|
Artikelaankondigingen worden geplaatst in volgorde van datum (nieuwste bovenaan):
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
In dit artikel gaan geschiedenis en genealogie weer eens hand in hand. Je kunt er gegevens vinden over bestaande en verdwenen boerderijen, alsmede genealogische feiten over de bewoners daarvan. Ook Oude- en Nieuwe Statenzijl, Finsterwolderhamrik en de Carel Coenraadpolder komen in dit artikel voor. Foto: Eén van de boerderijen van Menso Delger.
|
|
|||
|
|
|||
Met name gaat het hierbij om foto's van Christus en extra foto's van Maria (met dank aan Jur Kuipers).
|
|
|||
In dit artikel gaan we in op de ervaringen die leerlingen vroeger hebben opgedaan bij de schooltandarts die zonder verdoven melktanden trekt, boort en de gaatjes vult. Sommige kinderen verstoppen zich op de wc of in het fietsenhok om te ontkomen aan deze beul die zwijgzaam zonder aarzelen boort en trekt. Inderdaad hebben veel kinderen er een trauma aan overgehouden. Lees en huiver!
|
|
|||
Jarges is een uit Stavoren afkomstige familie. Bij soeverein besluit van 28 augustus 1814 wordt mr. Joost Jarges (1760-1845) benoemd in de ridderschap van Groningen en daarmee lid van de Nederlandse adel; hij blijft ongehuwd zodat met hem het 'adellijke geslacht' in 1845 uitsterft. Afbeelding links: Zegel van abt Everhardus Jarges
|
|
|||
In de provincie Groningen zijn niet veel middeleeuwse sculpturen bewaard gebleven. De bekende voorbeelden zijn schaars en worden in kunsthistorische context getypeerd als 'provinciaal en primitief'. De hier besproken voorbeelden echter zijn van hoge kwaliteit, zodat ze voor de regio een waardevolle aanvulling vormen. De gevonden fragmenten moeten op basis van de gelaatskenmerken van Maria en de aanwezigheid van een gekruisigde Christus worden gezien in de context van een zogenaamde 'Calvariegroep'. Zo'n groep bestaat gewoonlijk uit een gekruisigde Christus in het midden, met links Maria en rechts Johannes de Evangelist. De groep ontleent zijn naam aan de berg waarop Christus is gekruisigd. Mocht je nog meer foto's hebben van de sculpturen, dan houd ik me aanbevolen!
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
Hier ontstaan de verveningen en wordt een begin gemaakt met het ontginnen van turf. Zo ontstaat ook hier een veenborg, genaamd Welgelegen. Lees ook eens de BLOG.
|
|
|||
|
|
|||
Tegenwoordig kijk ik samen met velen met andere ogen naar kerkhoven. We maken ons druk over hoe slecht de oude graven er aan toe zijn. Nu zien we op veel kerkhoven grafstenen die prachtig zijn gerestaureerd, zoals op de afbeelding hiernaast. Je moet echter wat verder kijken om te zien dat er een verhaal schuilt achter die zwarte letters. Vooral als je ziet dat hier twee personen begraven liggen, namelijk Anje Udema en haar zoon. Het zal toch niet toevallig zijn als we dan ook nog lezen dat beide personen exact op dezelfde datum zijn overleden. Wat is er gebeurd? Letty Hartman uit Zuidbroek herinnert zich de namen op deze grafsteen en ontdekt een bijzonder verhaal. Dat verhaal heb ik verder uitgewerkt en dan komen we achter veel geheimzinnigheid achter deze steen die op het kerkhof van Zuidbroek staat en komen we zelfs terecht bij een voormalige molen die op de Middendijk boven Drieborg in de Kroonpolder heeft gestaan. (Foto links: Onlinebegraafplaatsen.nl)
|
|
|||
Omdat hoogholtjes ook wel van staal of beton gemaakt zijn, spreekt men ook wel. voor de grap, van ‘hoogiezertje’ of ‘ hoogbetonje’. In Friesland en het westen van Nederland hebben dergerlijke bruggetjes weer een andere naam. Het artikel toont circa twaaf verschillende hoogholtjes, vooral in de provincie Groningen.
