• Vader:
  Honorius , zn. van Theodosius en Thermantia, tr.

• Moeder:
  Maria .

• Vader:
  Honorius , zn. van Theodosius en Thermantia, tr.

• Moeder:
  Maria .

tr.
met

Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (2) met Galla . Uit dit huwelijk 3 kinderen.

Aantekeningen bij Flavius Theodosius I.
Flavius Theodosius, bekend als Theodosius I de Grote (Cauca, Spanje, ca. 346 – Milaan 17 januari 395) was keizer van het oostelijk deel van het Romeinse Rijk van 379 tot 394, en daarna tot 395 van het gehele rijk. Hij was hiermee de laatste keizer die nog (kortstondig) heerste over het gehele rijk. Na zijn dood werd het rijk definitief gesplitst in Oost en West.
*.
Levensgeschiedenis.
Theodosius was de zoon van de Spanjaard Flavius Theodosius die zich onder Valentinianus I als magister equitum verdienstelijk maakte. Na de terechtstelling van zijn vader trok hij zich op zijn landgoed in Spanje terug.
*.
Toen de Goten in 378 bij Adrianopel Valens, keizer van het oostelijk rijksdeel, versloegen (zie slag bij Adrianopel), ontbood Gratianus, keizer van het westelijk rijksdeel, hem als magister equitum tegen de Goten. Na zijn overwinning op de Sarmaten in Pannonië (eind 378) werd hij tot keizer (augustus) van de oostelijke rijkshelft verheven (379) en bracht hij de Goten in 382 tot onderwerping, waarop hij hun vaste woonplaatsen aanwees ten zuiden van de Donau en een gedeelte van hen bij zijn leger inlijfde. De usurpator Maximus, die Gratianus ten val had gebracht, moest hij wel als augustus van Brittannië, Gallië en Spanje erkennen; toen deze echter ook Valentinianus II uit Italië verdreef, bracht Theodosius hem aan de Sava een beslissende nederlaag toe (388).
*.
De bewoners van Thessaloniki, die bij een oproer een van zijn bevelhebbers vermoord hadden, strafte hij gruwelijk (390), waarvoor bisschop Ambrosius hem kerkelijke boete liet doen. In 394 trok hij op tegen Arbogastes, die waarschijnlijk in 392 Valentinianus II had laten vermoorden om Eugenius tot keizer van het westelijk rijksdeel te verheffen. Beiden werden in de Vipava vallei - tijdens de slag aan de Frigidus, nabij Ad Pirum - verslagen. Zo kwam het rijk voor de laatste maal in één hand. Dit duurde maar even want Theodosius overleed een paar maanden later. Na Theodosius' dood werd het rijk onder zijn beide zoons Arcadius en Honorius verdeeld, onder voogdij en regentschap van de Germaanse generaal Stilicho.
*.
Christendom verheven tot staatsgodsdienst.
Terwijl zijn twee laatste voorgangers de Arianen begunstigden, koos Theodosius de kant van Athanasius. In februari 380, in het edict Cunctos populos (‘alle volken’), verklaart Theodosius met medekeizers Gratianus en Valentinianus II, te willen dat al hun volken zich bekeren tot het trinitaire christendom; zij die dit voorschrift volgen moeten de naam van katholieke christenen aannemen, de overigen [christenen] moeten de schande van een ketterse leer dragen, zo bevelen de drie keizers. Dit edict is gericht tegen het ‘ketterse’ Arianisme, en doet nog geen uitspraak over het heidendom van de niet-christenen, dat voorlopig nog getolereerd wordt. Wegens de voorrechten die nu het katholieke christendom ten deel zullen vallen kunnen we voortaan spreken van trinitair christendom als staatsgodsdienst.
*.
In 381 verklaarde Theodosius op het Concilie van Constantinopel de geloofsbelijdenis van Nicea uitsluitend geldig. Tegelijkertijd was hij voorstander van het in ere houden van heidense cultplaatsen als openbare gelegenheden.
*.
Vanaf 392 koos Theodosius echter een harde lijn tegen het heidendom. De heidense cultus werd verboden en heidenen konden geen officiële ambten meer bekleden. In welke mate dit besluit effect heeft gehad is niet duidelijk, omdat bij zowel christelijke als heidense auteurs in de 5e eeuw geen aanwijzingen voor een effectief verbod op de heidense cultus zijn aan te treffen. Met de afdwinging van het verbod werd waarschijnlijk nauwelijks ernst gemaakt. De officiële bestrijding van de Romeinse godsdiensten en het heidendom was ingezet, maar zonder veel overtuiging. Bovendien hadden de Romeinse godsdiensten al sinds lang hun aantrekkingskracht verloren voor de grote volksmassa die inmiddels bijna geheel christelijk was geworden. Eigenlijk waren de enige 'heidenen' die er nog waren intellectuelen die uit een soort 'nostalgie' naar het glorieuze Romeinse verleden lippendienst aan de oude godsdienst bewezen. Of daar nog echte overtuiging bij aanwezig was kan rustig betwijfeld worden. De vervolgingen van overheidswege golden veeleer de aanhangers van christelijke ketterijen die vaak het etiket 'heidendom' kregen opgeplakt. Theodosius begreep dat het christendom als een integratie-instrument kon dienen om het Rijk beter bij elkaar te houden. Vernietiging van heidense tempels werdd voornamelijk uitgevoerd door lokale bisschoppen, die tempels ook wel overnamen voor eigen gebruik. Dit symboliseerde dan de overwinning op het heidendom heidense, naast het praktische doel van kostenbesparing. Dit gebeurde in Rome bv. met het Pantheon dat daarom tot in de huidige tijd behouden bleef. Maar elders werd ook veel verwoest. Zo werd het prachtige heiligdom, het Serapeum in Alexandrië met de laatste restanten van de eertijds beroemde bibliotheek van Alexandrië verwoest.
*.
Link: David Woods, art. Theodosius I (379-395 A.D.), in DIR (1998-1999).

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavius						0	0
2	Pulcheria						0	0
3	Flavius						0	0

• Vader:
  Flavius Valentinianus, zn. van Gratianus Funarius en Fausta, tr. (2) met Marina Severa. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (1).

• Moeder:
  Flavia Justina Aviana.

tr.
met

Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (1) met Aelia Flavia Flacilla. Uit dit huwelijk 3 kinderen.

