maitresse Alpaida (= Karolingen):.
• Karel Martel (23 augustus 686 - 22 oktober 741).
•.
Hofmeier.
oorspronkelijk de titel van het hoofd van het huishouden aan het hof van de Germaanse koninkrijken in de vroege middeleeuwen en zou vooral in de Frankische koninkrijken van de 7e en 8e eeuw aan het hof van de Merovingen aan belang winnen.
De maior schijnt oorspronkelijk de leider te zijn geweest van de onvrije leden (knechten, horigen) van het hof (vgl. maiorissa die instond voor het vrouwelijke personeel).[1] Zo blijkt uit een versie van de Salische Wet[2] dat de Seneschalk de hofmeier behandelt als "opperknecht". Het is pas in het Frankische rijk dat we de maior domus terugvinden als vaste functie binnen de hofhouding. Onder de Merovingische koningen was het niet ongebruikelijk dat er meerdere hofmeiers waren, waarbij zowel de koning, als de koning, de koningszonen en koningsdochter een hofmeier had.[3] Met de opdeling van het rijk in Neustrië, Austrië en Bourgondië werden er nu ook drie hofmeiers aangesteld om voor elke vorst zijn hofhouding te zorgen.[4] Het is in die periode dat de hofmeiers zowel de koninklijke goederen gaan beheren als aan het hoofd komen te staan van de trustis dominica (de koninklijke hofhouding bestaande uit edellieden).[5].
De hofmeier was aanvankelijk degene die de hofhouding van de Merovingische vorsten beheerde. Door het stijgend aantal zwakke en jeugdige vorsten op de troon aan het einde van de Merovingische periode, zagen de hofmeiers kans hun macht te vergroten. Ze namen deze geleidelijk over, waardoor er verschillende conflicten ontstonden. Het was uiteindelijk een familie van hofmeiers van Pippiniden (latere Karolingers) die de macht van de Merovingers overnam. Daarop volgde de definitieve machtsovername van Pepijn de Korte in 751 met goedkeuring van de paus.

Uit dit huwelijk 3 zonen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
1 Childebrand*678  †753  751 0 
2 Drogo*695  †708  130 0 
3 Grimoald II  †714   0 0 

Childebrand
Childebrand , geb. in 678, graaf te Bourgondiè [Fra] voor 737, ovl. (ongeveer 75 jaar oud) in 753.


Aantekeningen bij Childebrand .
Volgens B.J. Jansen is deze Childebrand afkomstig uit een onbekende relatie van Pepijn.

tr.
met

Nn .
')}