|
|
|||
|
|
|||
Waar het dan wel mee te maken heeft, lees je in dit artikel. Bij het openen ervan zie je waarschijnlijk aan de afbeelding bovenaan de pagina van het artikel al wat het is, waar het mee te maken heeft, waar het wordt gemaakt en door wie. Inderdaad, Fladderak is typisch Gronings. Er wordt veronderdersteld dat Fladderak in Onderdendam is ontdekt en dat je er rode wangetjes van kunt krijgen.
|
|
|||
|
|
|||
1. Groene Mannen in oude Groninger kerken Daarbij beperk ik mij in het eerste artikel over een aantal Groene Mannen in Groninger kerken, en in het tweede artikel wordt wereldwijde informatie gegeven.
|
|
|||
Verder gaat het niet alléén over de geschiedenis, maar kijken we ook en vooral hoe de Eemshaven er tegenwoordig uitziet. Een aantal weken geleden ben ik zelf naar het noorden gereisd om met eigen ogen te zien wat er van de Eemshaven is geworden. Daarbij valt vooral de indrukwekkende grootte van de datacenter van Google op. Het datacenternetwerk wordt nog verder uitgebreid om te voldoen aan de eisen voor diensten zoals Gmail, Zoeken en YouTube. De investering van Google is sinds 2016 is 2,5 miljard euro.
|
|
|||
Met dank aan Letty Hartman is er vandaag een update geplaatst over de indrukwekkende tekst op een grafsteen aan de oostzijde van de kerk te Zuidbroek van Riemke Bosscher.
|
|
|||
De fotograaf Jur Kuipers, die de foto's op deze pagina heeft gemaakt, moet er even tussenuit en komt zo op de kerkhof van Zuidbroek terecht. Het 'hakt er wel even in' op de Eerste Kerstdag 2020 vroeg in de middag. Voor vrouwen is het in vroegere dagen levensgevaarlijk om zwanger te zijn, laat staan een kind te baren. De arme vrouw die hier ligt is nog maar elf maanden getrouwd en overlijdt negen dagen na de geboorte van haar kindje… Hoe het met dat kindje is gegaan verhaalt de steen niet..…, maar de archieven zijn daarover duidelijker.....
De warme kleur aan de achterzijde van de steen (met tekst) komt door het dan aanwezige licht en omdat die steen nat is.
|
|
|||
De kerk ligt aan de Breeweelsterweg, waarvan de toren uit de 15e-eeuw al van verre opvalt. Deze is dan ook een baken voor de schepen op het wad. De bovenkant sneuvelt in 1815 en is daarna voorzien door een opvallende opvolger in fel geel en rood. In de toren is nog graffiti aanwezig van de Franse soldaten die in 1810 in de kerk gelegerd zijn geweest. Aan de binnenkant is er veel in de kerk te zien. Vooral het wapen op de herenbank is een bezienswaardigheid op zich. Ook de grafzerken in de kerk verdienen aandacht. Buiten de kerk liggen slingerpaden van de vroegere slingertuin, waarover veel te doen is geweest. Reeds in 1870 is de slingertuin regelmatig onderwerp van gesprek, omdat men het onderhoud ervan nogal duur vindt.
|
|
|||
Verder weten we niet waar de letters H.G. voor staan en zien we dat een groot gedeelte van de deze grafsteen in een ietwat blauwachtige kleur is geverfd. Wie goed kijkt ziet dat de onderkant van de steen niet geverfd is en als we de afbeelding vergroten zijn rechtsonder 'lopers' te zien. Daardoor weten we dat de steen waarschijnlijk niet lang geleden in die blauwachtige kleur is geschilderd. De reden daarvan weten we niet en we zullen er ook nooit achterkomen wat er op deze steen verder zichtbaar is geweest. De wandelaar zal deze steen aan de westzijde van de kerk te Noorddijk verder voorbij lopen om te ook de andere grafstenen uit vervlogen tijden te gaan bekijken, want er is nog veel meer te zien op het oude kerkhof van Noorddijk. Als we vervolgens verder lopen en ons omdraaien zien we op de achterkant van de zerk een tekst staan, van boven naar beneden. Dit is wel een zeer merkwaardige tekst. Tijd op dit verder uit te zoeken.... Je leest er alles over in dit artikel met dank aan Jur Kuipers.