Aantekeningen bij Flavius Theodosius I.
Flavius Theodosius, bekend als Theodosius I de Grote (Cauca, Spanje, ca. 346 – Milaan 17 januari 395) was keizer van het oostelijk deel van het Romeinse Rijk van 379 tot 394, en daarna tot 395 van het gehele rijk. Hij was hiermee de laatste keizer die nog (kortstondig) heerste over het gehele rijk. Na zijn dood werd het rijk definitief gesplitst in Oost en West.
*.
Levensgeschiedenis.
Theodosius was de zoon van de Spanjaard Flavius Theodosius die zich onder Valentinianus I als magister equitum verdienstelijk maakte. Na de terechtstelling van zijn vader trok hij zich op zijn landgoed in Spanje terug.
*.
Toen de Goten in 378 bij Adrianopel Valens, keizer van het oostelijk rijksdeel, versloegen (zie slag bij Adrianopel), ontbood Gratianus, keizer van het westelijk rijksdeel, hem als magister equitum tegen de Goten. Na zijn overwinning op de Sarmaten in Pannonië (eind 378) werd hij tot keizer (augustus) van de oostelijke rijkshelft verheven (379) en bracht hij de Goten in 382 tot onderwerping, waarop hij hun vaste woonplaatsen aanwees ten zuiden van de Donau en een gedeelte van hen bij zijn leger inlijfde. De usurpator Maximus, die Gratianus ten val had gebracht, moest hij wel als augustus van Brittannië, Gallië en Spanje erkennen; toen deze echter ook Valentinianus II uit Italië verdreef, bracht Theodosius hem aan de Sava een beslissende nederlaag toe (388).
*.
De bewoners van Thessaloniki, die bij een oproer een van zijn bevelhebbers vermoord hadden, strafte hij gruwelijk (390), waarvoor bisschop Ambrosius hem kerkelijke boete liet doen. In 394 trok hij op tegen Arbogastes, die waarschijnlijk in 392 Valentinianus II had laten vermoorden om Eugenius tot keizer van het westelijk rijksdeel te verheffen. Beiden werden in de Vipava vallei - tijdens de slag aan de Frigidus, nabij Ad Pirum - verslagen. Zo kwam het rijk voor de laatste maal in één hand. Dit duurde maar even want Theodosius overleed een paar maanden later. Na Theodosius' dood werd het rijk onder zijn beide zoons Arcadius en Honorius verdeeld, onder voogdij en regentschap van de Germaanse generaal Stilicho.
*.
Christendom verheven tot staatsgodsdienst.
Terwijl zijn twee laatste voorgangers de Arianen begunstigden, koos Theodosius de kant van Athanasius. In februari 380, in het edict Cunctos populos (‘alle volken’), verklaart Theodosius met medekeizers Gratianus en Valentinianus II, te willen dat al hun volken zich bekeren tot het trinitaire christendom; zij die dit voorschrift volgen moeten de naam van katholieke christenen aannemen, de overigen [christenen] moeten de schande van een ketterse leer dragen, zo bevelen de drie keizers. Dit edict is gericht tegen het ‘ketterse’ Arianisme, en doet nog geen uitspraak over het heidendom van de niet-christenen, dat voorlopig nog getolereerd wordt. Wegens de voorrechten die nu het katholieke christendom ten deel zullen vallen kunnen we voortaan spreken van trinitair christendom als staatsgodsdienst.
*.
In 381 verklaarde Theodosius op het Concilie van Constantinopel de geloofsbelijdenis van Nicea uitsluitend geldig. Tegelijkertijd was hij voorstander van het in ere houden van heidense cultplaatsen als openbare gelegenheden.
*.
Vanaf 392 koos Theodosius echter een harde lijn tegen het heidendom. De heidense cultus werd verboden en heidenen konden geen officiële ambten meer bekleden. In welke mate dit besluit effect heeft gehad is niet duidelijk, omdat bij zowel christelijke als heidense auteurs in de 5e eeuw geen aanwijzingen voor een effectief verbod op de heidense cultus zijn aan te treffen. Met de afdwinging van het verbod werd waarschijnlijk nauwelijks ernst gemaakt. De officiële bestrijding van de Romeinse godsdiensten en het heidendom was ingezet, maar zonder veel overtuiging. Bovendien hadden de Romeinse godsdiensten al sinds lang hun aantrekkingskracht verloren voor de grote volksmassa die inmiddels bijna geheel christelijk was geworden. Eigenlijk waren de enige 'heidenen' die er nog waren intellectuelen die uit een soort 'nostalgie' naar het glorieuze Romeinse verleden lippendienst aan de oude godsdienst bewezen. Of daar nog echte overtuiging bij aanwezig was kan rustig betwijfeld worden. De vervolgingen van overheidswege golden veeleer de aanhangers van christelijke ketterijen die vaak het etiket 'heidendom' kregen opgeplakt. Theodosius begreep dat het christendom als een integratie-instrument kon dienen om het Rijk beter bij elkaar te houden. Vernietiging van heidense tempels werdd voornamelijk uitgevoerd door lokale bisschoppen, die tempels ook wel overnamen voor eigen gebruik. Dit symboliseerde dan de overwinning op het heidendom heidense, naast het praktische doel van kostenbesparing. Dit gebeurde in Rome bv. met het Pantheon dat daarom tot in de huidige tijd behouden bleef. Maar elders werd ook veel verwoest. Zo werd het prachtige heiligdom, het Serapeum in Alexandrië met de laatste restanten van de eertijds beroemde bibliotheek van Alexandrië verwoest.
*.
Link: David Woods, art. Theodosius I (379-395 A.D.), in DIR (1998-1999).

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Aelia Galla	*388	Constantinopel [Tur]	†450	Rome	62	2	3
2	Gratianus						0	0
3	Johannes						0	0

Flavius Arcadius
Flavius Arcadius.

