Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Hendrik III van Hessen
Hendrik III van Hessen, geb. in 1440, ovl. (ongeveer 43 jaar oud) in 1483.


Aantekeningen bij Hendrik III van Hessen.
Hendrik III van Hessen, (1441-1483), bijg. de Rijke, was een zoon van landgraaf Lodewijk I van Hessen en Anna van Saksen. Na het overlijden van zijn vader in 1458 werd hij landgraaf over Opper-Hessen of Hessen-Marburg. In 1458 was hij gehuwd met Anna van Katzenellenbogen, dochter van graaf Filips van Katzenellenbogen, en was vader van:.
• Lodewijk III van Opper-Hessen (-1478).
• Willem III van Hessen (-1500).
• Elisabeth (1466-1523), in 1482 gehuwd met Johan V van Nassau-Dillenburg (1455-1516).
• Mathildis (1473-1505), in 1489 gehuwd met hertog Jan II van Kleef (1458-1521).


Herman
Herman , geb. in 1449. Herman werd aartsbisschop van Keulen, ovl. (ongeveer 59 jaar oud) in 1508.


Elisabeth
Elisabeth , geb. in 1453, ovl. (ongeveer 36 jaar oud) in 1489.

tr.
met

Johann III van Nassau-Weiburg, geb. in 1441, ovl. (ongeveer 39 jaar oud) in 1480.


Johann III van Nassau-Weiburg
Johann III van Nassau-Weiburg, geb. in 1441, ovl. (ongeveer 39 jaar oud) in 1480.

tr.
met

Elisabeth , dr. van Lodewijk I van Hessen en Anna van Saken, geb. in 1453, ovl. (ongeveer 36 jaar oud) in 1489.


Hendrik III van Brunswijk-Lüneburg
Hendrik III van Brunswijk-Lüneburg, ovl. in 1416.


Aantekeningen bij Hendrik III van Brunswijk-Lüneburg.
Hendrik II van Brunswijk-Lüneburg (-1416), bijg. de Milde, was een zoon van hertog Magnus II van Brunswijk en Catharina van Anhalt-Bernberg. In 1373 volgde hij zijn vader op als hertog van Brunswijk-Lüneburg en slaagde er in om de Lüneburgse successieoorlog met de hertogen van Saksen-Wittenberg te beëindigen. Er werd overeengekomen om afwisselend Lüneburg te besturen en wederzijdse huwelijken tussen de vorstelijke huizen van Lüneburg en Saksen af te sluiten. De strijd om de erfopvolging werd pas beëindigd door het overlijden van Wenceslaus van Saksen. Hendrik bestuurde nu samen met zijn broer Bernhard Lüneburg, terwijl de oudste broer Frederik Wolfenbüttel bestuurde. Toen deze in 1400 overleed, volgden Hendrik en Bernhard hun broer op in Wolfenbüttel, vooraleer het tot een verdeling kwam, waarbij Hendrik in 1409 Lüneburg verwierf.
Hendrik was gehuwd met :.
• Sophia van Pommeren, dochter van hertog Wratislaus VI van Pommeren,.
• Margaretha van Hessen (1389-1446), dochter van landgraaf Herman II van Hessen, in 1409,.
en werd vader van:.
• Willem I (1392-1482).
• Catharina (1395-1442), gehuwd met keurvorst Frederik I van Saksen (1370-1428).
• Hendrik (1411-1473).

tr.
met

Margaretha , dr. van Herman II van Hessen en Margaretha van Hohenzollern, geb. in 1389, ovl. (ongeveer 57 jaar oud) in 1446.


Otto I van Göttingen
Otto I van Göttingen, ovl. in 1463.


Aantekeningen bij Otto I van Göttingen.
Otto van Brunswijk-Göttingen (1380-1463) , bijg. de Eénogige, was de enige zoon van hertog Otto VI van Brunswijk-Göttingen en Margaretha van Gulik. In 1394 volgde hij zijn vader op als hertog van Göttingen. Zijn vader had hem een financieel bankroete en politiek gedesorganiseerde staat staat nagelaten. Hij slaagde er wel in zijn land politiek te herorganiseren, maar lukte er niet in het finaciële evenwicht te herstellen. In tegenstelling tot zijn vader, sloot hij een bondgenootschap met de steden, tegen de roofridders. Om aan geld te raken leende hij geld bij zijn Brunswijkse neven, maar moest hen wel de erfenis van Göttingen beloven. In 1435 trok hij zich al feitelijk terug uit het bestuur en liet dat over aan de standen. Otto was gehuwd met Agnes van Hessen (1391-1471), dochter van landgraaf Herman II van Hessen, en was de vader van Margaretha.
Na een opvolgingsstrijd, werd in 1442 overeengekomen dat Otto Uslar mocht behouden, zijn echtgenote bekwam Münden, Dransfeld en Sichelstein. Seesen en Gandersheim gingen naar Brunswijk. Willem I kreeg de toezegging van zijn broer, Hendrik, dat hij tot bij de dood van Otto het bestuur over Göttingen mocht waarnemen.

tr.
met

Agnes , dr. van Herman II van Hessen en Margaretha van Hohenzollern, geb. in 1391, ovl. (ongeveer 80 jaar oud) in 1471.