|
|
|||
Het nieuwe artikel gaat over de geschiedenis van het dorp Hornhuizen dat in de gemeente Het Hogeland ligt. Hornhuizen is maar een klein dorp met slechts ongeveer 120 inwoners. Desondanks valt er veel over Hornhuizen te vertellen. De oudste vermelding komen we tegen in 1247. Er zijn niet veel dorpen in Groningerland die zo oud zijn. Het dorp beschikt over een aantal mooie rijksmonumenten en er valt nog best wat te beleven in dit dorp dat ten westen van Pieterburen ligt en ten noorden van Leens, vlakbij de dijk langs de Waddenzee.
|
|
|||
|
|
|||
De Diepswal is, naast de Torenstraat, destijds de belangrijkste winkelstraat geweest van Scheemda. Naast een aantal kroegen is er een bakkerij, zijn er verschillende kruidenierswinkels en een slagerij geweest. De moderne slagerij van Bamberg is een begrip in Scheemda en omstreken in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog.
|
|
|||
Dit is de geschiedenis van Lutje Loug. Een buurtschap dat is onstaan in de polder, daar waar eerst een zijl is geweest, een winkel, een schooltje en een smid. Dat is ook allemaal te danken aan het riviertje de Olle Geut dat nog steeds als een beekje door het landschap meandert. In juni 2019 is het 250 jaar geleden dat de Oostwolderpolder is ingepolderd en Lutje Loug ontstaat. Het is bijna onvoorstelbaar dat zovelen in de buurschap dit hebben kunnen vieren.
|
|
|||
Aan het Winschoterdiep hebben in het verleden vele scheepswerven gelegen. Daarvan zijn er nog slechts enkele over. De overgebleven werven hebben hun orderportefeuille nog steeds goed gevuld. De scheepsbouwers staan echter onder grote druk van mileuorganisaties die vinden dat de werven watervervuilers zijn. Het bijzondere aan de werven is, dat ze dwarshellingen hebben, waardoor het te water laten elke keer weer een groot spektakel is.
|
|
|||
Dit is gebeurd met hulp van een gestroomlijnde organisatie, waar diverse prominente Nederlanders, die met Duitsland hebben gesympathiseerd, onderdeel van hebben uitgemaakt. De spil in deze immense machinerie is Omnia Treuhandgesellschaft m.b.H. geweest. Vele tienduizenden Joodse ondernemingen zijn leeggeroofd en verkocht. Tot de Tweede Wereldoorlog heeft Winschoten een opvallend grote en bloeiende Joodse gemeenschap gekend. In 1941 vallen de Joodse ondernemingen in Winschoten ten prooi aan Omnia en een jaar later wordt de Joodse bevolking afgevoerd. Joods Winschoten is de oorlog nooit meer te boven gekomen. In Omnia en het einde van de Joodse gemeenschap in Winschoten worden de feiten onthuld van de medogenloze verwijdering van de Joden uit de Winschoter gemeenschap.
|
|
|||
Trijntje is de verteller achter 'het boek van Trijntje Soldaats'. Dat boek is niet door haar zelf geschreven. Het is een 11-jarig jongetje geweest dat de verhalen van Trijntje heeft opgeschreven in een schrift. Die verhalen zijn later in een boek verschenen. Het bijzondere is, dat dit verhalenboek het eerste sprookjesboek is dat in het Nederlands is geschreven. Daarvoor zijn er natuurlijk wel de sprookjes geweest van moeder De Gans (wie kent ze niet) en andere boeken, maar die zijn allemaal geschreven in een vreemde taal en daarna vertaald in het Nederlands. Daarom is het boek van Trijntje Soldaats zo bijzonder en daarom is het dorp Ezinge zo trots op deze vrouw en daarom hebben vrijwilligers in 2018/2019 een tentoonstelling over Trijntje gemaakt. Het is een tentoonstelling geweest om haar te eren en om ons te laten weten wie Trijntje Soldaats nu eigenlijk is geweest.