Aantekeningen bij Flavius Arcadius.
Flavius Arcadius (377 - mei 408) was Oost-Romeins keizer van 383 tot mei 408. Hij was de oudste zoon van Theodosius I..
*.
Arcadius was achttien jaar toen zijn vader stierf en zijn broer Honorius, die keizer van het Westen werd, was nog maar twaalf. Beiden werden zwaar beïnvloed door hun regenten, eerst door Rufinus..
*.
Arcadius op een door Honorius geslagen solidus. Op de achterzijde verslaat Arcadius, met een labarum in de hand, een vijand.Ook Eutropius en Gainas trachtten van Arcadius hun werktuig te maken..
*.
Rond 399 liet Eudoxia, de dochter van voormalig magister militum Bauto en echtgenote van Arcadius, de persoon achter de troon, op dat moment Eutropius, van het toneel verdwijnen. Deze eunuch was tot dan toe de kamerheer geweest. Eudoxia werd al snel keizerin en regeerde echtgenoot en rijk met ijzeren hand. In 404 stierf zij echter..
*.
Arcadius droeg daarna de regeringszaken over aan Anthemius, zijn prefect. Dit was een bijzonder goede keuze. Anthemius diende zowel hem als zijn zoon Theodosius II trouw en was een goed bestuurder. Arcadius stierf jong in 408 maar liet het rijk met gerust hart aan zijn 7-jarig zoontje Theodosius over, dat Arcadius al 8 maanden na diens geboorte tot Augustus had benoemd, omdat Anthemius regent bleef..
*.
Link: Geoffrey S. Nathan, art. Arcadius (395-408 A.D.), in DIR (1998).

Vader: Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (2) met Galla , dr. van Flavius Valentinianus en Flavia Justina Aviana. Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (1).

• Moeder:
  Aelia Flavia Flacilla.

Dossier:

Vader: Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (2) met Galla . Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (1).

• Moeder:
  Aelia Flavia Flacilla.

Vader: Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (2) met Galla . Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (1).

• Moeder:
  Aelia Flavia Flacilla.

Aelia Galla Placidia
Aelia Galla Placidia1,2, geb. te Constantinopel [Tur]2 in 3881,2,1,2,1,2, augusta van 421 tot 425, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) te Rome2 op woensdag 27 nov 4501,2,1,2, begr. te Rome Petersdom. Het mausoleum in Ravenna blijft ongebruikt1,2.

Aantekeningen bij Aelia Galla Placidia.
Aelia Galla Placidia (388/390 - 450) was Romeins keizerin.
*.
Galla Placidia werd geboren ca. 388/390. Zij was de dochter van de Romeinse keizer Theodosius I en zijn tweede vrouw Galla, die de dochter was van Valentinianus I. Als jong meisje vergezelde zij haar halfbroer Honorius, de keizer van het westen, naar Ravenna waar ze verder opgroeide. Ze verbleef in Ravenna van 402 tot 410. In 410 werd zij bij de verovering van Rome door de Visigoten gevangen genomen en door Alarik meegevoerd naar Zuid-Italië en later naar Frankrijk.
*.
In 414 werd zij uitgehuwelijkt aan Athulfus, de zwager van Alarik en tevens diens opvolger. De bedoeling van Alarik was de betrekkingen tussen het Romeinse rijk en de Goten te bevorderen. Toen Athulfus in 415 stierf, was Galla Placidia in de gelegenheid terug te keren naar Ravenna. In 417 trouwde ze met de patriciër Flavius Constantius.
*.
Haar nieuwe man werd in 421 keizer Constantius III. In datzelfde jaar werd Galla Placidia door Honorius uitgeroepen tot Augusta en zo werd zij mederegente. In september 421 stierf Constantius en in 423 Honorius. Omdat de zoon van Constantius en Galla, Valentinianus, te jong was om te regeren deed Galla dat vanaf 425, toen Valentinianus uiteindelijk op de troon werd gezet, voor hem. Uiteindelijk stierf Galla in 450 in Rome. Waarschijnlijk werd zij ook daar begraven in het mausoleum van de Theodosiaanse familie, dus niet in het naar haar genoemde mausoleum in Ravenna.
*.
Link: R.W. Mathisen, art. Galla Placidia, in DIR (1996-1999).

Vader: Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (1) met Aelia Flavia Flacilla. Uit dit huwelijk 3 kinderen, tr. (2).

• Moeder:
  Galla , dr. van Flavius Valentinianus en Flavia Justina Aviana.

tr. (1)
met

Athaulf 1,2, geb. 2 circa 3802,2,2, Koning van de Westgoten (Visigoten' van 410 tot 415, De Visigoten waren een belangrijk (Oost-)Germaans volk ten tijde van, en vlak na, het Romeinse Rijk. Vanaf 270 na Chr. begonnen de klassieke geschiedschrijvers onderscheid te maken tussen twee Gotische stammen. De Visigoten worden ook wel Westgoten genoemd ter onderscheiding van de Ostrogoten of Oostgoten. Deze benaming is echter omstreden. Vermoedelijk zijn de benamingen ontstaan op basis van de verschillende gebieden waarin de Goten zich hadden gevestigd. Een alternatieve betekenis die aan de benaming Visigoten wordt gegeven, is "dappere Goten" of "valante Goten", terwijl ook de betekenis "wijze Goten" is gesuggereerd. Dit zou ook meer in overeenstemming zijn met het geloof van de Goten dat 'west', de plaats waar de zon ondergaat, de bode van de dood is en dus niet iets wat men als zijn eigen naam zal aannemen. 'Oost' in dat geval, de plaats waar de zon opkomt, is het symbool van leven en dus wel geschikt als naam. Ovl. (Ongeveer 35 jaar oud) te Barcelona [Ct, Esp]2 in aug 4152 Hij is vermoord2, begr. 2, tr. (2) met Nn Zij is voor oorsprong een Oostgoot1, geb. 1. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Aantekeningen bij Athaulf .
Athaulf volgde in 410 zijn zwager Alarik op als koning van de Visigoten.
*.
De Spaanse schrijver Orosius heeft een goede beschrijving van hem achtergelaten. Aanvankelijk wilde hij alles wat Romeins was uit de weg ruimen, maar al spoedig begreep hij dat zijn eigen Goten te bandeloos en hardleers waren om Rome door iets beters te vervangen.
*.
Hij veranderde van gedachte en wilde de vitaliteit van de Goten gebruiken om het verkalkte Romeinse rijk weer nieuw leven in te blazen. Hij voerde derhalve de Goten in 410 over de Alpen en vestigde zich in Narbonensis en Aquitania. Daar aangekomen trouwde hij met Galla Placidia, de halfzuster van keizer Honorius, die als oorlogsbuit was meegevoerd.
*.
In 410 onderhandelde Athaulf met de opstandige keizer Iovinus over een bondgenootschap. Toen deze zich echter verbond met Sarus, een aartsvijand van Athaulf, sloot hij een alliantie met Honorius. In 411 werd Iovinus verslagen en geëxecuteerd.
*.
De keizer wilde echter verder niets van hem weten en dus trachtte Athaulf zelf een keizer op te troon te zetten (namelijk Priscus Attalus, die in 409 door Alarik reeds tot keizer was benoemd). Honorius blokkeerde de kust om zo de bevoorrading van de Goten af te snijden. Athaulf leidde de Goten naar Tarraconensis 415 na Bordeaux en Zuid Aquitania in de as gelegd te hebben.
*.
Galla baarde hem een zoon maar het kind stierf. Zijn vader werd kort daarop door de wraakzuchtige bediende vermoord in 415. Na een korte tussenregering werd hij door Wallia opgevolgd.