Doedens Assa
in
Parenteel van Tyacko Tiddinga.

Doedens Assa.

tr. (Hillebrant hoogstens 62 jaar oud) (1) voor zondag 9 dec 1612
met

Hillebrant Bauckens, zn. van Baucko Eppens en Kenne Sigers, geb. circa 1550, G, student te Genéve van 1584 tot 1585, eigenerfde te Farmsum [Gr] tussen 1586 en 1589, student in Heidelberg op zaterdag 24 feb 1590, redger in verschillende rechtstoelen vanaf 1595, ovl. (minstens 66 jaar oud) na woensdag 3 feb 1616, tr. (1) met Hemme Luwerts Bunninga. Uit dit huwelijk 7 kinderen.


Aantekeningen bij Hillebrant Bauckens.
In 1581 tekent hij met zijn broer Eppo Bauckens de verklaring tot handhaving van de Gereformeerde godsdienst en de afzwering van Philips II. Student in Genčve 1584/5, waarna hij weer enkele jaren in Farmsum als eigenerfde genoemd wordt. Hij laat zich op 24 februari 1590 in Heidelberg aan de universiteit inschrijven. Vanaf 21 februari 1595 wordt hij regelmatig als redger genoemd. Hij is overleden tussen 3 februari 1616 en 19 oktober1619.

tr. (2)
met

Wierts Reent. Hij bezit land in Winschoten aan het Zuiderveen op 29 okt. 1586.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Boelo     



Bronnen:
1.Geboorte, overleden: De Nederlandse Leeuw (O.D.J.Roemeling); 101:134 (198 4), S511


Wierts Reent
Wierts Reent. Hij bezit land in Winschoten aan het Zuiderveen op 29 okt. 1586.

tr.
met

Doedens Assa, dr. van Doedo Tyarcks en Hemme N, tr. (1) met Hillebrant Bauckens. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Boelo     


Boelo Reendt
Boelo Reendt.


Tyarck Doedens
Tyarck Doedens, ovl. in 1595.



Bronnen:
1.Geboorte, overleden: De Nederlandse Leeuw (O.D.J.Roemeling); 101:134 (198 4), S511


Tyawe Doedens
Tyawe Doedens.



Bronnen:
1.Geboorte, overleden: De Nederlandse Leeuw (O.D.J.Roemeling); 101:134 (198 4), S511


Nn Nn
Nn Nn.

tr.
met

Memmo Tyarcks, zn. van Tjark Memmes en NN Nn, ovl. voor zaterdag 20 jan 1607.


Aantekeningen bij Memmo Tyarcks.
Hij wordt voor het eerst genoemd in 1571 te Winschoten en op 29 oktober komt hij samen voor met zijn broerf Doedo inzake land te Winschoter Zuiderveen.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Tyarck  †1618   


Tyarck Memmes
Tyarck Memmes, ovl. tussen dinsdag 10 jul 1618 en donderdag 20 jul 1623 .

tr.
met

Sybens Renske.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Martijen*1599 Winschoten [Gr] †1632  33


Sybens Renske
Sybens Renske.

tr.
met

Tyarck Memmes, zn. van Memmo Tyarcks en Nn Nn, ovl. tussen dinsdag 10 jul 1618 en donderdag 20 jul 1623 .

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Martijen*1599 Winschoten [Gr] †1632  33


Martijen Tjarcks
Martijen Tjarcks (Tyarcks), geb. te Winschoten [Gr] circa 1599, ovl. (minstens 33 jaar oud) tussen maandag 1 mrt 1632 en maandag 8 mrt 1638  (1633), begr. (1638).

Gerichtsdienaar te Winschoten [Gr], tr. (resp. ongeveer 19 en ongeveer 20 jaar oud) te Winschoten [Gr] op woensdag 11 jul 1618
met

Luppo Tonckertsz, zn. van Tonkert Tammens en Aijlcke Ockens, geb. te Winschoten [Gr] in 1598, hij is gerechtsdienaar in Winschoten, hij wordt genoemd als diaken te Winshoten op woensdag 19 dec 1635, is ook diaken te Winschoten [Gr] op zaterdag 11 jul 1637, ovl. (minstens 66 jaar oud) te Winschoten [Gr] tussen donderdag 3 apr 1664 en zondag 23 nov 1664 , tr. (2) met Euwke Aeitiens (Aeytens). Uit dit huwelijk 6 kinderen, tr. (3) met Haycke Edzens (Edsens). Uit dit huwelijk een zoon.