|
|
|||
Achter de facade bevindt zich de facade van de Bergpoort uit Deventer. Het zijn dus niet de complete poorten die we nog kunnen zien, doch slechts de voorkant ervan. In het artikel over de Herepoort is ook een foto te zien waar je de vrijwel complete poort door de stadswal wél kunt kunt waarnemen. Het betreft een foto van vóor 1878.
|
|
|||
De eerste Poelepoort van de stad is afgebroken en er is een tweede poort gebouwd die later ook weer is afgebroken. Eigenlijk is er zelfs een derde Poelepoort geweest. Het betreft een replica die gebouwd is om het Gronings Ontzet te vieren in 1879. Dit verhaal toont ook alle foto's van de Poelepoort die ik heb kunnen vinden en die rechtenvrij zijn. Aan het eind van dit artikel bevindt zich een lijst van personen met namen en plaatsen van huizen die in de nabijheid van de Poelepoort hebben gewerkt en gewoond. Daarmee hoop ik tegemoet te komen aan de lezers die behalve de geschiedenis ook graag een stukje genealogie mee willen nemen.
|
.jpg "JEen uitgebreid artikel over de Poelepoort van Groningen.")
|
|||
Tientallen optredens ben ik tegengekomen in de kranten, van het noorden tot Zuid-Limburg, in België en vooral ook in Duitsland waar ze veel heeft opgetreden met het bekende orkest van Werner Müller. Maar in de loop van 1967 komt er niets meer van Janneke in de pers voor. Pas bijna 20 jaar (!) later lezen we een verontrustend verhaal in De Telegraaf. Het artikel is daarom aangepast en flnk uitgebreid. Hoe is het afgelopen met Janneke Peper die maar enkele jaren successen heeft gekend. Wat is er van haar geworden en hoe is het nu met haar. Je leest het allemaal in dit artikel.
|
|
|||
|
|
|||
Op school is verder weinig vertier in de aula, maar één keer nodigt de directeur Janneke uit om in de aula te komen zingen. Haar vader begeleidt haar op de piano. Zij zit dan al niet meer op school. Het is in het begin van haar korte carrière. Ik weet nog goed dat het toen zo schuchtere en iele meisje (dat vlakbij de school woont) er het beste van probeert te maken, zonder dat er een microfoon met versterker aan te pas komt.
|
|
||
|
|
|||
Foto hiernaast: De kruisjes geven aan waar de kazematten hebben gestaan.
|
|
|||
Foto hiernaast: Hermannus Klaas Westerhoff in Nieuwolda op wacht bij het begin van de oorlog. Hij komt om het leven op 10 mei 1940 bij de Duitse inval.
|
|
|||
Met tientallen andere Nieuwolders moet zij rennen voor haar leven. Zestien dagen zijn ze op de vlucht. Te trekken door het open veld, schuilen in sloten en slapen onder de blote hemel. Trijntje Boven houdt op haar vlucht een dagboek bij. Trijntje is 24 jaar oud als ze dit dagboek schrijft. Foto hiernaast: Trijntje Boven-Meijering met haar oudste zoon Jan en hun herdershond in Woldendorp.
|
|
|||
Zijn zoon Bindert schrijft vertelt in dit verhaal over hoe zijn vader, nadat hij zich verstopt heeft in de schuur, wordt opgepakt en weggevoerd: met slechts een laatste kus kunnen zijn familieleden afscheid van hem nemen. Foto hiernaast: Het graf van Berend Klaas Bosma op de begraafplaats van Nieuwolda.
|
|
|||
'De bevrijding van Nieuwolda' is een verhaal gezien door de ogen van de 10-jarige Riekus die in Nieuwolda de bevrijding van 1945 meemaakt. Hij ontvlucht met zijn ouders het dorp omdat het gevaar dichtbij komt. Lopend door het veld komen te terecht in Midwolda. Foto hiernaast: Militairen van de Luftwaffe poseren bij een kapotgeschoten kazemat op 10 mei 1940.