Uit dit huwelijk een zoon:¹

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Theodosius	*415	Barcelona [Ct, Esp]	†415	Barcelona [Ct, Esp]	0	0	0

tr. (2)
met

Falvius Constantius III1,2, geb. te Naissus [Ser]2,2,2,1,2, mag. mil. in 408, patricius voor 417, medekeizer van het westen gedrurende 7 maanden in 421, ovl. te Ravenna [Em, Ita]1 op woensdag 2 sep 4211,2,1,2, begr. 2.

Aantekeningen bij Falvius Constantius III.
Flavius Constantius, bekend als Constantius III, (? - 2 september 421) was West-Romeins keizer van 8 februari tot 2 september 421 samen met zijn zwager Honorius.
*.
Constantius werd geboren in Naissus, het huidige Niš, op onbekende datum en van onbekende ouders. Hij was een carrièresoldaat en schopte het in 411 tot Magister militum, een positie die veel macht gaf in het rijk, omdat hij controle gaf over het leger. Als Magister militum hield Constantius vele succesvolle veldtochten tegen de steeds talrijker en sterkere vijanden van Rome, waaronder veel usurpators, zoals Constantijn III die hij versloeg bij Arles.
*.
In 417 trouwde hij met Galla Placidia, de half-zus van Honorius. Ze kregen twee kinderen: Flavius Placidius Valentinianus, de latere Valentinianus III, en Iusta Grata Honoria. In 421 werd hij tot medekeizer benoemd door Honorius. Diens neef Theodosius II, keizer van het Oost-Romeinse rijk erkende hem echter niet als zodanig. Naar verluidt was Constantius hier nogal boos over en overwoog hij een veldtocht te beginnen tegen Theodosius. Hier kwam uiteindelijk niets van terecht, aangezien Constantius' gezondheid snel achteruit ging en hij stierf na minder dan 7 maanden keizerschap op 2 september 421.
*.
Link: H. Elton, art. Constantius III (421 A.D.), in DIR (1999).

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavius Pacidius	*419	Ravenna [Em, Ita]	†455	Rome	35	1	2
2	Justa Grata						0	0

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

Vader: Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (1) met Aelia Flavia Flacilla. Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (2).

• Moeder:
  Galla , dr. van Flavius Valentinianus en Flavia Justina Aviana.

Vader: Flavius Theodosius I, zn. van Theodosius en Thermantia, geb. te Coca [Spa] Noordwest Spanje. Latijn: Cauca) op dinsdag 11 jan 347, ged. in 380, ovl. (48 jaar oud) te Milaan op dinsdag 17 jan 395, begr. te Constantinopel [Tur] Apostelbasiliek, tr. (1) met Aelia Flavia Flacilla. Uit dit huwelijk 3 kinderen., tr. (2).

• Moeder:
  Galla , dr. van Flavius Valentinianus en Flavia Justina Aviana.

• Vader:
  Gratianus Funarius, tr.

• Moeder:
  Fausta , dr. van Bassianus en Anastasia.

tr. (1)
met

Flavia Justina Aviana.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Galla						1	3
2	Valeria						1	0
3	Grata						0	0
4	Flavius						0	0

tr. (2)
met

Marina Severa.

Uit dit huwelijk een zoon:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavius						0	0

tr.
met

Flavius Valentinianus, zn. van Gratianus Funarius en Fausta, tr. (2) met Marina Severa. Uit dit huwelijk een zoon.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Galla						1	3
2	Valeria						1	0
3	Grata						0	0
4	Flavius						0	0

Athaulf

Athaulf 1,2, geb. 2 circa 3802,2,2, Koning van de Westgoten (Visigoten' van 410 tot 415, De Visigoten waren een belangrijk (Oost-)Germaans volk ten tijde van, en vlak na, het Romeinse Rijk. Vanaf 270 na Chr. begonnen de klassieke geschiedschrijvers onderscheid te maken tussen twee Gotische stammen. De Visigoten worden ook wel Westgoten genoemd ter onderscheiding van de Ostrogoten of Oostgoten. Deze benaming is echter omstreden. Vermoedelijk zijn de benamingen ontstaan op basis van de verschillende gebieden waarin de Goten zich hadden gevestigd. Een alternatieve betekenis die aan de benaming Visigoten wordt gegeven, is "dappere Goten" of "valante Goten", terwijl ook de betekenis "wijze Goten" is gesuggereerd. Dit zou ook meer in overeenstemming zijn met het geloof van de Goten dat 'west', de plaats waar de zon ondergaat, de bode van de dood is en dus niet iets wat men als zijn eigen naam zal aannemen. 'Oost' in dat geval, de plaats waar de zon opkomt, is het symbool van leven en dus wel geschikt als naam. Ovl. (Ongeveer 35 jaar oud) te Barcelona [Ct, Esp]2 in aug 4152 Hij is vermoord2, begr. 2.

Aantekeningen bij Athaulf .
Athaulf volgde in 410 zijn zwager Alarik op als koning van de Visigoten.
*.
De Spaanse schrijver Orosius heeft een goede beschrijving van hem achtergelaten. Aanvankelijk wilde hij alles wat Romeins was uit de weg ruimen, maar al spoedig begreep hij dat zijn eigen Goten te bandeloos en hardleers waren om Rome door iets beters te vervangen.
*.
Hij veranderde van gedachte en wilde de vitaliteit van de Goten gebruiken om het verkalkte Romeinse rijk weer nieuw leven in te blazen. Hij voerde derhalve de Goten in 410 over de Alpen en vestigde zich in Narbonensis en Aquitania. Daar aangekomen trouwde hij met Galla Placidia, de halfzuster van keizer Honorius, die als oorlogsbuit was meegevoerd.
*.
In 410 onderhandelde Athaulf met de opstandige keizer Iovinus over een bondgenootschap. Toen deze zich echter verbond met Sarus, een aartsvijand van Athaulf, sloot hij een alliantie met Honorius. In 411 werd Iovinus verslagen en geëxecuteerd.
*.
De keizer wilde echter verder niets van hem weten en dus trachtte Athaulf zelf een keizer op te troon te zetten (namelijk Priscus Attalus, die in 409 door Alarik reeds tot keizer was benoemd). Honorius blokkeerde de kust om zo de bevoorrading van de Goten af te snijden. Athaulf leidde de Goten naar Tarraconensis 415 na Bordeaux en Zuid Aquitania in de as gelegd te hebben.
*.
Galla baarde hem een zoon maar het kind stierf. Zijn vader werd kort daarop door de wraakzuchtige bediende vermoord in 415. Na een korte tussenregering werd hij door Wallia opgevolgd.

