Genealogie van NazatenDeVries en anderen
Ethelburga
Ethelburga 1, geb. 1,1,1, ovl. te Faremoutiers [Fra] Faremoutiers is nu een gemeente in het Franse departement Seine-et-Marne (regio Île-de-France) en telt 2287 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Meaux, te Faremountiers [France] in 6701,1.


Aantekeningen bij Ethelburga .
Ethelburga is een Engels geestelijke en heilige. Ethelburga is de dochter van koning Anna van East Anglia en van de H. Hereswitha. Als kind leeft Ethelburga in een Gallisch klooster onder de leiding van de H. Burgundofara en zal daar de rest van haar leven blijven. Zij is in haar gemeenschap bekend om haar aanhankelijkheid aan de regel. Ethelburga wordt tot abdis gekozen en bestuurt de abdij met wijsheid en rechtvaardigheid. Een van haar medezusters is de H. Tortgith van Barking. Haar feestdag wordt gevierd op 7 juli.

tr.
met

Edwin van Northumbria1, geb. circa 5841,1, ged. in 627 RK=Rooms Katholiek, 1, koning te Northumbria [Eng] van 616 tot zondag 12 okt 632 , ovl. (ongeveer 48 jaar oud) op zondag 12 okt 6321 (633)1.


Aantekeningen bij Edwin van Northumbria.
Edwin van Northumbria (ca. 584 – 12 oktober 632/633) was koning van Northumbria van ongeveer 616 tot zijn dood. Hij bekeerde zich tot het christendom en werd in 627 gedoopt. Nadat hij was gevallen in de slag bij Hatfield Chase werd hij beschouwd als heilige en martelaar.
Over Edwins bezigheden voor 625 is weinig bekend. Hij zou de stichter zijn geweest van de Schotse hoofdstad Edinburgh, die naar hem is genoemd.
Volgens de geschiedschrijver Beda kreeg Edwin interesse in het christendom dankzij een visioen die hij had gezien aan het hof van Raedwald. In 625 liet hij zijn dochter Eanfled dopen. Een brief van paus Bonifatius V overtuigde hem verder en met Pasen liet hij zichzelf en zijn familie en edelen dopen in York op 12 april 627. Onder zijn invloed bekeerde ook Eorpwald van East Anglia zich.
Beda merkt op dat het land in die tijd zeer vredig was en dat Edwin een standaard voerde lijkend op die van de Romeinse keizers. Ook vermeldt hij dat Edwin het eiland Man veroverde, evenals Anglesey. De meeste Angelsaksische koningen uit zijn tijd erkenden hem als meerdere, en als zodanig wordt hij beschouwd als Bretwalda.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eanfled*625  †685  60



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Saetrid
Saetrid 1,1, tweede abdis van het nonnenklooster te Faremountiers [Fra], ovl. 1,1.


Aantekeningen bij Saetrid .
Saethrith was een Engelse prinses en heilige uit de 7de eeuw. Zij was een dochter van koning Anna van East Anglia en van diens eerste echtgenote. Zoals haar jongere halfzusters Sexburga, Etheldreda, Withburga en Ethelburga werd zij geestelijke. Dit gebeurde nadat zij had gestudeerd bij de H. Fara in het nonnenklooster van het Franse Faremoutiers. Zij volgde haar leermeesteres later op als tweede abdis van het klooster. Haar feestdag wordtgevierd op 10 januari.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Ethelreda
Ethelreda 1, geb. in 6401,1,1, ovl. (ongeveer 39 jaar oud) in 6791,1.


Aantekeningen bij Ethelreda .
Koningin Ethelreda, ook wel Etheldreda, Æthelthryth, Æðelþryð of in zijn moderne vorm Audrey, (640 - 679) was een Engelse heilige.
*.
Eeuwige maagdelijkheid.
Ethelreda zou een zuster zijn geweest van de heilige Jurminus en een dochter van koning Anna van East Anglia. Zij huwde met Tondberct, een hoofdman van een stam van moerasbewoners, maar dit huwelijk werd niet 'geconsumeerd', omdat Ethelreda een gelofte van eeuwige maagdelijkheid had afgelegd. Na drie jaar stierf Tondberct, en om politieke redenen hertrouwde zij met koning Ecgfrith, een zoon van Oswiu van Northumbria, en hoewel haar echtgenoot op de hoogte was van haar gelofte, begon hij toch avances te maken. Omdat Ethelreda daar niet op inging, probeerde hij bisschop Wilfrid van York om te kopen om zijn echtgenote te bevrijden van haar gelofte. De bisschop weigerde echter en hielp Ethelreda om te vluchten naar een rots, Colbert's Head genaamd.
*.
Wonderbaarlijke tussenkomst.
Door goddelijke tussenkomst zou er een vloed zijn opgekomen van zeven dagen waardoor de echtgenoten van elkaar gescheiden bleven. Tenslotte werd het huwelijk geannuleerd en nam Ethelreda de sluier aan. Zij verbleef een jaar bij haar nicht, Ebbe de Oude, en stichtte nadien zelf de abdij in Ely, waar ze een streng bestaan leefde. Ethelreda zou gestorven zijn aan een enorme, maar onzichtbare tumor op haar nek. Zij zou deze ziekte dankbaar hebben aanvaard als een compensatie van God voor al de halssnoeren die zij tijdens haar jeugd gedragen had.
*.
Tawdry.
In de middeleeuwen werd er op haar feestdag, 'St. Audrey's' op 23 juni, een belangrijke jaarmarkt gehouden in Ely. De volgelingen en bewonderaars van St. Ethelreda kochten daar keurige kanten kleding. Deze kleding raakte uit de mode en, speciaal in de puriteinse periode van het midden van de 17e eeuw, werd erop neergekeken. De bescheiden kanten kleding werd langzamerhand gezien als goedkoop, ouderwets, van matige kwaliteit. 'St. Audrey' werd verbasterd tot 'tawdry', een Engels woord dat nog steeds in deze betekenis gebruikt wordt.

tr. (1)
met

Tondberct 1,1, hoofdman van een stam moerasbewoners.

tr. (2)
met

Ecgfrith van Northumbria1, zn. van Osdiu (Oswiu) van Northumbria en Eanfled, geb. circa 6451,1,1,
Koning te Northumbria [Eng],
Northumbria (Nederlands: Northumbrië) was een van de belangrijkere Angelsaksische koninkrijken in het Engeland van voor Willem de Veroveraar. Het behoorde tot wat wel de heptarchie wordt genoemd. De naam verwijst naar het gebied, ten noorden van de rivier de Humber.

Dat gebied strekte zich uit van de Humber tot de Forth. Het koninkrijk ontstond uit de samenvoeging van twee andere rijken: Deira en Bernicia. Koning Edwin (616 - 632) aanvaardde het christendom in 627 en was Bretwalda van Engeland van 627 tot 632. Ook zijn opvolgers Oswald (633-641) en Oswiu (641-670) droegen die titel.