|
|
|||
|
|
|||
Omdat het klooster Menterwolde (Nieuwolda) en het Sint Bernardusklooster van Aduard gerelateerd zijn aan genoemde kloosters, hebben deze twee verhalen een update ondergaan. Behalve van het klooster te Aduard, waar de ziekenzaal van het klooster, nu een (Hervormde) kerk, zijn er geen zichtbare overblijfselen in de omgeving van de voormalige kloosters en kloosterterreinen in het landschap aanwezig. Afbeelding hiernaast: Baamsum 3: boerderij 't Grijze Monnikenklooster.
|
|
|||
De boerderij is genoemd naar het geslacht Feddema, maar daarvóór hebben de geslachten Luirts en Boelens er gewoond. Er is getracht een artikel te schrijven dat zowel interresant kan zijn vanwege de geschiedenis als vanwege genealogische feiten. Het verhaal is niet geheel compleet, daarom zijn aanvullingen van harte welkom.
|
|
|||
Daarom volgt hier de complete kwartierstaat, de kwartierstaat van Alida Houwina Huising. Hierin zijn de generaties I tot en met IV opgenomen. Helaas ontbreken hierin de meeste bronvermeldingen. Met dank aan Piet Borghardt.
|
|
|||
|
|
|||
En wie beschildert voor Pasen thuis nog zelf de echte eitjes? Ik herinner me nog dat we dat vroeger ook op de lagere school hebben gedaan. Echter hoe past een Paasei eigenlijke bij de christelijke feestdag die wij Pasen noemen en waar komt het Paasei eigenlijk vandaan? We gaan proberen in dit artikel daar een antwoord op te vinden.
|
.jpg "Een artikel over 'Waar komt het Paasei vandaan?'. Over het Paasei bij de heidenen en het Christendom.")
|
|||
In latere tijd is het gebouw helaas voorzien van pleisterwerk. Gelukkig bestaan er nog twee foto's van de ongepleisterde kerk uit 1893 in het bezit van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed. Beide foto's hebben we aan het artikel kunnen toevoegen. Van de vier zerken in de kerk zijn ook de grafschriften opgetekend. Van het oudste exemplaar zijn de gegevens van de overledene verder uitgewerkt.
|
|
|||
|
|
|||
De oude schaapskooi is er niet meer, maar de boerderij nog wel. Freerk oefent daar een gemengd bedrijf uit, met koeien die op de groenlanden langs de beek grazen en schapen die worden bewaakt door de scheper op de heide. Verder komen we in het verhaal een aantal bijzondere documenten tegen, waaronder een gedeelte uit de haardstedenregisters en een lening die Freerk en Fennigje lenen aan het echtpaar Wanders.
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
Geert wordt op erve Meijering geboren in 1799. Hij trouwt met Aaltien Reinders. Geert wordt 74 jaar en Aaltien 83. Geert heeft het goed op de boerderij te Westernesch, waar hij als kind volop kan spelen op het erf en in de buurt, maar ook op het hunebed op het erf van Houwing, dat daar nog steeds ligt. Het is niet het mooiste hunebed, maar wel het enige in particulier bezit.
|
|
|||
Zowel van het (verdwenen) klooster als van de overgebleven kloosterkerk zijn veel gegevens in de archieven bewaard gebleven, hoewel de archieven van de (hervormde) kerk lang niet compleet zijn overgeleverd. Afbeelding: De oude kloosterkerk verhuld door bosschage.
|
|
|||
In dit verhaal lezen we hoe Jan en Jantien vier kinderen krijgen. Ook in dit familieverhaal komt een molen voor. Het bijzondere is, dat Jan Huising zijn boerenbedrijf op een gegeven ogenblik verkoopt, verhuist en molenaar wordt. Gelukkig heeft hij een zoon die hem helpt en krijgt hij steun van Johannes die ook molenaar is. Afbeelding: Familiefoto van Jan en Jantien.
|
|
|||
We weten ook waarmee de nonnen hun dagelijkse werkzaamheden hebben verricht. Ze hebben in die tijd veel geschreven en illustraties gemaakt, waarvan nog ongeveer 10 manuscripten zijn overgebleven. Een bekende non aldaar is Stine Dutmers geweest. Zij heeft zich bezit gehouden met het verluchtigen van handschriften, oftewel het versieren van de teksten met illustraties, decoraties en gestileerde letters. Zie afbeelding hiernaast.