tr. (1)
met

Aelia Galla Placidia1,2, dr. van Flavius Theodosius I en Galla, geb. te Constantinopel [Tur]2 in 3881,2,1,2,1,2, augusta van 421 tot 425, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) te Rome2 op woensdag 27 nov 4501,2,1,2, begr. te Rome Petersdom. Het mausoleum in Ravenna blijft ongebruikt1,2, tr. (2) met Falvius Constantius III1,2. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Aantekeningen bij Aelia Galla Placidia.
Aelia Galla Placidia (388/390 - 450) was Romeins keizerin.
*.
Galla Placidia werd geboren ca. 388/390. Zij was de dochter van de Romeinse keizer Theodosius I en zijn tweede vrouw Galla, die de dochter was van Valentinianus I. Als jong meisje vergezelde zij haar halfbroer Honorius, de keizer van het westen, naar Ravenna waar ze verder opgroeide. Ze verbleef in Ravenna van 402 tot 410. In 410 werd zij bij de verovering van Rome door de Visigoten gevangen genomen en door Alarik meegevoerd naar Zuid-Italië en later naar Frankrijk.
*.
In 414 werd zij uitgehuwelijkt aan Athulfus, de zwager van Alarik en tevens diens opvolger. De bedoeling van Alarik was de betrekkingen tussen het Romeinse rijk en de Goten te bevorderen. Toen Athulfus in 415 stierf, was Galla Placidia in de gelegenheid terug te keren naar Ravenna. In 417 trouwde ze met de patriciër Flavius Constantius.
*.
Haar nieuwe man werd in 421 keizer Constantius III. In datzelfde jaar werd Galla Placidia door Honorius uitgeroepen tot Augusta en zo werd zij mederegente. In september 421 stierf Constantius en in 423 Honorius. Omdat de zoon van Constantius en Galla, Valentinianus, te jong was om te regeren deed Galla dat vanaf 425, toen Valentinianus uiteindelijk op de troon werd gezet, voor hem. Uiteindelijk stierf Galla in 450 in Rome. Waarschijnlijk werd zij ook daar begraven in het mausoleum van de Theodosiaanse familie, dus niet in het naar haar genoemde mausoleum in Ravenna.
*.
Link: R.W. Mathisen, art. Galla Placidia, in DIR (1996-1999).

Uit dit huwelijk een zoon:¹

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Theodosius	*415	Barcelona [Ct, Esp]	†415	Barcelona [Ct, Esp]	0	0	0

tr. (2)
met

Nn Zij is voor oorsprong een Oostgoot¹, geb. ¹.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

Falvius Constantius III
Falvius Constantius III1,2, geb. te Naissus [Ser]2,2,2,1,2, mag. mil. in 408, patricius voor 417, medekeizer van het westen gedrurende 7 maanden in 421, ovl. te Ravenna [Em, Ita]1 op woensdag 2 sep 4211,2,1,2, begr. 2.

Aantekeningen bij Falvius Constantius III.
Flavius Constantius, bekend als Constantius III, (? - 2 september 421) was West-Romeins keizer van 8 februari tot 2 september 421 samen met zijn zwager Honorius.
*.
Constantius werd geboren in Naissus, het huidige Niš, op onbekende datum en van onbekende ouders. Hij was een carrièresoldaat en schopte het in 411 tot Magister militum, een positie die veel macht gaf in het rijk, omdat hij controle gaf over het leger. Als Magister militum hield Constantius vele succesvolle veldtochten tegen de steeds talrijker en sterkere vijanden van Rome, waaronder veel usurpators, zoals Constantijn III die hij versloeg bij Arles.
*.
In 417 trouwde hij met Galla Placidia, de half-zus van Honorius. Ze kregen twee kinderen: Flavius Placidius Valentinianus, de latere Valentinianus III, en Iusta Grata Honoria. In 421 werd hij tot medekeizer benoemd door Honorius. Diens neef Theodosius II, keizer van het Oost-Romeinse rijk erkende hem echter niet als zodanig. Naar verluidt was Constantius hier nogal boos over en overwoog hij een veldtocht te beginnen tegen Theodosius. Hier kwam uiteindelijk niets van terecht, aangezien Constantius' gezondheid snel achteruit ging en hij stierf na minder dan 7 maanden keizerschap op 2 september 421.
*.
Link: H. Elton, art. Constantius III (421 A.D.), in DIR (1999).

tr.
met

Aelia Galla Placidia1,2, dr. van Flavius Theodosius I en Galla, geb. te Constantinopel [Tur]2 in 3881,2,1,2,1,2, augusta van 421 tot 425, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) te Rome2 op woensdag 27 nov 4501,2,1,2, begr. te Rome Petersdom. Het mausoleum in Ravenna blijft ongebruikt1,2, tr. (1) met Athaulf 1,2. Uit dit huwelijk een zoon1.