In 810 of kort daarvoor kwam Eanred, zoon van Eardwulf, op de troon en heerste tot 841. Tijdens zijn regering erkende Northumbria in 827 het oppergezag van Egbert, koning van Wessex. In 954 hield Northumbria op te bestaan als onafhankelijk koninkrijk.

De naam Northumbria komt om historische en toeristische redenen tegenwoordig weer meer in gebruik.

Northumberland is een graafschap in de Engelse regio North East England en telt 307.190 inwoners. De oppervlakte bedraagt 5013,1 km2. Hoofdplaats is Morpeth.
Ovl. (Ongeveer 40 jaar oud) op 20 mei 6851,1.

 



Aantekeningen bij Ecgfrith van Northumbria.
Ecgfrith (ca. 645 – 20 mei 685) was koning van Northumbria vanaf 670 tot aan zijn dood. Hij regeerde over dit koninkrijk tijdens het hoogtepunt ervan, maar zijn regering en zijn leven kwamen ten einde door een vernietigende nederlaag.
*.
Ecgfrith was de zoon van zijn voorganger Oswiu van Northumbria. Beda vertelt in zijn Historia ecclesiastica gentis Anglorum dat Ecgfrith als gijzelaar "aan het hof van koningin Cynwise in de provincie van Mercia" verbleef gedurende de inval van Penda van Mercia in Northumbria in 654 of 655. Penda werd echter verslagen en gedood door de mannen van Northumbria onder Oswiu in de Slag bij Winwaed, een overwinning die de macht van Northumbria sterk vergrootte.
Ecgfrith werd koning van Deira, de zuidelijke helft van Northumbria, in 664, en koning van geheel Northumbria na de dood van zijn vader op 15 februari 670. Hij was gehuwd met Æthelthryth, de dochter van Anna van East Anglia, in 660; zij werd echter non korte tijd na Ecgfriths troonsbestijging. Dit leidde mogelijk tot de lange ruzie met Wilfrid, de Aartsbisschop van York. Ecgfrith huwde een tweede vrouw, Eormenburg, voor 678, het jaar waarin hij Wilfrid uit zijn rijk verbande.
*.
Politiek.
Vroeg in zijn regering versloeg hij de Picten, die in opstand gekomen waren en een nieuw rijkje gesticht hadden in het noorden met de naam Lothian. In 674 versloeg hij ook Wulfhere van Mercia en annexeerde hij het koninkrijk Lindsey. In 679 leverde hij opnieuw slag op de oever van de rivier de Trent tegen de mannen van Mercia onder Æthelred. Deze was getrouwd met Osthryth, de zuster van Ecgfrith. Ecgfriths broer Ælfwine werd gedood in deze slag en de provincie Lindsey werd weer opgegeven bij de vrede die door Theodorus van Canterbury tot stand gebracht werd.
Detail van een steen te Aberlemno waarvan algemeen aangenomen wordt dat deze de Slag bij Nechtansmere voorsteltIn 684 stuurde Ecgfrith een expeditie naar Ierland onder zijn generaal Berht. De inval had weinig blijvende gevolgen, maar bracht Ecgfrith wel een groot aantal slaven en een grote buit.
In 685 negeerde hij de waarschuwingen van Cuthbert van Lindisfarne en trok ten strijde tegen de Picten, die aangevoerd werden door zijn neef Bruide mac Bili. Hij werd misleid door een voorgewende vlucht en naar een bolwerk in de bergen gelokt. Daar sneuvelde hij in de slag bij Nechtansmere. Dit was waarschijnlijk nabij Dunnichen in Forfarshire, maar een andere mogelijke locatie is bij Dunachton in Invernessshire. Deze vernietigende nederlaag betekende een zware slag voor de macht van Northumbria in het noorden en Beda beschouwt dit als het begin van de neergang van het koninkrijk Northumbria. Hij werd opgevolgd door zijn onwettige halfbroer Aldfrith.
*.
Legende.
Een bekende legende verhaalt over de dood van de koning dat zijn koningin met Cuthbert de kerk in Carlisle bezocht tijdens zijn veldtocht. Zij kon het wachten op de uitkomst van de expeditie van haar man maar moeilijk verdragen. Tijdens de tocht bleef Cuthbert plotseling staan en zei tegen Eormenburg: "Ik heb zojuist een visioen gehad van de dood van uw man. Ga terug naar het paleis en vlucht met uw kinderen". Hij had dat nauwelijks gezegd of er kwam een boodschapper met het slechte nieuws van het slagveld van Nechtansmere dat de nederlaag en de dood van Ecgfrith aankondigde.
*.
Munten.
Ecgfrith is niet alleen vanwege zijn veldtochten bekend. Hij schijnt de eerste Northumbrische koning geweest te zijn, mogelijk zelfs de eerste Angelsaksische, die een zilveren muntstuk, de penny, liet slaan, die eeuwenlang de grondslag van het Engelse geldstelsel zou blijven. Er waren eerdere Angelsaksische munten maar zij waren zeldzaam, zoals de gouden shilling en thrymsa, die naar Romeins voorbeeld geslagen waren.
De zilveren penny's of sceatta's waren dik, werden in een vorm gegoten en waren mogelijk op Merovingische voorbeelden gebaseerd. In tegenstelling tot de gouden munten die alleen voor grote transacties geschikt waren konden deze munten ook in het dagelijkse betalingsverkeer gebruikt worden.
*.
Referenties.
- Eddius, Vita Wilfridi (James Raine, Historians of Church of York, Rolls Series, London, 1879 - 1894), 19, 20, 24, 34, 39, 44.
- Bede, Historia ecclesiastica gentis Anglorum (edited by Charles Plummer, Oxford, 1896), iii. 24; iv. 5, 12, 13, 15, 19, 21, 26.
- Voor deze tekst over Ecgfrith van Northumbria is (o.a.) de 11de editie van de Encyclopædia Britannica (1911: en.wikisource) als bron gebruikt, die zich vanwege zijn ouderdom in het publiek domein bevindt.


Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Erconwald
Erconwald 1,1,1, bisschop te Londen, ovl. in 6931,1.