Aantekeningen bij Luppo Tonckertsz en Martijen Tjarcks

Hij en zijn eerste vrouw transporteren 21 april 1632 hun erfdeel in land, geërfd van zijn broer Hayo Tonckens, aan Mello Feckens en diens vrouw Meynste (een zuster van Hayo's vrouw). Op 26 december 1637 ruilt hij met zijn zwager Phebo Aelckens en zuster Bylcke land, behoord hebbende aan zijn zuster Tamke. Het HC wordt afgesloten op 10 juli 1618 te Winschoten.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Aylcke*1605  †1653  48


Nn
Nn 1,1, onbekende relatie.

tr.
met

Arnulf (Arnulf der Franken) van Karinthië2,1, zn. van Karloman van Frankrijk en Liustvind van Nordgau, geb. in 8502,2,2,
Markgraaf te Karinthië [Kar] in 876,
Het hertogdom Karinthië was een hertogdom binnen het Heilige Roomse Rijk. Later werd het één van de Oostenrijks-Hongaarse kroonlanden in Cisleithanië.

Het behoorde tot de Oostenrijkse monarchie. Het kroonland omvatte de huidige Oostenrijkse deelstaat Karinthië, de gelijknamige Sloveense regio (Koroška) en het huidige Italiaanse Val Canale. De bevolking was grotendeels Duits- en Sloveenstalig met een kleine minderheid Friulanen in Val Canale.

Na de Eerste Wereldoorlog kwam in een referendum in Karinthië naar voren dat het merendeel van de bevolking bij de republiek Oostenrijk wilde horen. De doorslag gaven de Slovenen, die de meerderheid van de bevolking in dit referendumgebied uitmaakten. De steun werd onder meer verkregen door garanties van Oostenrijkse politici om de Sloveense taal in bestuur en onderwijs ook in de toekomst te respecteren.
koning te Lotharingen [Dui] van 882 tot 895, koning van de Oost Francië van 887 tot 899, koning te Beieren [Deu] van 888 tot 897, koning te Italië van 894 tot 899, keizer van 896 tot 899, ovl. (ongeveer 49 jaar oud) te Regensburg [Deu] op woensdag 8 dec 8992,2, begr. te Regensburg [Deu] St. Emmeram, relatie (1) met Nn 1. Uit deze relatie een zoon, tr. (2) met Nn 1. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (3) met Elnirat Nn1. Uit dit huwelijk een dochter, tr. (5) met Oda van Hessengouw1. Uit dit huwelijk een zoon.

 