Aantekeningen bij Aelia Galla Placidia.
Aelia Galla Placidia (388/390 - 450) was Romeins keizerin.
*.
Galla Placidia werd geboren ca. 388/390. Zij was de dochter van de Romeinse keizer Theodosius I en zijn tweede vrouw Galla, die de dochter was van Valentinianus I. Als jong meisje vergezelde zij haar halfbroer Honorius, de keizer van het westen, naar Ravenna waar ze verder opgroeide. Ze verbleef in Ravenna van 402 tot 410. In 410 werd zij bij de verovering van Rome door de Visigoten gevangen genomen en door Alarik meegevoerd naar Zuid-Italië en later naar Frankrijk.
*.
In 414 werd zij uitgehuwelijkt aan Athulfus, de zwager van Alarik en tevens diens opvolger. De bedoeling van Alarik was de betrekkingen tussen het Romeinse rijk en de Goten te bevorderen. Toen Athulfus in 415 stierf, was Galla Placidia in de gelegenheid terug te keren naar Ravenna. In 417 trouwde ze met de patriciër Flavius Constantius.
*.
Haar nieuwe man werd in 421 keizer Constantius III. In datzelfde jaar werd Galla Placidia door Honorius uitgeroepen tot Augusta en zo werd zij mederegente. In september 421 stierf Constantius en in 423 Honorius. Omdat de zoon van Constantius en Galla, Valentinianus, te jong was om te regeren deed Galla dat vanaf 425, toen Valentinianus uiteindelijk op de troon werd gezet, voor hem. Uiteindelijk stierf Galla in 450 in Rome. Waarschijnlijk werd zij ook daar begraven in het mausoleum van de Theodosiaanse familie, dus niet in het naar haar genoemde mausoleum in Ravenna.
*.
Link: R.W. Mathisen, art. Galla Placidia, in DIR (1996-1999).

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Flavius Pacidius	*419	Ravenna [Em, Ita]	†455	Rome	35	1	2
2	Justa Grata						0	0

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

Vader: Athaulf 1,2, geb. 2 circa 3802,2,2, Koning van de Westgoten (Visigoten' van 410 tot 415, De Visigoten waren een belangrijk (Oost-)Germaans volk ten tijde van, en vlak na, het Romeinse Rijk. Vanaf 270 na Chr. begonnen de klassieke geschiedschrijvers onderscheid te maken tussen twee Gotische stammen. De Visigoten worden ook wel Westgoten genoemd ter onderscheiding van de Ostrogoten of Oostgoten. Deze benaming is echter omstreden. Vermoedelijk zijn de benamingen ontstaan op basis van de verschillende gebieden waarin de Goten zich hadden gevestigd. Een alternatieve betekenis die aan de benaming Visigoten wordt gegeven, is "dappere Goten" of "valante Goten", terwijl ook de betekenis "wijze Goten" is gesuggereerd. Dit zou ook meer in overeenstemming zijn met het geloof van de Goten dat 'west', de plaats waar de zon ondergaat, de bode van de dood is en dus niet iets wat men als zijn eigen naam zal aannemen. 'Oost' in dat geval, de plaats waar de zon opkomt, is het symbool van leven en dus wel geschikt als naam. Ovl. (Ongeveer 35 jaar oud) te Barcelona [Ct, Esp]2 in aug 4152 Hij is vermoord2, begr. 2, tr. (2) met Nn Zij is voor oorsprong een Oostgoot1. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (1).

Moeder: Aelia Galla Placidia1,2, dr. van Flavius Theodosius I en Galla, geb. te Constantinopel [Tur]2 in 3881,2,1,2,1,2, augusta van 421 tot 425, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) te Rome2 op woensdag 27 nov 4501,2,1,2, begr. te Rome Petersdom. Het mausoleum in Ravenna blijft ongebruikt1,2, tr. (2) met Falvius Constantius III1,2. Uit dit huwelijk 2 kinderen.

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Flavius Pacidius Valantinian III
Flavius Pacidius Valantinian III, geb. te Ravenna [Em, Ita] op zondag 2 jul 419, ovl. (35 jaar oud) te Rome op woensdag 16 mrt 455.

Aantekeningen bij Flavius Pacidius Valantinian III.
Flavius Placidus Valentinianus, bekend als Valentinianus III (Ravenna 2 juli 419 - Rome 16 maart 455), was keizer van het West-Romeinse Rijk van 425 tot 455.
Hij was de zoon van veldheer en later keizer Constantius III en Galla Placidia, de zuster van keizer Honorius en dochter van Oost-Romeins keizer Theodosius I.
*.
Op de achterkant van deze solidus van Valentinianus III wordt de bruiloft tussen Valentinianus en Licinia Eudoxia afgebeeld. In het midden staat Theodosius II, met de handen op de schouders ven het bruidspaar. Allen zijn gekleed in bruidskleding.Valentinianus was pas 6 jaar toen hij tot keizer gekroond werd als vervanger voor usurpator Iohannes, en zijn taken als keizer werden overgenomen door zijn moeder. In 437 trouwde hij met Licinia Eudoxia, dochter van Oost-Romeins keizer Theodosius II. Hoewel hij nu meerderjarig was had nog altijd weinig van doen met het rijk, generaal Aetius had veel macht. Valentinianus wordt beschreven als een verwend jochie dat onder invloed raakte van sterrenwichelaars en tovenaars, en had waarschijnlijk weinig zin of kunde om te regeren. Wel zorgde hij, als fanatiek christen, ervoor dat de paus veel meer macht kreeg.
*.
Tijdens de regeerperiode van Valentinianus ging het Romeinse rijk sterk achteruit; veel provincies werden door barbaren veroverd: Africa, belangrijk voor de graanvoorziening van het Romeinse kerngebied Italië, werd veroverd door de Vandalen, in Hispania werden veel gebieden door de Sueven ingenomen, en Gallië werd grotendeels verdeeld door Franken, Alanen, Visigothen en Bourgondiërs. Zo bleven alleen nog de provincia Italia en Dalmatia onder bewind van Valentinianus. Als enig lichtpuntje in de chaos tijdens zijn heerschappij wist echter wel generaal Aetius in 451 voor het eerst Atilla de Hun te verslaan.
*.
In 454 echter liet Valentinianus Aetius vermoorden, mogelijk om wat meer echte macht naar zich toe te trekken, maar in ieder geval na sterk aandringen van Petronius Maximus, een rijke pariciër die meer macht wilde (en Valentinianus zou opvolgen). Het jaar daarop werd Valentinianus zelf vermoord door voormalige troepen van Aetius (die zeer waarschijnlijk waren ingehuurd door Petronius Maximus).
*.
Links: R.W. Mathisen, art. Valentinian III (425-455 A.D), in DIR (1996-1999).
Biographisch Bibliographisches Kirchenlexikon, www.bautz.de.

Vader: Falvius Constantius III1,2, geb. te Naissus [Ser]2,2,2,1,2, mag. mil. in 408, patricius voor 417, medekeizer van het westen gedrurende 7 maanden in 421, ovl. te Ravenna [Em, Ita]1 op woensdag 2 sep 4211,2,1,2, begr. 2, tr.