Aantekeningen bij Erconwald .
Erconwald ( -693) was een Engels bisschop en heilige. Erconwald was vermoedelijk een zoon van koning Anna van East Anglia. Hij stichtte de abdijen van Chertsey (Surrey) en Barking (Essex) voor zichzelf en zijn zuster Ethelburga. In 675 wijdde aartsbisschop Theodorus van Canterbury Erconwald tot bisschop van Londen voor Middlesex en Essex, waardoor Erconwald een aanzienlijk man werd. Hij droeg bij tot de verzoening van Theodorus en Wilfrid van York. Zijn feestdag wordt gevierd op 30 april. Hij werd begraven in St Paul’s Cathedral en werd snel een populaire heilige.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Tondberct
Tondberct 1,1, hoofdman van een stam moerasbewoners.

tr.
met

Ethelreda 1, dr. van Anna van Oost-Anglia en Hereswitha, geb. in 6401,1,1, ovl. (ongeveer 39 jaar oud) in 6791,1, tr. (2) met haar achterneef Ecgfrith van Northumbria1. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Aantekeningen bij Ethelreda .
Koningin Ethelreda, ook wel Etheldreda, Æthelthryth, Æðelþryð of in zijn moderne vorm Audrey, (640 - 679) was een Engelse heilige.
*.
Eeuwige maagdelijkheid.
Ethelreda zou een zuster zijn geweest van de heilige Jurminus en een dochter van koning Anna van East Anglia. Zij huwde met Tondberct, een hoofdman van een stam van moerasbewoners, maar dit huwelijk werd niet 'geconsumeerd', omdat Ethelreda een gelofte van eeuwige maagdelijkheid had afgelegd. Na drie jaar stierf Tondberct, en om politieke redenen hertrouwde zij met koning Ecgfrith, een zoon van Oswiu van Northumbria, en hoewel haar echtgenoot op de hoogte was van haar gelofte, begon hij toch avances te maken. Omdat Ethelreda daar niet op inging, probeerde hij bisschop Wilfrid van York om te kopen om zijn echtgenote te bevrijden van haar gelofte. De bisschop weigerde echter en hielp Ethelreda om te vluchten naar een rots, Colbert's Head genaamd.
*.
Wonderbaarlijke tussenkomst.
Door goddelijke tussenkomst zou er een vloed zijn opgekomen van zeven dagen waardoor de echtgenoten van elkaar gescheiden bleven. Tenslotte werd het huwelijk geannuleerd en nam Ethelreda de sluier aan. Zij verbleef een jaar bij haar nicht, Ebbe de Oude, en stichtte nadien zelf de abdij in Ely, waar ze een streng bestaan leefde. Ethelreda zou gestorven zijn aan een enorme, maar onzichtbare tumor op haar nek. Zij zou deze ziekte dankbaar hebben aanvaard als een compensatie van God voor al de halssnoeren die zij tijdens haar jeugd gedragen had.
*.
Tawdry.
In de middeleeuwen werd er op haar feestdag, 'St. Audrey's' op 23 juni, een belangrijke jaarmarkt gehouden in Ely. De volgelingen en bewonderaars van St. Ethelreda kochten daar keurige kanten kleding. Deze kleding raakte uit de mode en, speciaal in de puriteinse periode van het midden van de 17e eeuw, werd erop neergekeken. De bescheiden kanten kleding werd langzamerhand gezien als goedkoop, ouderwets, van matige kwaliteit. 'St. Audrey' werd verbasterd tot 'tawdry', een Engels woord dat nog steeds in deze betekenis gebruikt wordt.


Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Ecgfrith van Northumbria
 
Ecgfrith van Northumbria1, geb. circa 6451,1,1,
Koning te Northumbria [Eng],
Northumbria (Nederlands: Northumbrië) was een van de belangrijkere Angelsaksische koninkrijken in het Engeland van voor Willem de Veroveraar. Het behoorde tot wat wel de heptarchie wordt genoemd. De naam verwijst naar het gebied, ten noorden van de rivier de Humber.

Dat gebied strekte zich uit van de Humber tot de Forth. Het koninkrijk ontstond uit de samenvoeging van twee andere rijken: Deira en Bernicia. Koning Edwin (616 - 632) aanvaardde het christendom in 627 en was Bretwalda van Engeland van 627 tot 632. Ook zijn opvolgers Oswald (633-641) en Oswiu (641-670) droegen die titel.

In 810 of kort daarvoor kwam Eanred, zoon van Eardwulf, op de troon en heerste tot 841. Tijdens zijn regering erkende Northumbria in 827 het oppergezag van Egbert, koning van Wessex. In 954 hield Northumbria op te bestaan als onafhankelijk koninkrijk.

De naam Northumbria komt om historische en toeristische redenen tegenwoordig weer meer in gebruik.

Northumberland is een graafschap in de Engelse regio North East England en telt 307.190 inwoners. De oppervlakte bedraagt 5013,1 km2. Hoofdplaats is Morpeth.
Ovl. (Ongeveer 40 jaar oud) op 20 mei 6851,1.