|
|
|||
Zowel van binnen als van buiten oogt de kerk bijzonder sober. Alleen de inscripties op de preekstoel en de toren herinneren aan het verleden. Desondanks zijn er best nog wel wat interessante zaken over de kerk te vertellen.
|
|
|||
Vriescheloo is ontstaan in de 12e eeuw als randveenontginningsdorp. Tegenwoordig is het dorp niet zo groot meer als het ooit is geweest. Desondanks is het best een interessant verhaal. Helaas heeft het dorp slechts drie monumenten, een boerderij (foto links), een molen en de kerk. Hiernaast de boerderij aan de Dorpsstraat 6 te Vriescheloo een Rijksmonument met als nr. 8923. Het betreft een boerderij onder een grote kap. Voorgevel puntvormig met drie zaadzolder vensters; en gronden zesruitsvenster.
|
|
|||
Johan Willem Friso is mogelijk de belangrijkste stadhouder van Friesland en Groningen geweest, wat nog steeds te zien is aan de talloze herinneringen die bewaard zijn gebleven, zoals de Johan Willem Friso kazerne en de Johan Willem Friso kapel. Er is een groot verschil met zijn vader Hendrik Casimir II. Terwijl zijn vader dwars is geweest van het studeren, krijgt Johan Willem Friso een gedegen opleiding. Via zijn beide grootmoeders Albertine Agnes en Henriëtte Catharina, die zussen van elkaar zijn en de dochters van prins Frederik Hendrik van Oranje en kleindochters van Willem van Oranje, is hij een afstammeling van de Vader des Vaderlands, Willem van Oranje. Als Willem III overlijdt verkrijgt Johan Willem Friso dan ook de titel Prins van Oranje. Als generaal in het leger behaalt hij veel successen in de strijd tegen de Fransen. Net als zijn voorgangers vertoeft hij regelmatig op het Stadhouderlijkhof te Leeuwarden, waar hij met vrouw en kinderen woont. Hij begint met de bouw van het paleis Oranjewoud, dat later door zijn echtgenote Maria Louise van Hessen-Kassel wordt afgemaakt. Zijn eigenlijke stijd gaat echter om de oranje-erfenis, waar de koning van Pruisen ook aanspraak op denkt te hebben. Johan Willem Friso lukt het grotendeels zijn gelijk te krijgen en gaat in 1711 naar Den Haag om daar een eindgesprek te voeren met zijn rivaal Frederik van Pruisen. Onderweg gaat het vreselijk mis..... Afbeelding hiernaast: Johan Wllem Friso, Prins van Oranje.
|
_by_Lancelot_Volders.jpg "Over Johan Willem Friso van Nassau-Dietz, Prins van Oranje en stadhouder van Friesland, Groningen en Drenthe.")
|
|||
Hendrik Casimir is een totaal andere persoonlijkheid dan zijn vader. Daarom doorloopt hij praktisch geen enkele studie en keert hij al heel snel van school terug naar de standplaats van de stadhouder in Leeuwarden. Hendrik Casimir houdt meer van het leger; hij geniet van zijn vechtlust. Deze zoon van Willem Frederik krijgt het vervolgens voortdurend aan de stok met zijn neef, omdat hij steeds meer macht wil hebben, wat hij niet krijgt. Johan Maurits van Nassau ziet de eigengereidheid van neef Hendrik Casimir helemaal niet zitten. Desondanks belandt Hendrik Casimir al vrij snel in het leger. Hij boekt zelfs enkele successen. Telkens weer probeert hij hogerop te komen, maar zijn neef belet hem elke keer opnieuw. Hendrik Casimir raakt op een gegeven momen ernstig gewond als hij van zijn paard valt. Hij overleeft zijn verwondingen, maar blijft er altijd last van houden, totdat...... Afbeelding hiernaast: Hendrik Casimir II van Nassau Dietz (1657-1696).