Moeder: Aelia Galla Placidia1,2, dr. van Flavius Theodosius I en Galla, geb. te Constantinopel [Tur]2 in 3881,2,1,2,1,2, augusta van 421 tot 425, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) te Rome2 op woensdag 27 nov 4501,2,1,2, begr. te Rome Petersdom. Het mausoleum in Ravenna blijft ongebruikt1,2, tr. (1) met Athaulf 1,2. Uit dit huwelijk een zoon1.

tr.
met

Licinia Eudoxia, dr. van Flavius Theodoius II en Athenais, geb. in 422, augustus in 439, ze wordt met haar dochters ontvoerd in 455 De Vandalenkoning Geiserich neemt hen mee naar Afrika, ovl. (minstens 40 jaar oud) na 462, tr. (2) met Petronius Maximus. Uit dit huwelijk geen kinderen.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Placidia	*441		†480		39	2	2
2	Eudoxia	*439		†472	Jerusalem [Isr]	33	2	0

Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Dossier:

Justa Grata Honoria
Justa Grata Honoria1, geb. 1,1,1, ovl. 1,1,1, begr. 1.

Aantekeningen bij Justa Grata Honoria.
Justa Grata Honoria (416/417 - 454?) was Romeins keizerin..
*.
Honoria was de oudere zus van Valentinianus III en het eerste kind van de latere keizer Constantius III en Galla Placidia, de dochter van Theodosius I. Ze is geboren in ca. 417, en hield de titel van Augusta (keizerin). Het is niet bekend wanneer haar deze titel gegeven is, en of hij haar later ontnomen is..
*.
Haar broer Valentinianus dwong haar een leven te leiden als maagd. Honoria vond dat maar niets, en had sowieso geen hoge pet op van het slappe regeren van haar broer. Ca. 449 werd ze betrapt in een affaire met de opzichter van haar domeinen, een zekere Eugenius. Er wordt gezegd dat beiden een complot tegen Valentinianus voorbereidden. Eugenius werd vervolgens geëxecuteerd en Honoria werd verbannen naar Constantinopel..
*.
In Constantinopel schreef ze een brief naar Atilla de Hun met een verzoek om hulp tegen haar broer. Toen de Oost-Romeinse keizer Theodosius II hiervan hoorde stuurde hij haar linea recta terug naar Ravenna; hij had al genoeg problemen met de Hunnen. Hij raadde Valentinianus aan haar uit te leveren aan Atilla..
*.
Valentinianus was razend en wilde Honoria laten executeren; slechts door ingrijpen van hun moeder Galla Placidia werd ze gespaard. Vervolgens werd ze uitgehuwelijkt aan Flavius Bassus Herculanus, een senator zonder enige politieke ambities, en verder goed in de gaten gehouden..
*.
Atilla besloot vervolgens de brief van Honoria als huwelijksaanzoek te beschouwen en eiste meteen maar het halve Romeinse Rijk als bruidsschat. Dit werd natuurlijk geweigerd, en Atilla viel vervolgens in 451 en 452 het Romeinse Rijk binnen, en plunderde Gallië en Italië..
*.
Wat er verder van Honoria is geworden is onbekend; ze was voor 455 waarschijnlijk al overleden. In dat jaar werd door Licinia Eudoxia, de vrouw van Valentinianus, eenzelfde streek uitgehaald met Petronius Maximus als die Honoria deed met Valentinianus: ze stuurde een brief naar Geiseric, koning van de Vandalen, die vervolgens Rome plunderde..
*.
Link: R.W. Mathisen, art. Justa Grata Honoria, in DIR (1996).

Vader: Falvius Constantius III2,1, geb. te Naissus [Ser]1,1,1,2,1, mag. mil. in 408, patricius voor 417, medekeizer van het westen gedrurende 7 maanden in 421, ovl. te Ravenna [Em, Ita]2 op woensdag 2 sep 4212,1,2,1, begr. 1, tr.

Moeder: Aelia Galla Placidia2,1, dr. van Flavius Theodosius I en Galla, geb. te Constantinopel [Tur]1 in 3882,1,2,1,2,1, augusta van 421 tot 425, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) te Rome1 op woensdag 27 nov 4502,1,2,1, begr. te Rome Petersdom. Het mausoleum in Ravenna blijft ongebruikt2,1, tr. (1) met Athaulf 2,1. Uit dit huwelijk een zoon2.

Bronnen:

1.	Afgeschermd, Wikipedia
2.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen

Dossier:

tr.
met

Athaulf 1,2, geb. 2 circa 3802,2,2, Koning van de Westgoten (Visigoten' van 410 tot 415, De Visigoten waren een belangrijk (Oost-)Germaans volk ten tijde van, en vlak na, het Romeinse Rijk. Vanaf 270 na Chr. begonnen de klassieke geschiedschrijvers onderscheid te maken tussen twee Gotische stammen. De Visigoten worden ook wel Westgoten genoemd ter onderscheiding van de Ostrogoten of Oostgoten. Deze benaming is echter omstreden. Vermoedelijk zijn de benamingen ontstaan op basis van de verschillende gebieden waarin de Goten zich hadden gevestigd. Een alternatieve betekenis die aan de benaming Visigoten wordt gegeven, is "dappere Goten" of "valante Goten", terwijl ook de betekenis "wijze Goten" is gesuggereerd. Dit zou ook meer in overeenstemming zijn met het geloof van de Goten dat 'west', de plaats waar de zon ondergaat, de bode van de dood is en dus niet iets wat men als zijn eigen naam zal aannemen. 'Oost' in dat geval, de plaats waar de zon opkomt, is het symbool van leven en dus wel geschikt als naam. Ovl. (Ongeveer 35 jaar oud) te Barcelona [Ct, Esp]2 in aug 4152 Hij is vermoord2, begr. 2, tr. (1) met Aelia Galla Placidia1,2. Uit dit huwelijk een zoon1.