Aantekeningen bij Ecgfrith van Northumbria.
Ecgfrith (ca. 645 – 20 mei 685) was koning van Northumbria vanaf 670 tot aan zijn dood. Hij regeerde over dit koninkrijk tijdens het hoogtepunt ervan, maar zijn regering en zijn leven kwamen ten einde door een vernietigende nederlaag.
*.
Ecgfrith was de zoon van zijn voorganger Oswiu van Northumbria. Beda vertelt in zijn Historia ecclesiastica gentis Anglorum dat Ecgfrith als gijzelaar "aan het hof van koningin Cynwise in de provincie van Mercia" verbleef gedurende de inval van Penda van Mercia in Northumbria in 654 of 655. Penda werd echter verslagen en gedood door de mannen van Northumbria onder Oswiu in de Slag bij Winwaed, een overwinning die de macht van Northumbria sterk vergrootte.
Ecgfrith werd koning van Deira, de zuidelijke helft van Northumbria, in 664, en koning van geheel Northumbria na de dood van zijn vader op 15 februari 670. Hij was gehuwd met Æthelthryth, de dochter van Anna van East Anglia, in 660; zij werd echter non korte tijd na Ecgfriths troonsbestijging. Dit leidde mogelijk tot de lange ruzie met Wilfrid, de Aartsbisschop van York. Ecgfrith huwde een tweede vrouw, Eormenburg, voor 678, het jaar waarin hij Wilfrid uit zijn rijk verbande.
*.
Politiek.
Vroeg in zijn regering versloeg hij de Picten, die in opstand gekomen waren en een nieuw rijkje gesticht hadden in het noorden met de naam Lothian. In 674 versloeg hij ook Wulfhere van Mercia en annexeerde hij het koninkrijk Lindsey. In 679 leverde hij opnieuw slag op de oever van de rivier de Trent tegen de mannen van Mercia onder Æthelred. Deze was getrouwd met Osthryth, de zuster van Ecgfrith. Ecgfriths broer Ælfwine werd gedood in deze slag en de provincie Lindsey werd weer opgegeven bij de vrede die door Theodorus van Canterbury tot stand gebracht werd.
Detail van een steen te Aberlemno waarvan algemeen aangenomen wordt dat deze de Slag bij Nechtansmere voorsteltIn 684 stuurde Ecgfrith een expeditie naar Ierland onder zijn generaal Berht. De inval had weinig blijvende gevolgen, maar bracht Ecgfrith wel een groot aantal slaven en een grote buit.
In 685 negeerde hij de waarschuwingen van Cuthbert van Lindisfarne en trok ten strijde tegen de Picten, die aangevoerd werden door zijn neef Bruide mac Bili. Hij werd misleid door een voorgewende vlucht en naar een bolwerk in de bergen gelokt. Daar sneuvelde hij in de slag bij Nechtansmere. Dit was waarschijnlijk nabij Dunnichen in Forfarshire, maar een andere mogelijke locatie is bij Dunachton in Invernessshire. Deze vernietigende nederlaag betekende een zware slag voor de macht van Northumbria in het noorden en Beda beschouwt dit als het begin van de neergang van het koninkrijk Northumbria. Hij werd opgevolgd door zijn onwettige halfbroer Aldfrith.
*.
Legende.
Een bekende legende verhaalt over de dood van de koning dat zijn koningin met Cuthbert de kerk in Carlisle bezocht tijdens zijn veldtocht. Zij kon het wachten op de uitkomst van de expeditie van haar man maar moeilijk verdragen. Tijdens de tocht bleef Cuthbert plotseling staan en zei tegen Eormenburg: "Ik heb zojuist een visioen gehad van de dood van uw man. Ga terug naar het paleis en vlucht met uw kinderen". Hij had dat nauwelijks gezegd of er kwam een boodschapper met het slechte nieuws van het slagveld van Nechtansmere dat de nederlaag en de dood van Ecgfrith aankondigde.
*.
Munten.
Ecgfrith is niet alleen vanwege zijn veldtochten bekend. Hij schijnt de eerste Northumbrische koning geweest te zijn, mogelijk zelfs de eerste Angelsaksische, die een zilveren muntstuk, de penny, liet slaan, die eeuwenlang de grondslag van het Engelse geldstelsel zou blijven. Er waren eerdere Angelsaksische munten maar zij waren zeldzaam, zoals de gouden shilling en thrymsa, die naar Romeins voorbeeld geslagen waren.
De zilveren penny's of sceatta's waren dik, werden in een vorm gegoten en waren mogelijk op Merovingische voorbeelden gebaseerd. In tegenstelling tot de gouden munten die alleen voor grote transacties geschikt waren konden deze munten ook in het dagelijkse betalingsverkeer gebruikt worden.
*.
Referenties.
- Eddius, Vita Wilfridi (James Raine, Historians of Church of York, Rolls Series, London, 1879 - 1894), 19, 20, 24, 34, 39, 44.
- Bede, Historia ecclesiastica gentis Anglorum (edited by Charles Plummer, Oxford, 1896), iii. 24; iv. 5, 12, 13, 15, 19, 21, 26.
- Voor deze tekst over Ecgfrith van Northumbria is (o.a.) de 11de editie van de Encyclopædia Britannica (1911: en.wikisource) als bron gebruikt, die zich vanwege zijn ouderdom in het publiek domein bevindt.

tr.
met

Ethelreda 1, dr. van Anna van Oost-Anglia en Hereswitha, geb. in 6401,1,1, ovl. (ongeveer 39 jaar oud) in 6791,1, tr. (1) met Tondberct 1. Uit dit huwelijk geen kinderen.


Aantekeningen bij Ethelreda .
Koningin Ethelreda, ook wel Etheldreda, Æthelthryth, Æðelþryð of in zijn moderne vorm Audrey, (640 - 679) was een Engelse heilige.
*.
Eeuwige maagdelijkheid.
Ethelreda zou een zuster zijn geweest van de heilige Jurminus en een dochter van koning Anna van East Anglia. Zij huwde met Tondberct, een hoofdman van een stam van moerasbewoners, maar dit huwelijk werd niet 'geconsumeerd', omdat Ethelreda een gelofte van eeuwige maagdelijkheid had afgelegd. Na drie jaar stierf Tondberct, en om politieke redenen hertrouwde zij met koning Ecgfrith, een zoon van Oswiu van Northumbria, en hoewel haar echtgenoot op de hoogte was van haar gelofte, begon hij toch avances te maken. Omdat Ethelreda daar niet op inging, probeerde hij bisschop Wilfrid van York om te kopen om zijn echtgenote te bevrijden van haar gelofte. De bisschop weigerde echter en hielp Ethelreda om te vluchten naar een rots, Colbert's Head genaamd.
*.
Wonderbaarlijke tussenkomst.
Door goddelijke tussenkomst zou er een vloed zijn opgekomen van zeven dagen waardoor de echtgenoten van elkaar gescheiden bleven. Tenslotte werd het huwelijk geannuleerd en nam Ethelreda de sluier aan. Zij verbleef een jaar bij haar nicht, Ebbe de Oude, en stichtte nadien zelf de abdij in Ely, waar ze een streng bestaan leefde. Ethelreda zou gestorven zijn aan een enorme, maar onzichtbare tumor op haar nek. Zij zou deze ziekte dankbaar hebben aanvaard als een compensatie van God voor al de halssnoeren die zij tijdens haar jeugd gedragen had.
*.
Tawdry.
In de middeleeuwen werd er op haar feestdag, 'St. Audrey's' op 23 juni, een belangrijke jaarmarkt gehouden in Ely. De volgelingen en bewonderaars van St. Ethelreda kochten daar keurige kanten kleding. Deze kleding raakte uit de mode en, speciaal in de puriteinse periode van het midden van de 17e eeuw, werd erop neergekeken. De bescheiden kanten kleding werd langzamerhand gezien als goedkoop, ouderwets, van matige kwaliteit. 'St. Audrey' werd verbasterd tot 'tawdry', een Engels woord dat nog steeds in deze betekenis gebruikt wordt.


Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:


Osdiu (Oswiu) van Northumbria
Osdiu (Oswiu) van Northumbria1, geb. circa 6121,1,1,
Koning te Bernicia [Eng] van 642 tot 655,
Bernicia was een koninkrijk dat in de 6e eeuw gesticht werd door de Angelen in het noordoosten van het huidige Engeland en het zuidoosten van Schotland. Mogelijk bestond er voor de komst van de Angelen reeds een Brits-Keltisch koninkrijk in dit gebied genaamd Bryneich.

