George Christiaan van Oost-Friesland (Aurich, 6 februari 1634 – Aurich, 6 juni 1665) is van 1660 tot aan zijn dood vorst van Oost-Friesland. Hij behoort tot het huis Cirksena. George Christiaan is de tweede zoon van vorst Ulrich II van Oost-Friesland uit diens huwelijk met Juliana, dochter van landgraaf Lodewijk V van Hessen-Darmstadt. In 1649 studeert hij samen met zijn jongere broer Edzard Ferdinand aan de Academiën van Breda en Tübingen. Zijn opleiding wordt echter voortijdig als beëindigd verklaard en na een kort verblijf in Parijs keert hij in april 1656 definitief terug naar Oost-Friesland.
Zeven Verenigde Nederlanden In 1660 overlijdt zijn oudere broer Enno Lodewijk aan de gevolgen van een jachtongeval. Omdat hij enkel dochters heeft, volgde George Christiaan hem op. Als vorst van Oost-Friesland probeert hij zijn macht te verstevigen, wat tot een conflict met de Staten leidt.
Het conflict dreigt te escaleren naar een burgeroorlog en kan pas bijgelegd worden nadat de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden optreedt als bemiddelaar.
Na lange onderhandelingen sluit hij in 1662 en 1663 akkoorden met de Staten. Daarin wordt de verhouding tussen de vorst en de Staten vastgelegd. De Staten kunnen echter enkel hun oude privileges behouden als ze een aanzienlijke geldsom betalen.
Conflict met bisschop Bernhard van Galen Onder George Christiaan escaleert ook het conflict met het Bisdom Münster, in verband met de compensatiebetalingen uit het verdrag van Berum uit 1600. Onder het voorwendsel dat er nog betalingen voor Harlingerland geïnd moeten worden, vallen troepen van bisschop Christoph Bernhard von Galen (Bommen Berend) in 1663 Oost-Friesland binnen. Onder andere de Dieler Schanze en de Hampoel in het zuiden van Oost-Friesland worden bezet. Uiteindelijk worden deze in 1664 heroverd door Nederlandse troepen. George Christiaan trekt hij zich weinig aan van de problemen in zijn landerijen en laat het oplossen daarvan grotendeels over aan de Staten of zijn adviseurs. George Christiaan overlijdt onverwachts in juni 1665, op amper 31-jarige leeftijd. Zijn zoon Christiaan Everhard, die vier maanden na zijn dood wordt geboren, volgt hem op.
Resten van de Dijlerschans. Foto: 5 augustus 2019, door Matthias Süssen. Licentie: Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International license.
Dieler Schanze Dieler Schanze, (Nederlands: Dieler- of Dijlerschans), is een vesting in de Nederlands-Duitse landstreek Reiderland. De schans ligt ongeveer een kilometer ten zuiden van de plaats Diele in de Duitse gemeente Weener. De vesting is gebouwd op een geestrug die aan één zijde wordt geflankeerd door een zijrivier van de Eems en aan de andere door een veenmoeras. Over de geestrug heeft tevens een middeleeuwse handelsweg gelopen die een belangrijke verbinding tussen Oost-Friesland en het Münsterland heeft gevormd.
De bouw van de schans begint vermoedelijk in de veertiende eeuw, als Oost-Friesland voor een aanval door het Bisdom Münster moet vrezen. In de Tachtigjarige Oorlog is de schans van belang voor Nederlandse soldaten die voor Spaanse legers uitwijken. In die periode wordt de schans flink uitgebreid, onder meer met nevenschansen, een dubbele aarden wal en een ophaalbrug. Tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) wordt de schans een paar maal door wisselende strijdende partijen veroverd. In de aanloop naar de Hollandse Oorlog (1672-1679) wordt de vesting door Christoph Bernhard von Galen zonder bloedvergieten veroverd. Nederlandse eenheden nemen bezit van de schans in 1664. In 1672 wordt de schans door soldaten van Münster verwoest en is nadien niet herbouwd.
Zijn huwelijk Op 10 mei 1662 huwt hij met Christina Charlotte (1645-1699), dochter van hertog Everhard III van Württemberg.
Ze krijgen drie kinderen:
Bronnen, noten en/of referenties Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Georg Christian (Ostfriesland) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt.
|
|||||||||||||||||||
Voorafgaand artikel