Aantekeningen bij Athaulf .
Athaulf volgde in 410 zijn zwager Alarik op als koning van de Visigoten.
*.
De Spaanse schrijver Orosius heeft een goede beschrijving van hem achtergelaten. Aanvankelijk wilde hij alles wat Romeins was uit de weg ruimen, maar al spoedig begreep hij dat zijn eigen Goten te bandeloos en hardleers waren om Rome door iets beters te vervangen.
*.
Hij veranderde van gedachte en wilde de vitaliteit van de Goten gebruiken om het verkalkte Romeinse rijk weer nieuw leven in te blazen. Hij voerde derhalve de Goten in 410 over de Alpen en vestigde zich in Narbonensis en Aquitania. Daar aangekomen trouwde hij met Galla Placidia, de halfzuster van keizer Honorius, die als oorlogsbuit was meegevoerd.
*.
In 410 onderhandelde Athaulf met de opstandige keizer Iovinus over een bondgenootschap. Toen deze zich echter verbond met Sarus, een aartsvijand van Athaulf, sloot hij een alliantie met Honorius. In 411 werd Iovinus verslagen en geëxecuteerd.
*.
De keizer wilde echter verder niets van hem weten en dus trachtte Athaulf zelf een keizer op te troon te zetten (namelijk Priscus Attalus, die in 409 door Alarik reeds tot keizer was benoemd). Honorius blokkeerde de kust om zo de bevoorrading van de Goten af te snijden. Athaulf leidde de Goten naar Tarraconensis 415 na Bordeaux en Zuid Aquitania in de as gelegd te hebben.
*.
Galla baarde hem een zoon maar het kind stierf. Zijn vader werd kort daarop door de wraakzuchtige bediende vermoord in 415. Na een korte tussenregering werd hij door Wallia opgevolgd.


Bronnen:

1.	Genealogie van Bernd Josef Jansen, BJ Jansen
2.	Afgeschermd, Wikipedia

Licinia Eudoxia
Licinia Eudoxia, geb. in 422, augustus in 439, ze wordt met haar dochters ontvoerd in 455 De Vandalenkoning Geiserich neemt hen mee naar Afrika, ovl. (minstens 40 jaar oud) na 462.

Vader: Flavius Theodoius II, zn. van Flavius Arcadius en Aelia Eudoxia, geb. te Constantinopel [Tur] op 10 apr 401, ovl. (49 jaar oud) op zaterdag 28 jul 450 Hij valt van zijn paard en komt daarbij om het leven, tr.

• Moeder:
  Athenais , dr. van Leontius en Nn, geb. te Athene [Gri] circa 405, ged. RK in 421, dichteres, medkeizerin van 423 tot 439, woont te Jerusalem [Isr] na 443 Ze laat hier de Stefankerk bouwen, ovl. (ongeveer 55 jaar oud) te Jerusalem [Isr] Stephanskerk op 20 okt 460.

tr. (1)
met

Flavius Pacidius Valantinian III, zn. van Falvius Constantius III en Aelia Galla Placidia, geb. te Ravenna [Em, Ita] op zondag 2 jul 419, ovl. (35 jaar oud) te Rome op woensdag 16 mrt 455.

Aantekeningen bij Flavius Pacidius Valantinian III.
Flavius Placidus Valentinianus, bekend als Valentinianus III (Ravenna 2 juli 419 - Rome 16 maart 455), was keizer van het West-Romeinse Rijk van 425 tot 455.
Hij was de zoon van veldheer en later keizer Constantius III en Galla Placidia, de zuster van keizer Honorius en dochter van Oost-Romeins keizer Theodosius I.
*.
Op de achterkant van deze solidus van Valentinianus III wordt de bruiloft tussen Valentinianus en Licinia Eudoxia afgebeeld. In het midden staat Theodosius II, met de handen op de schouders ven het bruidspaar. Allen zijn gekleed in bruidskleding.Valentinianus was pas 6 jaar toen hij tot keizer gekroond werd als vervanger voor usurpator Iohannes, en zijn taken als keizer werden overgenomen door zijn moeder. In 437 trouwde hij met Licinia Eudoxia, dochter van Oost-Romeins keizer Theodosius II. Hoewel hij nu meerderjarig was had nog altijd weinig van doen met het rijk, generaal Aetius had veel macht. Valentinianus wordt beschreven als een verwend jochie dat onder invloed raakte van sterrenwichelaars en tovenaars, en had waarschijnlijk weinig zin of kunde om te regeren. Wel zorgde hij, als fanatiek christen, ervoor dat de paus veel meer macht kreeg.
*.
Tijdens de regeerperiode van Valentinianus ging het Romeinse rijk sterk achteruit; veel provincies werden door barbaren veroverd: Africa, belangrijk voor de graanvoorziening van het Romeinse kerngebied Italië, werd veroverd door de Vandalen, in Hispania werden veel gebieden door de Sueven ingenomen, en Gallië werd grotendeels verdeeld door Franken, Alanen, Visigothen en Bourgondiërs. Zo bleven alleen nog de provincia Italia en Dalmatia onder bewind van Valentinianus. Als enig lichtpuntje in de chaos tijdens zijn heerschappij wist echter wel generaal Aetius in 451 voor het eerst Atilla de Hun te verslaan.
*.
In 454 echter liet Valentinianus Aetius vermoorden, mogelijk om wat meer echte macht naar zich toe te trekken, maar in ieder geval na sterk aandringen van Petronius Maximus, een rijke pariciër die meer macht wilde (en Valentinianus zou opvolgen). Het jaar daarop werd Valentinianus zelf vermoord door voormalige troepen van Aetius (die zeer waarschijnlijk waren ingehuurd door Petronius Maximus).
*.
Links: R.W. Mathisen, art. Valentinian III (425-455 A.D), in DIR (1996-1999).
Biographisch Bibliographisches Kirchenlexikon, www.bautz.de.

Uit dit huwelijk 2 dochters:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Placidia	*441		†480		39	2	2
2	Eudoxia	*439		†472	Jerusalem [Isr]	33	2	0

tr. (2)
met

Petronius Maximus.

Dossier:

Vader: Flavius Pacidius Valantinian III, zn. van Falvius Constantius III en Aelia Galla Placidia, geb. te Ravenna [Em, Ita] op zondag 2 jul 419, ovl. (35 jaar oud) te Rome op woensdag 16 mrt 455, tr.

Moeder: Licinia Eudoxia, dr. van Flavius Theodoius II en Athenais, geb. in 422, augustus in 439, ze wordt met haar dochters ontvoerd in 455 De Vandalenkoning Geiserich neemt hen mee naar Afrika, ovl. (minstens 40 jaar oud) na 462, tr. (2) met Petronius Maximus. Uit dit huwelijk geen kinderen.

tr. (1)
met

Falvius Anicius Olybrius.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Anica						0	0

tr. (2)
met

Falvius Anicius Olybrius.

Uit dit huwelijk een dochter:

	naam	geb.	plaats	ovl.	plaats	oud	relatie	kinderen
1	Anicia						1	1

')}