Bernicia omvatte het gebied van de huidige provincies Northumberland, Durham, Berwickshire en East Lothian. In de vroege 7e eeuw vormde het samen met Deira het koninkrijk Northumbria. In 604 werden Bernicia en Deira voor het eerst door Aethelfrith samengevoegd en, met uitzondering van een paar periodes, bleven ze samen. De uitzondering waren:

De periode 633 - 634, toen Northumbria grote chaos kende na de dood van koning Edwin, toen Cadwallon ap Cadfan van Gwynedd binnenviel. na de dood van Cadwallon in 634 werden ze weer een.
De periode 644 - 664, toen Deira zich losmaakte. In 651 had Oswiu van Northumbria Oswine van Deira gedood en Aethelwald op de troon gezet. Aethelwald bleek geen goede koning te zijn voor Oswiu; hij onderhandelde met Penda van Mercia en hielp hem toen Penda een aantal keer Northumbria binnenviel. Mercia stopte na de slag om Winwaed. Aethelwald werd afgezet, en Oswiu plaatste zijn zoon Alchfrith op de troon.
Het jaar 670, toen Aelfwine, broer van de kinderloze Ecgfrith op de troon van Deira kwam. Aelfwine werd echter gedood in gevecht tegen Mercia in 679, en sindsdien was er geen aparte koning meer voor noch Bernicia noch Deira.
koning te Northumbria [Eng] van 655 tot maandag 15 feb 670 , ovl. (ongeveer 58 jaar oud) op maandag 15 feb 6701,1.


Aantekeningen bij Osdiu (Oswiu) van Northumbria.
Oswiu (circa 612 – 15 februari 670) was koning van Bernicia van 642 tot 655 en koning van heel Northumbria van 655 tot aan zijn dood. Hij was een zoon van koning Aethelfrith en diens derde vrouw.
Na de dood van zijn vader in 616 vluchtte zijn familie met hem naar het hof van koning Eochaid Buide van Dalriada. Deze stuurde Oswiu naar een klooster op Iona waar hij zich tot het christendom bekeerde.
In 642 volgde hij zijn halfbroer Oswald van Northumbria op als koning van Northumbria. Zijn aanspraak op de troon werd echter niet erkend in Deira, één van de twee koninkrijken die samen Northumbria vormden. In Bernicia, het andere koninkrijk waaruit Northumbria bestond, werd hij wel als koning erkend. Oswiu probeerde de eenheid in Northumbria te herstellen door Oswins zus Eanfled te huwen. Dit huwelijk had niet het gewenste resultaat en Northumbria bleef verdeeld. Meer dan tien jaar lang volgden er regelmatig gewapende conflicten tussen Bernicia en Deira. Daarnaast kreeg Oswiu ook te kampen met koning Penda van Mercia. Uiteindelijk versloeg hij zijn tegenstanders in 655 en kon hij zich koning van heel Northumbria noemen.
Vervolgens breidde hij zijn macht verder uit: Mercia kwam een aantal jaar onder zijn bewind, zijn troepen vielen het koninkrijk Pengwern binnen en hij deed een inval in de gebieden van de Picten.
Tijdens zijn regeerperiode had hij niet alleen te maken met militaire conflicten maar ook op godsdienstig vlak staken conflicten de kop op. In een poging om een einde te maken aan een onenigheid tussen de aanhangers van het Keltische christendom en de voorstanders van de Rooms-Katholieke Kerk, liet hij in 664 de Synode van Whitby bijeen roepen.
Oswiu overleed in 670 en werd begraven in de abdij van Whitby.

relatie
met

Eanfled 1, dr. van Edwin van Northumbria en Ethelburga, geb. voor 6251,1, ged. in 625 RK=Rooms Katholiek, 1, na de dood van Oswiu wordt ze met haar dochter abdis te Gilling [Eng], ovl. (minstens 60 jaar oud) circa 6851,1.


Aantekeningen bij Eanfled .
Na de dood van haar vader in 633 vluchtte ze met haar moeder en de bisschop van York naar Kent. Daar werd ze deels grootgebracht aan het hof van haar oom Edbald en deels in het klooster van Lyming.
In 642 huwde Eanfled met Oswiu, koning van Benicia. Nadat haar man in 651 zijn rivaal (en tevens broer van Eanfled) Oswin in Gilling liet vermoorden, overtuigde ze hem om er een klooster te laten bouwen. Eanfled stond bekend om haar vroomheid en was de patroon van Sint Wilfrid.
Ze trok zich terug als non in de abdij van Whitby na de dood van Oswiu. Daar was ze samen met haar dochter abdis tot aan haar dood.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Koning Ecgfrith*645  †685  40



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Eanfled
Eanfled 1, geb. voor 6251,1, ged. in 625 RK=Rooms Katholiek, 1, na de dood van Oswiu wordt ze met haar dochter abdis te Gilling [Eng], ovl. (minstens 60 jaar oud) circa 6851,1.


Aantekeningen bij Eanfled .
Na de dood van haar vader in 633 vluchtte ze met haar moeder en de bisschop van York naar Kent. Daar werd ze deels grootgebracht aan het hof van haar oom Edbald en deels in het klooster van Lyming.
In 642 huwde Eanfled met Oswiu, koning van Benicia. Nadat haar man in 651 zijn rivaal (en tevens broer van Eanfled) Oswin in Gilling liet vermoorden, overtuigde ze hem om er een klooster te laten bouwen. Eanfled stond bekend om haar vroomheid en was de patroon van Sint Wilfrid.
Ze trok zich terug als non in de abdij van Whitby na de dood van Oswiu. Daar was ze samen met haar dochter abdis tot aan haar dood.

relatie
met

Osdiu (Oswiu) van Northumbria1, zn. van Aethelfrith van Northumbria en Nn, geb. circa 6121,1,1,
Koning te Bernicia [Eng] van 642 tot 655,
Bernicia was een koninkrijk dat in de 6e eeuw gesticht werd door de Angelen in het noordoosten van het huidige Engeland en het zuidoosten van Schotland. Mogelijk bestond er voor de komst van de Angelen reeds een Brits-Keltisch koninkrijk in dit gebied genaamd Bryneich.

Bernicia omvatte het gebied van de huidige provincies Northumberland, Durham, Berwickshire en East Lothian. In de vroege 7e eeuw vormde het samen met Deira het koninkrijk Northumbria. In 604 werden Bernicia en Deira voor het eerst door Aethelfrith samengevoegd en, met uitzondering van een paar periodes, bleven ze samen. De uitzondering waren:

De periode 633 - 634, toen Northumbria grote chaos kende na de dood van koning Edwin, toen Cadwallon ap Cadfan van Gwynedd binnenviel. na de dood van Cadwallon in 634 werden ze weer een.
De periode 644 - 664, toen Deira zich losmaakte. In 651 had Oswiu van Northumbria Oswine van Deira gedood en Aethelwald op de troon gezet. Aethelwald bleek geen goede koning te zijn voor Oswiu; hij onderhandelde met Penda van Mercia en hielp hem toen Penda een aantal keer Northumbria binnenviel. Mercia stopte na de slag om Winwaed. Aethelwald werd afgezet, en Oswiu plaatste zijn zoon Alchfrith op de troon.
Het jaar 670, toen Aelfwine, broer van de kinderloze Ecgfrith op de troon van Deira kwam. Aelfwine werd echter gedood in gevecht tegen Mercia in 679, en sindsdien was er geen aparte koning meer voor noch Bernicia noch Deira.
koning te Northumbria [Eng] van 655 tot maandag 15 feb 670 , ovl. (ongeveer 58 jaar oud) op maandag 15 feb 6701,1.