|
|
|||
We hebben het nog nog gehad over Willem Frederik zélf. Wat voor een man is het geweest en met name wat heeft hij betekend voor het noorden van ons land. Een stadhouder heeft in Friesland, Groningen en Drenthe een niet al te grote invloed gehad op de gescheidenis aldaar, echter Willem Frederik heeft desondanks behoorlijk wat gedaan voor het welzijn van het noorden. Op een gegeven moment krijgt hij van de Staten van Friesland opdracht om een einde te maken een een opstand in de stad Groningen. De regenten van Groningen liggen in conclict met een zekere Schulenborgh die medestanders vindt in de gilden en de bewoners van de Ommelanden. Willem Frederik lost het op. Ook heeft hij een poging gedaan om mee te helpen bij de aanslag op Amsterdam. Daarbij verdwaald hij met zijn leger in de mist.
|
|
||
|
| Hgv. 26 febr. 2021 - Gezondheid en ziekte in de Gouden Eeuw |
|||
In het artikel komen we ook in aanraking met Willem Frederik (zie afbeelding hiernaast) die stadhouder is geweest van Friesland, Groningen en Drenthe. We lezen hoe hij alleen en samen met geneesheren probeert van zijn hoge koortsen af te komen. Of hem dat lukt, kun je ook in dit artikel lezen. Nee, het is niet alles goud wat er blinkt in de Gouden Eeuw.
|
| Hgv. 22 febr. 2021 - Het levensverhaal van Geert Huising en Pietertje Thedinga; Generatie 1 |
|||
|
| Hgv. 19 febr. 2021 - De Upstalsboom |
|||
|
| Hgv. 15 febr. 2021 - De Petruskerk van Leens |
|||
|
| Hgv. 12 febr. 2021 - Borg Verhildersum bij Leens |
|||
Om de gegevens over de borg verder af te ronden plaatsen we vandaag een (vrijwel) compleet verhaal over de borg Verhildersum en het daarbij behorend landgoed van 32 ha groot, de tuin, het schathuis, het koetshuis en vooral ook een chronologische volgorde van de bewoning en hoe de borg er tegenwoordig uitziet. Advies: ga zodra het weer kan eens een kijkje nemen in en rond de borg: het is echt de moeite waard!
|
| Hgv. 11 febr. 2021 - Allard Tjarda van Starkenborgh |
|||
|
| Hgv. 9 febr. 2021 - Gratia Susanna Clant van Nijenstein |
|||
|
| Hgv. 4 febr. 2021 - Romeins Recht |
|||
|
| Hgv. 1 febr. 2021 - 'Romeinen in Groningen' |
|||
|
| Hgv. 29 jan. 2021 - Albert Schwertman, communist in hart en ziel |
|||
|
| Hgv. 27 jan. 2021 - De Buurbrief van Appingedam; Appingedam mag zich een stad noemen |
|||
|
| Hgv. 26 jan. 2021 - Het klooster Feldwerd of Oldenclooster te Den Damme |
|||
|
| Hgv. 25 jan. 2021 - Jan Boer, de dichter |
|||
Jan Boer wordt gezien als een van de grootste dichters in het Groningse dialect. Boer heeft ook een glansrijke loopbaan. Hoewel hij opgroeit in de kleine bakkerij van zijn vader in Rottum, die wegens gezondheidsreden moet stoppen met dit werk en keuterboer wordt, weet Jan Boer, mede door toedoen van zijn onderwijzer op de lagere school de ulo glansrijk af te maken. Daarna gaat hij al op jonge leeftijd naar de rijkskweekschool in Groningen, waar hij vooral wordt begeleidt door zijn leraar Leopold. Boer wordt onderwijzer, studeert nog bij en behaalt de hoofdakte. Hij gaat Frans studeren en wordt leraar. Vervolgens weet hij zich op te werken tot inspecteur van het lager onderwijs. Na zijn pensioen in 1964 wijdt hij zich geheel aan het dichten; altijd in het Gronings. Dit artikel over Jan Boer is voor een groot deel overgenomen van DBNL, omdat daar zijn levensverhaal het best tot zijn recht komt.