Aantekeningen bij Arnulf van Karinthië.
Arnulf van Karinthië (?, 850 - Regensburg, 8 december 899), koning van Oost-Francië en Lotharingen, later ook (tegen)koning van Italië en (tegen)keizer, wordt geboren als onwettige zoon van koning Karloman van Oost-Francië en Liutwindis (van onbekende afkomst).
*.
Oost-Francië.
Arnulf is een neef van Karel III van Oost-Francië, bijgenaamd de Dikke. Als deze in 887 wordt afgezet volgt Arnulf van Karinthië hem op als koning van Oost-Francië.
*.
Maar ook Arnulf kent opvolgingsproblemen. Bij gebrek aan een wettige opvolger vraagt hij in 889 op een rijkslanddag in Forchheim zijn beide bastaardzonen, Zwentibold (geboren. ca. 870 uit zijn relatie met Winburg) en Ratold (geboortedatum en moeder onbekend), als opvolgers in Oost-Franken te erkennen.
Ondanks tegenwerking van de adel krijgt hij het voor elkaar dat het rijk onder beiden zou worden verdeeld. Er volgt erkenning, maar de verzamelde heren wensen wel mee te regeren. De adel stelt ook als voorwaarde dat, als er alsnog een wettige zoon geboren zou worden, de regeling aangepast moest worden. Arnulf trouwt in 888 met de achttien jaar jongere Konradijnse Oda, dochter van graaf Berengar van Hessengouw. In 893 wordt de zo vurig gewenste wettelijke erfopvolger alsnog geboren: Lodewijk IV van Oost-Francië, bijgenaamd het Kind.
Eén van de belangrijkste wapenfeiten van Arnulf van Karinthië is dat hij in 891 een einde maakt aan de overheersing van de Noormannen door ze bij Leuven te verslaan. De meeste Noormannen trokken daarna zich terug tot Boulogne. Anderen bleven echter, integreerden en vermengden zich met de autochtone bevolking.
Ondanks het feit dat er in 893 een wettige erfopvolger geboren werd, zet Arnulf in 895 zijn volwassen bastaardzoon Zwentibold in Lotharingen op de troon. Deze wordt gekroond als koning van Lotharingen. In datzelfde jaar helpt Zwentibold hertog Odo van Parijs het West-Frankische koninkrijk te veroveren op Karel III. Een strijd zonder onmiddellijk succes, waarop Karel III op zijn beurt in 895 en 896 Lotharingen binnenvalt. Zwentibold maakt als koning van Lotharingen twee belangrijke fouten: de eerste is de confisquatie van de graafschappen van de broers Matfried IV en Gerhard van Gulikgouw. In 898 maakt hij een tweede fout door Reginar I Langhals, zijn machtigste graaf, plotseling als raad af te zetten ten gunste van de inmiddels in ere herstelde Gerhard van Gulikgouw. Reginar komt meteen in opstand en verschanst zich in Durfos aan de oevers van de Maas. Een strafexpeditie naar Reginar en zijn Lotharingse trawanten loopt op een fiasco uit, wegens de ontoegankelijkheid van het gebied. Na de mislukte belegering loopt Reginar over naar Karel de Eenvoudige, koning van de West-Franken, en belooft hem trouw. Reginar I trouwt met Karels zuster Ermentrud en haalt hem over om Lotharingen binnen te vallen. Ook deze expeditie is niet beslissend.
Zonder de bescherming van zijn vader is Zwentibold 'aangeschoten wild'. Al zijn graven (leenmannen) laten hem in de steek, waarop de Lotharingse adel, met Reginar I voorop, de dan zevenjarige erfopvolger Lodewijk het Kind uitnodigt om koning van Lotharingen te worden.
Op 13 augustus 900 sterft Zwentibold bij een poging om zijn verloren koninkrijk terug te krijgen, in een veldslag aan de Maas bij Susteren. Hij werd begraven in de abdij van Echternach.
*.
Koning en keizer in Rome.
In 888 trok hij naar Italië, om er na de dood van Karel III de Italiaanse koningstitel van Berengarius I van Friuli te betwisten. Berengar verloor zijn kroon echter aan hertog Guido van Spoleto. Na diens dood in 894 bezette Arnulf opnieuw Noord-Italië, verloor het in 895 opnieuw aan Berengar en Lambert II van Spoleto. Na Lamberts afzetting kroont Paus Formosus hem in 896 tot Rooms keizer (tegenkeizer). Deze kroning werd in 898 door paus Johannes IX ongeldig verklaard. Het jaar daarop sterft hij. De keizer werd begraven te Saint-Emmeran.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Ratold     



Bronnen:
1.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.Afgeschermd, Wikipedia


Ratold van Karinthië
Ratold van Karinthië.

  • Vader:
    Arnulf (Arnulf der Franken) van Karinthië1,2, zn. van Karloman van Frankrijk en Liustvind van Nordgau, geb. in 8501,1,1,
    Markgraaf te Karinthië [Kar] in 876,
    Het hertogdom Karinthië was een hertogdom binnen het Heilige Roomse Rijk. Later werd het één van de Oostenrijks-Hongaarse kroonlanden in Cisleithanië.

    Het behoorde tot de Oostenrijkse monarchie. Het kroonland omvatte de huidige Oostenrijkse deelstaat Karinthië, de gelijknamige Sloveense regio (Koroška) en het huidige Italiaanse Val Canale. De bevolking was grotendeels Duits- en Sloveenstalig met een kleine minderheid Friulanen in Val Canale.

    Na de Eerste Wereldoorlog kwam in een referendum in Karinthië naar voren dat het merendeel van de bevolking bij de republiek Oostenrijk wilde horen. De doorslag gaven de Slovenen, die de meerderheid van de bevolking in dit referendumgebied uitmaakten. De steun werd onder meer verkregen door garanties van Oostenrijkse politici om de Sloveense taal in bestuur en onderwijs ook in de toekomst te respecteren.
    koning te Lotharingen [Dui] van 882 tot 895, koning van de Oost Francië van 887 tot 899, koning te Beieren [Deu] van 888 tot 897, koning te Italië van 894 tot 899, keizer van 896 tot 899, ovl. (ongeveer 49 jaar oud) te Regensburg [Deu] op woensdag 8 dec 8991,1, begr. te Regensburg [Deu] St. Emmeram, relatie (1) met Nn 2. Uit deze relatie een zoon., tr. (2) met Nn 2. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (3) met Elnirat Nn2. Uit dit huwelijk een dochter., tr. (5) met Oda van Hessengouw2. Uit dit huwelijk een zoon., tr. (4).
 



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Anna Sophia Amalie Charlotte von Berchem
in
Genealogie van Rypert Ripperda.
Parenteel van Rypert Ripperda.

Anna Sophia Amalie Charlotte von Berchem.

tr.
met

Werner Friedrich Abraham von Arnim.


Franz Focken
Franz Focken, geb. in 1677, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) in 1731.


Tonckert Luppens
Tonckert Luppens.

')}