Aantekeningen bij Osdiu (Oswiu) van Northumbria.
Oswiu (circa 612 – 15 februari 670) was koning van Bernicia van 642 tot 655 en koning van heel Northumbria van 655 tot aan zijn dood. Hij was een zoon van koning Aethelfrith en diens derde vrouw.
Na de dood van zijn vader in 616 vluchtte zijn familie met hem naar het hof van koning Eochaid Buide van Dalriada. Deze stuurde Oswiu naar een klooster op Iona waar hij zich tot het christendom bekeerde.
In 642 volgde hij zijn halfbroer Oswald van Northumbria op als koning van Northumbria. Zijn aanspraak op de troon werd echter niet erkend in Deira, één van de twee koninkrijken die samen Northumbria vormden. In Bernicia, het andere koninkrijk waaruit Northumbria bestond, werd hij wel als koning erkend. Oswiu probeerde de eenheid in Northumbria te herstellen door Oswins zus Eanfled te huwen. Dit huwelijk had niet het gewenste resultaat en Northumbria bleef verdeeld. Meer dan tien jaar lang volgden er regelmatig gewapende conflicten tussen Bernicia en Deira. Daarnaast kreeg Oswiu ook te kampen met koning Penda van Mercia. Uiteindelijk versloeg hij zijn tegenstanders in 655 en kon hij zich koning van heel Northumbria noemen.
Vervolgens breidde hij zijn macht verder uit: Mercia kwam een aantal jaar onder zijn bewind, zijn troepen vielen het koninkrijk Pengwern binnen en hij deed een inval in de gebieden van de Picten.
Tijdens zijn regeerperiode had hij niet alleen te maken met militaire conflicten maar ook op godsdienstig vlak staken conflicten de kop op. In een poging om een einde te maken aan een onenigheid tussen de aanhangers van het Keltische christendom en de voorstanders van de Rooms-Katholieke Kerk, liet hij in 664 de Synode van Whitby bijeen roepen.
Oswiu overleed in 670 en werd begraven in de abdij van Whitby.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Koning Ecgfrith*645  †685  40



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Aethelfrith van Northumbria
Aethelfrith van Northumbria1, geb. 1,1,1, koning te Bernicia [Eng] van 592 tot 616,
Koning te Deira [Eng] van 604 tot 616,
Deira was een Angelsaksisch koninkrijk in het noorden van het huidige Yorkshire. In 604 werd het door Aethelfrith van Northumbria met Bernicia verenigd tot het koninkrijk Northumbria.
komt om het leven bij een veldslag tegen Aethelfrith in 616, ovl. in 6161,1.


Aantekeningen bij Aethelfrith van Northumbria.
Aethelfrith was koning van Bernicia van c. 592 tot aan zijn dood en koning van Deira van 604 tot aan zijn dood. Zijn regeerperiode staat aan de basis van een verenigd Northumbria, en in zekere zin ook van een verenigd Engeland. De meeste informatie over Aethelfrith is afkomstig uit de werken van Beda.
In 592 werd hij koning van Bernicia. Hij stond bekend als een moedige krijger en voerde verschillende militaire campagnes tegen naburige koninkrijken. Zo sloeg hij in 603 een aanval af van koning Aidan van Dalriada en een jaar later veroverde hij de troon van Deira. Nadat hij de koning van Deira gedood had en diens erfgenaam Edwin had verdreven, huwde hij prinses Acha om zijn zijn positie in Deira te verstevigen.
Toen hij vernam dat Edwin bescherming had gevonden bij koning Raedwald van East Anglia, probeerde hij deze om te kopen om Edwin te doden. Raedwald ging hier echter niet op en trok met zijn leger op tegen Aethelfrith. Dit leidde tot een veldslag nabij de rivier Idle in 616.
Aethelfrith werd gedood tijdens deze veldslag.

tr. (1)
met

Nn .

tr. (2)
met

Acha van Deira1.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Oswald*604  †642  38

relatie (3)
met

Nn .

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Osdiu (Oswiu)*612  †670  58



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Nn
Nn .

relatie
met

Aethelfrith van Northumbria1, geb. 1,1,1, koning te Bernicia [Eng] van 592 tot 616,
Koning te Deira [Eng] van 604 tot 616,
Deira was een Angelsaksisch koninkrijk in het noorden van het huidige Yorkshire. In 604 werd het door Aethelfrith van Northumbria met Bernicia verenigd tot het koninkrijk Northumbria.
komt om het leven bij een veldslag tegen Aethelfrith in 616, ovl. in 6161,1, tr. (1) met Nn . Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (2) met Acha van Deira1. Uit dit huwelijk een zoon.


Aantekeningen bij Aethelfrith van Northumbria.
Aethelfrith was koning van Bernicia van c. 592 tot aan zijn dood en koning van Deira van 604 tot aan zijn dood. Zijn regeerperiode staat aan de basis van een verenigd Northumbria, en in zekere zin ook van een verenigd Engeland. De meeste informatie over Aethelfrith is afkomstig uit de werken van Beda.
In 592 werd hij koning van Bernicia. Hij stond bekend als een moedige krijger en voerde verschillende militaire campagnes tegen naburige koninkrijken. Zo sloeg hij in 603 een aanval af van koning Aidan van Dalriada en een jaar later veroverde hij de troon van Deira. Nadat hij de koning van Deira gedood had en diens erfgenaam Edwin had verdreven, huwde hij prinses Acha om zijn zijn positie in Deira te verstevigen.
Toen hij vernam dat Edwin bescherming had gevonden bij koning Raedwald van East Anglia, probeerde hij deze om te kopen om Edwin te doden. Raedwald ging hier echter niet op en trok met zijn leger op tegen Aethelfrith. Dit leidde tot een veldslag nabij de rivier Idle in 616.
Aethelfrith werd gedood tijdens deze veldslag.

Uit deze relatie een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Osdiu (Oswiu)*612  †670  58



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Acha van Deira
Acha van Deira1.

tr.
met

Aethelfrith van Northumbria1, geb. 1,1,1, koning te Bernicia [Eng] van 592 tot 616,
Koning te Deira [Eng] van 604 tot 616,
Deira was een Angelsaksisch koninkrijk in het noorden van het huidige Yorkshire. In 604 werd het door Aethelfrith van Northumbria met Bernicia verenigd tot het koninkrijk Northumbria.
komt om het leven bij een veldslag tegen Aethelfrith in 616, ovl. in 6161,1, tr. (1) met Nn . Uit dit huwelijk geen kinderen, relatie (3) met Nn . Uit deze relatie een zoon.