|
| Hgv. 23 jan. 2021 - Ben je op zoek naar Surinaamse voorouders uit het slavernijverleden? |
|||
|
| Hgv. 23 jan. 2021 - Over de tijd dat stront nog goud waard is.... |
|||
Op zoek naar een nieuw onderwerp voor een artikel kom ik bij de Groninger Archieven een verhaal tegen over de tijd dat er buiten nog een hokje staat, zoals te zien is op de foto links in Zoutkamp. Het is echt nog niet eens zo lang geleden dat een dergelijk 'huisje' bij elk huis aanwezig is geweest met daarin een soort bak, een plank met een rond gat erin en daaronder een emmer. Het materiaal daarin is eerder geld waard geweest. Op het platteland wordt het over de tuin gegooid, vooral over de rabarber.... In de grotere steden echter wordt de inhoud van de emmer opgehaald met de strontkar en duur verkocht om over onvruchtbare gronden uit te gieten. Dit nieuwe verhaal gaat daarover, over de tijd dat stront nog goud waard is....
|
| Hgv. 21 jan. 2021 - De borg Oldenhuis bij Ten Post |
|||
|
| Hgv. 20 jan. 2021 - De website is vernieuwd.... |
|||
Er is nu ook een HELP - pagina aangemaakt, waar vragen over de website worden beantwoord (o.a. bovenaaan de HomePage). Er is nog veel meer te vertellen over de vernieuwingen op de website. Ervaar zelf het beste hoe er mee op te gaan. Let wel, overal waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt, vooral als je alles alléén doet. Mocht je een fout zien of werkt een link niet, laat me het dan alsjeblieft even weten middels een e-mail. Alvast mijn dank!
|
| Hgv. 14 jan. 2021 - De borg Tuwinga of Tuïnga bij Ten Post |
|||
Volgens een legende zijn er tot 1631 diepgaande ruzies geweest tussen de borgheren van Tuwinga en Oldenhuis over met name het gebruik van de weg tussen Ten Post en Wittewierum, die soms zijn uitmond in geweld. Hiervan zijn echter geen historische bewijzen overgeleverd. Dit artikel gaat over Tuwinga. De borg Oldenhuis komt hierna aan de beurt.
|
| Hgv. 14 jan 2021 - De website wordt vernieuwd |
|||
Bij het openen van www.nazatendevries.nl is het je ongetwijfeld opgevallen dat de Homepage een totaal ander gezicht heeft gekregen. Het menu aan de linkerzijde in een aparte frame is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een totaal ander Hoofdmenu met witte en rode letters. Als je een item aanraakt, wordt deze groen en als je erop klikt verschijnt het betreffend overzicht van alle submenu's. Ga je terug naar het Hoofdmenu is het item blauw geworden. Er is en wordt nog veel meer vernieuwd aan de website. Klik bovenin het menu op Help voor meer informatie. Daar is nog lang niet alles verwerkt, dus 'Help' wordt nog aangevuld. Met volle tevredenheid wordt de site nog steeds gehost bij hostnet.nl. Als ik daar de statistieken bekijk, heeft de site in 12 maanden 426.803 bezoekers gehad en zijn er 146.995.41 pagina's gelezen. Dat is behoorlijk veel en daar zijn we (bescheiden) toch wel een beetje trots op. Hoewel er nog voldoende ideeën voor nieuwe artikelen op de plank liggen, zou ik het bijzonder op prijs stellen als er méér mensen een eigen artikel zouden willen sturen per mail. Schrijf het verhaal in de 'tegenwoordige tijd', plaats het verhaal in een Word document en stuur de afbeeldingen in een bijlage mee als *.jpg bestand in minimaal 600dpi. Tot slot: in principe moet het een geschiedkundig of genealogisch verhaal over het Groningerland gaan en als er een 'uitstapje' wordt gemaakt is dat prima. Als voorbeeld heeft de provincie Groningen immers tot de 'Friesen' behoord, van het Vlie tot aan de Weser in Duitsland en zelfs nog verder en is ons leven nauw verwant met die van de huidige Friezen en Oost-Friesland. Ter afsluiting van van deze 'intro 2021' wens ik een ieder een gezond 2021!
|
|||
| Hgv, 12 januari 2021 - De Felicitas kloosterkerk van Thesinge |
|