Aantekeningen bij Aethelfrith van Northumbria.
Aethelfrith was koning van Bernicia van c. 592 tot aan zijn dood en koning van Deira van 604 tot aan zijn dood. Zijn regeerperiode staat aan de basis van een verenigd Northumbria, en in zekere zin ook van een verenigd Engeland. De meeste informatie over Aethelfrith is afkomstig uit de werken van Beda.
In 592 werd hij koning van Bernicia. Hij stond bekend als een moedige krijger en voerde verschillende militaire campagnes tegen naburige koninkrijken. Zo sloeg hij in 603 een aanval af van koning Aidan van Dalriada en een jaar later veroverde hij de troon van Deira. Nadat hij de koning van Deira gedood had en diens erfgenaam Edwin had verdreven, huwde hij prinses Acha om zijn zijn positie in Deira te verstevigen.
Toen hij vernam dat Edwin bescherming had gevonden bij koning Raedwald van East Anglia, probeerde hij deze om te kopen om Edwin te doden. Raedwald ging hier echter niet op en trok met zijn leger op tegen Aethelfrith. Dit leidde tot een veldslag nabij de rivier Idle in 616.
Aethelfrith werd gedood tijdens deze veldslag.

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Oswald*604  †642  38



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Nn
Nn .

tr.
met

Aethelfrith van Northumbria1, geb. 1,1,1, koning te Bernicia [Eng] van 592 tot 616,
Koning te Deira [Eng] van 604 tot 616,
Deira was een Angelsaksisch koninkrijk in het noorden van het huidige Yorkshire. In 604 werd het door Aethelfrith van Northumbria met Bernicia verenigd tot het koninkrijk Northumbria.
komt om het leven bij een veldslag tegen Aethelfrith in 616, ovl. in 6161,1, tr. (2) met Acha van Deira1. Uit dit huwelijk een zoon, relatie (3) met Nn . Uit deze relatie een zoon.


Aantekeningen bij Aethelfrith van Northumbria.
Aethelfrith was koning van Bernicia van c. 592 tot aan zijn dood en koning van Deira van 604 tot aan zijn dood. Zijn regeerperiode staat aan de basis van een verenigd Northumbria, en in zekere zin ook van een verenigd Engeland. De meeste informatie over Aethelfrith is afkomstig uit de werken van Beda.
In 592 werd hij koning van Bernicia. Hij stond bekend als een moedige krijger en voerde verschillende militaire campagnes tegen naburige koninkrijken. Zo sloeg hij in 603 een aanval af van koning Aidan van Dalriada en een jaar later veroverde hij de troon van Deira. Nadat hij de koning van Deira gedood had en diens erfgenaam Edwin had verdreven, huwde hij prinses Acha om zijn zijn positie in Deira te verstevigen.
Toen hij vernam dat Edwin bescherming had gevonden bij koning Raedwald van East Anglia, probeerde hij deze om te kopen om Edwin te doden. Raedwald ging hier echter niet op en trok met zijn leger op tegen Aethelfrith. Dit leidde tot een veldslag nabij de rivier Idle in 616.
Aethelfrith werd gedood tijdens deze veldslag.


Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Oswald van Northumbria
Oswald van Northumbria1, geb. circa 6041,1,1, koning te Northumbria [Eng] van 634 tot dinsdag 5 aug 642 , ovl. (ongeveer 38 jaar oud) op dinsdag 5 aug 6421,1.


Aantekeningen bij Oswald van Northumbria.
Oswald (circa 604 - 5 augustus 642) was koning van Northumbria van 634 tot zijn dood, en werd vervolgens vereerd als een christelijke heilige. Hij was de zoon van Aethelfrith van Northumbria en kwam aan de macht na een periode van ballingschap. Hij vertoefde van zijn 11e tot zijn 28e jaar in Dalriada en studeerde op Ì Chaluim Chille waar hij tot het christendom was bekeerd. Hij was daarmee een geletterd man die Gaelisch sprak en zijn regering luidde voor de Angelsaksische koninkrijken van Deira en Bernicia een periode van Gaelische invloed in. Daarin herinneren nog een aantal plaatsnamen in wat nu het noorden van Engeland is zoals Glenwhelt (Gleann nan Uillt), Glendue (Gleann Dubh) of Lindisfarne (Le'n Dis fearann: Land met God). [1]. Na zijn dood werd hij heilig verklaard..
Nadat Edwin (Northumbria) in 633 was omgekomen in de Slag bij Hatfield Chase, was het door hem verenigde Northumbria weer verdeeld in de Northumbriaanse koninkrijken Bernicia en Deira. Oswald versloeg de heerser Cadwallon ap Cadfan van Gwynedd wiens aanval Northumbria tot een toestand van chaos gebracht had en verenigde in 634 Bernicia en Deira opnieuw onder één heerser. Daarbij volgde hij Eanfrith op in Bernicia, en Osric in Deira. Dit waren beiden heidenen geweest. Oswald bevorderde de verspreiding van het christendom in Northumbria. Hij maakte het zendingswerk van St. Aidan mogelijk en stichtte het klooster van Le'n Dis Ferann. Dit klooster werd een belangrijk centrum voor de verspreiding van het christendom en voor scholastische activiteiten..
Na een regeerperiode van acht jaar waarin hij de machtigste heerser van Engeland was (Bretwalda), kwam Oswald om bij de Slag van Maserfield. Hij werd in Bernicia opgevolgd door zijn halfbroer Oswiu (642) die in 655 tevens heerser van Deira werd..
De historicus Beda, die bijna 100 jaar na Oswalds dood over hem schreef, beschouwde Oswald als een heilige koning. Deze Beda is ook de belangrijkste bron voor wat wij over hem weten..
*.
Heilige.
Omdat hij in de strijd tegen het laatste heidense rijk van de Angelsaksen stierf, wordt Oswald als martelaar beschouwd. Later werd hij heilig verklaard..
In Nederland is Zeddam de enige Nederlandse parochie met Sint Oswald als beschermheilige, maar in het Alpengebied wordt hij vaker vereerd. Schotse monniken zouden de Oswaldverering naar de Alpen hebben overgebracht. Oswald is de schutspatroon van het Zwitserse kanton Zug en de stad Zug, en verder van de Engelse koningen, de kruisvaarders, de kleermakers en het vee. Hij wordt aangeroepen voor bescherming tegen de pest. Zijn sterfdag (5 augustus) is zijn feestdag..
*.
Noten, referenties:.
1. The Gaelic foundation of the Golden Age of Northumbria, Paul L. Younger, gepresenteerd voor de "Irish Cultural Studies Center", Universiteit Sunderland, nov. 2005.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Edwin van Northumbria
Edwin van Northumbria1, geb. circa 5841,1, ged. in 627 RK=Rooms Katholiek, 1, koning te Northumbria [Eng] van 616 tot zondag 12 okt 632 , ovl. (ongeveer 48 jaar oud) op zondag 12 okt 6321 (633)1.


Aantekeningen bij Edwin van Northumbria.
Edwin van Northumbria (ca. 584 – 12 oktober 632/633) was koning van Northumbria van ongeveer 616 tot zijn dood. Hij bekeerde zich tot het christendom en werd in 627 gedoopt. Nadat hij was gevallen in de slag bij Hatfield Chase werd hij beschouwd als heilige en martelaar.
Over Edwins bezigheden voor 625 is weinig bekend. Hij zou de stichter zijn geweest van de Schotse hoofdstad Edinburgh, die naar hem is genoemd.
Volgens de geschiedschrijver Beda kreeg Edwin interesse in het christendom dankzij een visioen die hij had gezien aan het hof van Raedwald. In 625 liet hij zijn dochter Eanfled dopen. Een brief van paus Bonifatius V overtuigde hem verder en met Pasen liet hij zichzelf en zijn familie en edelen dopen in York op 12 april 627. Onder zijn invloed bekeerde ook Eorpwald van East Anglia zich.
Beda merkt op dat het land in die tijd zeer vredig was en dat Edwin een standaard voerde lijkend op die van de Romeinse keizers. Ook vermeldt hij dat Edwin het eiland Man veroverde, evenals Anglesey. De meeste Angelsaksische koningen uit zijn tijd erkenden hem als meerdere, en als zodanig wordt hij beschouwd als Bretwalda.

tr.
met

Ethelburga 1, dr. van Anna van Oost-Anglia en Hereswitha, geb. 1,1,1, ovl. te Faremoutiers [Fra] Faremoutiers is nu een gemeente in het Franse departement Seine-et-Marne (regio Île-de-France) en telt 2287 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Meaux, te Faremountiers [France] in 6701,1.


Aantekeningen bij Ethelburga .
Ethelburga is een Engels geestelijke en heilige. Ethelburga is de dochter van koning Anna van East Anglia en van de H. Hereswitha. Als kind leeft Ethelburga in een Gallisch klooster onder de leiding van de H. Burgundofara en zal daar de rest van haar leven blijven. Zij is in haar gemeenschap bekend om haar aanhankelijkheid aan de regel. Ethelburga wordt tot abdis gekozen en bestuurt de abdij met wijsheid en rechtvaardigheid. Een van haar medezusters is de H. Tortgith van Barking. Haar feestdag wordt gevierd op 7 juli.

Uit dit huwelijk een dochter:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Eanfled*625  †685  60



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Lotharius
Lotharius 1, koning te Kent [Eng].



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Earcongata
Earcongata 1.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Eremenhilda
Eremenhilda 1, geb. in 6531,1,
Ze wordt na de dood van haar man non en later abdis te Minster [Eng] in 675,
Minster-in-Thanet is een plaats in het bestuurlijke gebied Thanet, in het Engelse graafschap Kent.
Ze wordt na de dood van haar man wordt ze ook abdis te Ely [Eng] in 675,
Ely is een plaats in het bestuurlijke gebied East Cambridgeshire, in het Engelse graafschap Cambridgeshire. De plaats telt 15.102 inwoners.
Hier bevind zich de bekende kathedraal van Ely, waarvan de bouw begon in 1093 en voltooide in 1534. Deze kerk heeft Saksische, Normandische en vroeggotische elementen,
Ovl. (Ongeveer 50 jaar oud) in 7031,1.


Aantekeningen bij Eremenhilda .
Ermenilda is een Engelse koningin en heilige. Ermenilda was een dochter van koning Earcenbert van Kent en van de H. Sexburga. Zij was gehuwd met koning Wulfhere van Mercia en werd de moeder van de H. Werburga en van Cenred. Ermenilda werd non na de dood van haar echtgenoot in 675 en werd later abdis van Minster en Ely.Haar feestdag is op 13 februari.

tr.
met

Wulfhere van Mercia1,1, koning te Mercia [Eng], ovl. in 675.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Werburga Staffordshire [Eng] †699 Trentham [Eng]  
Cenred     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
2.Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen


Wulfhere van Mercia
Wulfhere van Mercia1,1, koning te Mercia [Eng], ovl. in 675.

tr.
met

Eremenhilda 1, dr. van Earconbert van Kent en Sexburga van Oost-Anglia, geb. in 6531,1,
Ze wordt na de dood van haar man non en later abdis te Minster [Eng] in 675,
Minster-in-Thanet is een plaats in het bestuurlijke gebied Thanet, in het Engelse graafschap Kent.
Ze wordt na de dood van haar man wordt ze ook abdis te Ely [Eng] in 675,
Ely is een plaats in het bestuurlijke gebied East Cambridgeshire, in het Engelse graafschap Cambridgeshire. De plaats telt 15.102 inwoners.
Hier bevind zich de bekende kathedraal van Ely, waarvan de bouw begon in 1093 en voltooide in 1534. Deze kerk heeft Saksische, Normandische en vroeggotische elementen,
Ovl. (Ongeveer 50 jaar oud) in 7031,1.


Aantekeningen bij Eremenhilda .
Ermenilda is een Engelse koningin en heilige. Ermenilda was een dochter van koning Earcenbert van Kent en van de H. Sexburga. Zij was gehuwd met koning Wulfhere van Mercia en werd de moeder van de H. Werburga en van Cenred. Ermenilda werd non na de dood van haar echtgenoot in 675 en werd later abdis van Minster en Ely.Haar feestdag is op 13 februari.

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Werburga Staffordshire [Eng] †699 Trentham [Eng]  
Cenred     



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Werburga
Werburga 1, geb. te Staffordshire [Eng], 1, ovl. te Trentham [Eng] op donderdag 3 feb 6991,1.


Aantekeningen bij Werburga .
Werburga is een Engelse prinses en heilige. Werburga is de dochter van koning Wulfhere van Mercia en van de H.Ermenhilda. Werburga werkt mee aan de kloosterhervorming in Engeland en wordt de opvolgster van haar moeder Ermenhilda, haar grootmoeder Sexburga en haar groottante Etheldreda, als vierde abdis van Ely. Werburga is de patroonheilige van Chester. Haar feestdag wordt gevierd op 3 februari.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia


Cenred
Cenred 1.



Bronnen:
1.Afgeschermd, Wikipedia
')}